«Η κλιματική κρίση είναι μια αδιαμφισβητητη πραγματικότητα. Η μετάβαση στην κλιματική ουδετερότητα εκτός από αναγκαιότητα αποτελεί και μία ευκαιρία και για αυτό το λόγο πρέπει να υπάρχει κεντρική συμφωνία μεταξύ των κοινωνιών μας. Και η Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία αποτελεί μια τέτοια πολιτική βάση με προοπτική βιωσιμότητας», δήλωσε ο Τομεάρχης Περιβάλλοντος και Ενέργειας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Σωκράτης Φάμελλος, στη χθεσινή συνεδρίαση με τηλεδιάσκεψη της Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων του Συμβουλίου της Ευρώπης, σε συνεδρίαση με θέμα για την κλιματική αλλαγή και το κράτος δικαίου.
Στην τοποθέτηση του επίσης ανέφερε: «Όταν αναφερόμαστε σε απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα δεν αναφερόμαστε μόνο σε πολιτικές για την κλιματική ουδετερότητα στην ενέργεια αλλά και στη θέρμανση, τις μεταφορές, και σε όλα τα πεδία οικονομικής λειτουργίας. Αλλά η πραγματικότητα είναι ότι, αν και ο στόχος της ΕΕ είναι “να μη μείνει κανείς πίσω”, όσο και ανά αυτός ο στόχος χαιρετίζεται από όλους σε επίπεδο θεωρίας και πολιτικών δηλώσεων, πρακτικά δεν βλέπουμε να λαμβάνονται πολλές πρωτοβουλίες σε αυτήν την κατεύθυνση. Χρειαζόμαστε άμεσα πολιτικές που θα καταλήγουν σε συγκεκριμένες πράξεις και μεταρρυθμίσεις για να πετύχουμε αυτόν το στόχο».
«Ειδικότερα, το Συμβούλιο της Ευρώπης θα έπρεπε να εξετάσει και να αναπτύξει πολιτικές πρωτοβουλίες για τα θέματα που άπτονται των ανθρώπινων δικαιωμάτων και τη σύνδεσή τους με την κλιματική κρίση. Για εμάς είναι ξεκάθαρο ότι οι πιο ευάλωτες κοινωνικές ομάδες θα βιώσουν πιο έντονα τις επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης. Υπάρχει σαφής κίνδυνος διεύρυνσης των ανισοτήτων. Οι Μεσογειακές χώρες θα βιώσουν περισσότερες αρνητικές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, όπως και οι χώρες του ευρωπαϊκού νότου. Είναι βέβαιο ακόμη ότι οι πιο αδύναμες οικονομίες θα επιβαρυνθούν περισσότερο».
«Στο επίπεδο των δικαιωμάτων είναι ξεκάθαρο ότι από την κλιματική κρίση θα επηρεαστούν τα εργασιακά δικαιώματα, τα δημοκρατικά δικαιώματα, η πρόσβαση στα δημόσια αγαθά, για παράδειγμα η πρόσβαση στο νερό και την ενέργεια, αγαθά που είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με την ποιότητα ζωής και την υγεία των πολιτών. Το Συμβούλιο της Ευρώπης οφείλει λοιπόν να λάβει συγκεκριμένες πρωτοβουλίες ώστε να υπερασπιστούμε και να διασφαλίσουμε τα κοινωνικά και δημοκρατικά δικαιώματα των κοινωνιών μας. Πρέπει να διασφαλίσουμε τέλος ότι η μετάβαση στην κλιματική ουδετερότητα θα είναι και κοινωνικά δίκαιη».
