Με διαδικασίες εξπρές εμφανιζόταν, έως και την προηγούμενη εβδομάδα, διατεθειμένο το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΕΝ) να εισάγει το σχέδιο νόμου για τη διάσπαση της ΔΕΠΑ στη Βουλή, προς συζήτηση και ψήφιση.Το τοπίο όμως σήμερα είναι εντελώς διαφορετικό, μετά τις σφοδρές αντιδράσεις των προηγουμένων ημερών εκ μέρους τόσο των εργατικών ενώσεων και φορέωνόσο και παραγόντων της αγοράς ενέργειας, αλλά και των μετόχων της ΔΕΠΑ (ΤΑΙΠΕΔ και ΕΛΠΕ) κύκλοι των οποίων, τις προηγούμενες ημέρες, δεν έκρυβαν την απορία τους για τον τρόπο με τον οποίο επέλεξε να κινηθεί η Πολιτεία σε μία τόσο σημαντική νομοθετική τομή.
Βάσει του Σχεδίου Νόμου που βρίσκεται στην τελική του μορφή ήδη από τις αρχές Ιανουαρίου, η ΔΕΠΑ πρόκειται να διασπαστεί σε δύο διαφορετικές ανεξάρτητες εταιρείες, ιδιοκτησιακά πλήρως διαχωρισμένες, τη ΔΕΠΑ Εμπορίας και τη ΔΕΠΑ Υποδομών. Σύμφωνα με τα όσα αναφέρουν στελέχη του ΥΠΕΝ, η συγκεκριμένη εξέλιξη είναι αποτέλεσμα των περσινών επιτυχών διαπραγματεύσεων με τους Θεσμούς, προκειμένου να παραμείνουν υπό δημόσιο έλεγχο τα δίκτυα διανομής και τα έργα υποδομών στα οποία συμμετέχει η ΔΕΠΑ, όπως ο υποθαλάσσιος αγωγός φυσικού αερίου "Ποσειδών", ο Διασυνδετήριος Ελληνοβουλγαρικός Αγωγός (IGB) κ.ά.
Και αυτό, διότι σύμφωνα με τις σχετικές εξαγγελίες της κυβέρνησης, η μεν ΔΕΠΑ Εμπορίας θα προχωρήσει άμεσα προς ιδιωτικοποίηση με πώληση πλειοψηφικού ποσοστού σε ιδιώτη (-ες), στη δε ΔΕΠΑ Υποδομών το Κράτος θα κρατήσει, σε κάθε περίπτωση, τον έλεγχο και την πλειοψηφία των μετοχών. Ωστόσο, το σχέδιο νόμου περιλαμβάνει μια σειρά από διατάξεις, οι οποίες αφενός ουδέποτε τέθηκαν σε διαβούλευση, αφετέρου εγείρουν σοβαρά ερωτηματικά για τη σκοπιμότητά τους, με συνέπεια τις κινητοποιήσεις και στάσεις εργασίας της προηγούμενης εβδομάδας, οι οποίες αναμένεται να κλιμακωθούν.
Η επιλογή του πλήρους ιδιοκτησιακού διαχωρισμού, όπως καταγγέλλεται, ανήκει αποκλειστικά στην κυβέρνηση για λόγους που δεν έχουν ακόμη εξηγηθεί, δεδομένου ότι η ευρωπαϊκή νομοθεσία δεν επιβάλλει κάτι τέτοιο, ούτε και τα υπόλοιπα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν επιλέξει μια τέτοια εκδοχή για την οργάνωση και λειτουργία των αγορών φυσικού αερίου.
Το άλλο μεγάλο πεδίο αντιπαράθεσης αποτελούν τα εργασιακά. Όπως καταγγέλλεται, οι ρυθμίσεις που προωθεί το υπουργείο ανοίγουν το δρόμο για κατάργηση των ατομικών και συλλογικών συμβάσεων εργασίας του υφιστάμενου προσωπικού, ενώ στρώνουν το έδαφος για νέες προσλήψεις. Την καχυποψία για τις προθέσεις του υπουργείου επιτείνει η προεκλογική περίοδος, ενώ οι κακές γλώσσες υποστηρίζουν ότι συγκεκριμένα στελέχη του υπουργικού περιβάλλοντος επιδεικνύουν, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται από κύκλους της ΔΕΠΑ, ειδικό ενδιαφέρον για μια θέση την επόμενη μέρα, ιδίως στην υπό κρατικό έλεγχο ΔΕΠΑ Υποδομών. Όπως μάλιστα επισημαίνεται από συνδικαλιστικούς φορείς, το ίδιο ζωηρό ενδιαφέρον για διοικητικές θέσεις στις εταιρείες που θα προκύψουν την επόμενη μέρα, εκδηλώνεται εμμέσως αλλά εμφανώς και από νυν στελέχη της ΔΕΠΑ. Και όλα αυτά, τη στιγμή που - σύμφωνα με πληροφορίες - καμία αναφορά δεν γίνεται στο νομοσχέδιο για την τύχη των εκατοντάδων συμβασιούχων, στους οποίους το υπουργείο και η διοίκηση της ΔΕΠΑ είχαν υποσχεθεί μονιμοποίηση.
Η αντιπολίτευση καταγγέλλει υπονόμευση της εργασιακής ειρήνης και φωτογραφικές διατάξεις, ενώ δεν λείπουν και οι εσωτερικές φωνές στη κυβέρνηση που διερωτώνται για τη σκοπιμότητα των ρυθμίσεων σε αυτήν την ευαίσθητη περίοδο. Απ' την πλευρά του, από το ΤΑΙΠΕΔ, που αποτελεί και τον πλειοψηφικό μέτοχο κατά 65% της υφιστάμενης ΔΕΠΑ, σημειώνεται ότι οι νομοθετικές προτάσεις αποτελούν αρμοδιότητα της κυβέρνησης, με στόχο ωστόσο τη βέλτιστη αξιοποίηση των υφιστάμενων περιουσιακών στοιχείων του ομίλου ΔΕΠΑ μετά και την πρόσφατη εξαγορά από τη ΔΕΠΑ του ποσοστού 49% της Shell στις (θυγατρικές της κατά 100% πλέον) ΕΠΑ και ΕΔΑ Αττικής.
της Μάχης Τράτσα
