Κόντρα στις ελπίδες που δημιουργήθηκαν με τα σχέδια στήριξης τα οποία υιοθετήθηκαν μετά την κρίση της Covid και την ενεργειακή κρίση, το έτος 2023 καταγράφηκε «μια επιβράδυνση της τάσης σε όρους πολιτικών που υιοθετούνται, καθώς ορισμένες χώρες βάζουν νερό στις φιλοδοξίες τους», παρατηρεί σε έκθεσή του το REN21, στοιχεία της οποία δημοσιεύει σήμερα το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων.
Ανάμεσα στα απαραίτητα μέτρα, ο οργανισμός επικαλείται το τέλος των επιδοτήσεων για τα ορυκτά καύσιμα, τις προδιαγραφές για τις οικοδομές, τους στόχους μηδενικών εκπομπών (για παράδειγμα για τα λεωφορεία, όπως στο Λονδίνο ή το Πεκίνο), τις επιδοτήσεις για την αγορά αντλιών θερμότητας (ο όγκος της εγκατάστασης των οποίων στην Ευρώπη αυξήθηκε κατά 38% το 2023 σε ετήσια βάση), αγροβολταϊκών ή βιοαερίου, η ανάπτυξη σταθμών φόρτισης...
Οι 13 χώρες που ενεργούν για να ενισχύσουν τη ζήτηση προϊόντων και υπηρεσιών χαμηλών εκπομπών άνθρακα σε τέσσερις τομείς κρίσιμους για την ενεργειακή μετάβαση (μεταφορές, οικοδομές, βιομηχανία, γεωργία) είναι η Ελλάδα, η Πορτογαλία, η Ισπανία, η Ιρλανδία, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ιταλία, οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Αίγυπτος, η Κίνα, το Βιετνάμ, η Γαλλία, η Γερμανία και η Ινδία, σύμφωνα με την έκθεση.
Είκοσι άλλες έχουν δράσεις σε τρεις από τους τέσσερις τομείς. Όμως 84 χώρες δεν έχουν λάβει κανένα μέτρο για να αυξήσουν τη ζήτηση σ' αυτούς τους τομείς.
Ο στόχος της μετάβασης, η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη, είναι να μειωθεί το συντριπτικό σήμερα μερίδιο του πετρελαίου, του άνθρακα και του αερίου στη συνολική κατανάλωση ενέργειας για να μετακινηθούμε, για να ζεσταθούμε ή για να λειτουργήσουν τα εργοστάσιά μας, εξηλεκτρίζοντας καθέναν απ' αυτούς τους τομείς.
Σύμφωνα με την ανάλυση του REN21, η Κίνα είναι πράγματι «η μόνη χώρα στην οποία το μερίδιο του ηλεκτρικού στην κατανάλωση ενέργειας αυξάνεται συνεχώς», περνώντας από το 20% στο 30% στο σύνολο των τομέων ανάμεσα στο 2011 και το 2021.
Όμως στην ίδια περίοδο, οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρωπαϊκή Ένωση είδαν τη χρήση της ηλεκτρικής ενέργειας να παραμένει στάσιμη γύρω στο 23%.
Ο εξηλεκτρισμός δεν είναι αρκετά γρήγορος τόσο στις μεταφορές, όσο και στις οικοδομές και τη βιομηχανία. Εξαίρεση αποτελεί η γεωργία, η εξηλεκτρισμός των επιχειρήσεων της οποίας πέρασε από το 20% στο 27% από το 2011 μέχρι το 2021.
«Είναι ξεκάθαρο, οι κυβερνώντες είναι μπλοκαρισμένοι στο 'business-as-usual'», υπογραμμίζει η διευθύντρια του REN21 Ρανά Αντίμπ. «Η ενεργειακή μετάβαση δεν είναι μόνο αύξηση της προσφοράς ανανεώσιμης ενέργειας: χωρίς διαρθρωτικές πολιτικές προορισμένες να αυξήσουν τη ζήτηση και να επιταχύουν τον εξηλεκτρισμό των χρήσεων, αυτή η μετάβαση δεν θα υπάρξει».
