Η αναγνώριση και ο σεβασμός του ρόλου των αυτόχθονων λαών, οι οποίοι προστατεύουν το80% 80% της υπάρχουσας βιοποικιλότητας παγκοσμίως,πάρχουσας βιοποικιλότητας παγκοσμίως,αφαιρέθηκε από ορισμένα μέρη του προσχεδίου συμφωνίας. Κατά τη διάρκεια του περασμένου Σαββατοκύριακου, χιλιάδες άνθρωποι διαδήλωσαν στο συνεδριακό κέντρο της COP15 στο Μόντρεαλ, ζητώντας δικαιώματα για τους αυτόχθονες πληθυσμούς.
Καθώς οι υψηλόβαθμοι κυβερνητικοί αξιωματούχοι φτάνουν για την τελευταία εβδομάδα των διαπραγματεύσεων, η Greenpeace ζητά η τελική συμφωνία να διασφαλίσει ότι τα δικαιώματα των αυτοχθόνων θα προστατεύονται και θα γίνονται σεβαστά, και ότι θα επιτευχθούν φιλόδοξοι στόχοι προστασίας, μετουλάχιστον το 30% της γης και της θάλασσας παγκοσμίως να προστατεύονται μέχρι το 2030, μέσα από περιοχές υψηλής και πλήρους προστασίας.
Η Greenpeace ζητά η τελική συμφωνία να διασφαλίσει ότι τα δικαιώματα των αυτοχθόνων θα προστατεύονται και θα γίνονται σεβαστά © Greenpeace / Toma Iczkovits
Ο Paulo Adario, Senior Campaign Strategist, στο βραζιλιάνικο γραφείο της Greenpeace, δήλωσε: “Ενώ η Βραζιλία παρουσιάζεται στην COP15 ως υπέρμαχος της προστασίας της βιοποικιλότητας και ζητά χρήματα για τη διατήρηση και την αποκατάστασή της, ο κόσμος βλέπει την πραγματικότητα: μια έκταση μεγαλύτερη από την Ελβετία αποψιλώθηκε από το τροπικό δάσος του Αμαζονίου τα τελευταία τέσσερα χρόνια, κάτι που υποκινήθηκε από την αντιπεριβαλλοντική ατζέντα του Μπολσονάρου. Δεν είναι ώρα για χρονοτριβές και παιχνίδια. Τα επόμενα δέκα χρόνια είναι κρίσιμα και το μέλλον όλων των έμβιων όντων στον πλανήτη, συμπεριλαμβανομένων των παιδιών και των εγγονών μας, διακυβεύεται σήμερα”.
Ο Sekar Banjaran Aji, υπεύθυνος εκστρατείας για τα δάση στο γραφείο της Greenpeace στην Ινδονησία, δήλωσε: “Ο συνδυασμός εταιρικών συμφερόντων και κυβερνητικών προγραμμάτων είναι ένα θανατηφόρο μείγμα για τους αυτόχθονες πληθυσμούς στην Ινδονησία. Είναι λοιπόν τρομακτικό να βλέπουμε ότι αυτό εκπροσωπείται εδώ στην COP15. Το ένα τέταρτο των ανθρώπων στην Ινδονησία είναι αυτόχθονες. Αλλά η γη τους κινδυνεύει συνεχώς, επειδή αγωνίζονται να λάβουν νομική αναγνώριση των δικαιωμάτων τους. Ορυκτά καύσιμα, υλοτομία, εξόρυξη, φυτείες φοινικέλαιου: όλοι θέλουν ένα κομμάτι της γης των ανθρώπων αυτών. Η κυβέρνηση της Ινδονησίας πρέπει να βγει μπροστά και να μιλήσει εκ μέρους των Αυτοχθόνων, όχι των εταιρειών”.
