Νέα δεδομένα στο κομματικό σύστημα δημιουργεί η συγκρότηση της νέας Κοινοβουλευτικής Ομάδας υπό τον Αλέξη Χαρίτση, που προοπτικά θα μετεξελιχθεί σε κόμμα.
Πρόκειται για το ένατο κόμμα στη Βουλή και μάλιστα με το σύστημα της ενισχυμένης αναλογικής! Επιπλέον ήδη στη Βουλή, πριν καν συμπληρωθεί εξάμηνο από τις εκλογές του Ιουνίου, έχουν ανεξαρτητοποιηθεί 14 βουλευτές (και πιθανόν να αποχωρήσει ένας ακόμα από τον ΣΥΡΙΖΑ), ενώ αρχές της άνοιξης αναμένονται οι εξελίξεις με το κόμμα των ... "Σπαρτιατών", με ανοιχτό ακόμα και το ενδεχόμενο να εκπέσουν από την έδρα τους οι 11 βουλευτές τους!
Η πολιτική αυτή ρευστότητα οφείλεται σε πολύ μεγάλο βαθμό στις εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ. Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης κινδυνεύει με τριχοτόμηση, καθώς ήδη 11 βουλευτές του συγκροτούν ήδη νέα Κοινοβουλευτική Ομάδα και προοπτικά νέο κόμμα), ενώ κόμμα της Οικολογίας θα συγκροτήσει και ο Πέτρος Κόκκαλης.
Το ΠΑΣΟΚ του Νίκου Ανδρουλάκη περνάει δημοσκοπικά στη δεύτερη θέση, έχοντας μπροστά του την πρόκληση να δημιουργήσει ένα "αντίστροφο 2012": Όπως τότε ο ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα ξεπέρασε το ΠΑΣΟΚ και μετατράπηκε σε σύντομο χρονικό διάστημα στο δεύτερο πόλο του δικομματισμού και στην εναλλακτική πρόταση της διακυβέρνησης, έτσι καλείται εν τοις πράγμασι να πράξει τώρα ο Νίκος Ανδρουλάκης. Να λάβει στις ευρωεκλογές ένα ποσοστό περί του 20% (ή δυνατόν πάνω από το συγκεκριμένο ψυχολογικό όριο) και να αποτελέσει τον αντίπαλο του Κυριάκου Μητσοτάκη στις εθνικές κάλπες. Αν κινηθεί γύρω στο 15%, έστω και λίγο πάνω από αυτό, είναι σαφές πως σε πολύ μεγάλο βαθμό θα έχει προεξοφληθεί και η επόμενη επικράτηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, ενώ οι διεργασίες στο πολιτικό σύστημα θα ενταθούν ως προς την ανάγκη διαμόρφωσης αντίπαλου πόλου με κυβερνητική προοπτική στο χώρο της κεντροαριστεράς.
Το ΚΚΕ δείχνει ικανό στις προσεχείς ευρωεκλογές να κτυπήσει την τρίτη θέση, ενώ αν το ΠΑΣΟΚ δεν αναπτύξει δυναμική να απειλήσει ακόμα και για τη δεύτερη θέση, κάτι που μεταδιδακτορικά δεν έχει συμβεί ποτέ!
Για το νέο υπό τον Αλέξη Χαρίτση κόμμα δεν μπορούμε να γνωρίζουμε ούτε τη δυναμική του, ούτε από ποιον θα κόψει: Θα λάβει επιπλέον ψηφοφόρους από τον ΣΥΡΙΖΑ, θα κόψει από το ΠΑΣΟΚ, θα αποτελέσει "ανάχωμα" αριστερών ψηφοφόρων προς το ΚΚΕ και το ΜέΡΑ25; Τι προοπτικές κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης μπορεί να έχει και με ποιο ποσοστό;
Το βέβαιον είναι πως για να μπορέσει ένα κόμμα της προοδευτικής αντιπολίτευσης να αποτελέσει αντίπαλο του Μητσοτάκη για την εξουσία και να επανέλθει ο δικομματισμός αντί του συστήματος του "ενάμισι κόμματος" που επικράτησε στις τελευταίες εκλογές, θα πρέπει ένα κόμμα από αυτά που διεκδικούν την πρωτοκαθεδρία στην προοδευτική παράταξη να "καταπιεί" το άλλο. Όπως το ΠΑΣΟΚ το 1977 και το 1981 την Ένωση Κέντρου ή όπως ο ΣΥΡΙΖΑ το 2015 το ΠΑΣΟΚ. Διαφορετικά η αλαζονεία του Μαξίμου, που πιστεύει ότι παίζει χωρίς αντίπαλο, θα συνεχιστεί!
Οι προσεχείς ευρωεκλογές εκτιμάται πως θα ξεκαθαρίσουν σε μεγάλο βαθμό το τοπίο, επιτείνοντας ταυτόχρονα τις διεργασίες στο πολιτικό σύστημα: Θα είναι σαν τη ...σκυταλοδρομία, που οι παίκτες λαμβάνουν θέση στην τελική ευθεία!
ΥΓ: Έχει πραγματικό ενδιαφέρον πώς στην τηλεοπτική του συνάντηση το βράδυ της Δευτέρας ο Στέφανος Κασσελάκης έθεσε ως στόχο την πρώτη θέση του ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές. Πολύ περισσότερο που πριν μερικές μέρες είχε θέσει ως στόχο το 17-18% που πήρε ο Αλέξης Τσίπρας στις εθνικές εκλογές. Ίσως "να λέμε και καμία κουβέντα, να περνάει η ώρα"...
