«Ο αιγιαλός είναι κοινό αγαθό που τυγχάνει συνταγματικής προστασίας. Καμία ρύθμιση, η οποία διευκολύνει την υπερεκμετάλλευσή του ή διαβρώνει τα χαρακτηριστικά του, δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή από εμάς. Το ζήτημα των ελεύθερων χώρων δέχεται τεράστιο πλήγμα από την κυβέρνηση ήδη από την προηγούμενη τετραετία. Το παράδειγμα του αιγιαλού είναι σημαντικό, είναι χαρακτηριστικό της δικής της αντίληψης. Έχουμε σοβαρή πολιτική διαφωνία στα ζητήματα των ελεύθερων χώρων και της πρόσβασης των πολιτών στα δημόσια αγαθά. Το νομοσχέδιο για τον αιγιαλό εντάσσεται στο μοντέλο ανάπτυξης που στηρίζει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, το χιλιοφορεμένο μοτίβο τουρισμός-ακίνητα-οικοδομή», σημείωσε, μεταξύ άλλων, κατά τη διάρκεια της ομιλίας της στην Επιτροπή η Πέτη Πέρκα.
Χαρακτήρισε «παραπλανητικά» τα οριζόμενα στον σκοπό του νομοσχεδίου, όπως και τις προγενέστερες δηλώσεις του αρμόδιου Υπουργού, αφού, ουσιαστικά καταργεί όλες τις αλλαγές που είχε επιφέρει ο ν.4607/2019 (65Α’/24.4.2019) στους ορισμούς για την ενίσχυση του κοινόχρηστου χαρακτήρα του αιγιαλού και της παραλίας και την ευθύνη προστασίας τους από το δημόσιο. Η έλλειψη συνεκτικού σχεδίου δράσης για τη βαριά βιομηχανία της χώρας, τον Τουρισμό, οδηγεί την Κυβέρνηση σε εκπτώσεις που επηρεάζουν την κοινοχρησία του αιγιαλού και την πρόσβαση των πολιτών σε αυτό.
Απάντησε στον κ. Χατζηδάκη, όπου ψευδώς ισχυρίστηκε ότι το νομοσχέδιο δεν καταργεί το ελάχιστο πλάτος παραλίας: «Κύριε Υπουργέ, επειδή ρωτήσατε πριν, πού καταργείτε τα 30 μέτρα, θα σάς απαντήσω. Στον ορισμό της παραλίας όπου, αναφέρετε ανώτατο όριο τα 50 μέτρα και δεν αναφέρετε κατώτερο όριο».
Κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι τροποποιεί συνεχώς τον ν. 2971/2001 για εξυπηρέτηση ιδιωτικών και τοπικών συμφερόντων: «Είναι χαρακτηριστικό ότι, μόνο για το 2023, πραγματοποιήθηκαν 10 τροποποιήσεις. «Η αύξηση από 300τμ (ανά παραχώρηση) σε 500τμ, όσο και η διάταξη για την επαναφορά του παλαιού αιγιαλού στην ιδιωτική περιουσία του δημοσίου, η κατάργηση του ελάχιστου πλάτους της παραλίας ( 30 μ), η κατάργηση του ευνοϊκού καθεστώτος για τον αιγιαλό και την παραλία στα Δωδεκάνησα, όπου οι παραλίες θα μείνουν οι μισές, δεν αφήνουν κανένα περιθώριο για τις προθέσεις της κυβέρνησης. Ξέρουμε επίσης πολύ καλά ότι η ελεύθερη πρόσβαση στον αιγιαλό παρεμποδίζεται και δεν εξασφαλίζεται από τους παραχωρησιούχους. Είναι επιτακτική ανάγκη και ευθύνη της πολιτείας να οριστεί ο τρόπος ώστε να θα διασφαλίζεται η ελεύθερη πρόσβαση σε παραλίες και αιγιαλούς», δήλωσε χαρακτηριστικά.
Η Γραμματέας της Νέας Αριστεράς τόνισε ότι, η μεταφορά των αρμοδιοτήτων που προβλέπει το νομοσχέδιο από την τοπική αυτοδιοίκηση στο δημόσιο και την Εταιρεία Ακινήτων Δημοσίου (ΕΤΑΔ), θα μπορούσε να θεωρηθεί πως λειτουργεί ενισχυτικά στην προάσπιση του κοινόχρηστου χαρακτήρα του αιγιαλού και της παραλίας. Αλλά, δεν είναι όμως έτσι γιατί οι κτηματικές υπηρεσίες του Υπουργείου Οικονομικών και η ΕΤΑΔ είναι υπό – στελεχωμένες. Επιπλέον, το νομοσχέδιο φαίνεται ότι στοχεύει να περιορίσει τις επιτυχίες του κινήματος για την προάσπιση της δημόσιας χρήσης της παραλίας, απέναντι στις τοπικές δημοτικές αρχές».
Υπογράμμισε στη συνέχεια ότι η κλιματική κρίση απουσιάζει από το νομοσχέδιο αφού, δεν λαμβάνονται υπόψη οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής για την προστασία της παράκτιας ζώνης, παρόλο που σειρά ερευνών έχουν δείξει ότι ένα μεγάλο μέρος της ελληνικής ακτογραμμής είναι εκτεθειμένο στην διάβρωση. «Ομοίως δεν λαμβάνονται υπόψη πλημμυρικοί, σεισμικοί ή ακόμα και τεχνολογικοί κίνδυνοι. Για όλους αυτούς τους κινδύνους η Ολοκληρωμένη Διαχείριση Παράκτιας Ζώνης (ΟΔΠΖ) απαιτεί́ εκτίμηση επιπτώσεων, μέτρα πρόληψης, μετριασμού́ και προσαρμογής. Αναρωτιέμαι τα αρμόδια υπουργεία και κυρίως το ΥΠΕΝ δεν θεωρούν ότι η κλιματική κρίση επηρεάζει την ακτογραμμή; Ή μήπως πιστεύουν ότι οι επιπτώσεις θα είναι διαχειρίσιμες και θα έρθουν εκ των υστέρων να τις θεραπεύσουν;».
Στάθηκε επιπλέον στο ότι, ενώ να τροποποιείται για πολλοστή φορά ο νόμος 2971/2001 για τον αιγιαλό́ και την παραλία, δεν έχει ακόμα κυρωθεί από τη χώρα μας το πρωτόκολλο για την Ολοκληρωμένη Διαχείριση της Παράκτιας Ζώνης (ΟΔΠΖ) στη Σύμβαση της Βαρκελώνης για την προστασία της Μεσογείου: «η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα μέλος της Ε.Ε., που ενώ το έχει υπογράψει ήδη από τις 21/01/2008 δεν έχει προχωρήσει στην εφαρμογή του. Από το σχέδιο νόμου όμως λείπουν και οι επιταγές της οδηγίας- πλαίσιο για τη θαλάσσια στρατηγική́ (Οδηγία 2008/56/ΕΚ) που λαμβάνει μέτρα για την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος.
Η Π. Πέρκα σχολίασε επίσης την ad hoc «κατηγορία» προσωρινού́ καθεστώτος προστασίας που εισάγει η κυβέρνηση με τον τίτλο «απάτητες παραλίες» λέγοντας ότι: «συντελεί στον κατακερματισμό του προστατευτικού́ καθεστώτος των περιοχών του δικτύου Natura 2000. Η δυνατότητα θέσπισης απαγορεύσεων και περιορισμών δεν συνιστούν προστασία. Αλήθεια το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας τι λέει για αυτό; Το γεγονός ότι ακόμα δεν έχει προχωρήσει στην έκδοση των Προεδρικών Διαταγμάτων και των σχεδίων διαχείρισης, που συνιστούν και συμμόρφωση της χώρας μας με τις οδηγίες για τη φύση και την απόφαση του Δικαστηρίου της ΕΕ (C- 849/18) απαντά και σε αυτό το ερώτημα αλλά και στο άλλο ερώτημα της καταψήφισης στο Ευρωκοινοβούλιο του ψηφίσματος για την προστασία της φύσης».
Έκανε μία αναφορά στη δική της θητεία στη Γενική Γραμματεία Δημόσιας Περιουσίας, όπου υλοποιήθηκε, για πρώτη φορά, πιλοτικά η διεξαγωγή ηλεκτρονικών δημοπρασιών για την παραχώρηση απλής χρήσης αιγιαλού με στόχο τον εκσυγχρονισμό, τη διαφάνεια της διαδικασίας και την αύξηση των εσόδων του Δημοσίου.
Έθεσε τέλος, μερικά ερωτήματα για τις ενεργειακές διατάξεις του νομοσχεδίου που αφορούν το πλαίσιο που θα διέπει είτε την επέκταση του υφιστάμενου δυναμικού παραγωγής είτε την εγκατάσταση νέου δυναμικού με συμβατικές μονάδες, ορυκτών καυσίμων, σε Μη Διασυνδεδεμένα Νησιά (Μ.Δ.Ν.) κατά τη μεταβατική περίοδο μέχρι τη διασύνδεσή τους με το ηπειρωτικό σύστημα. Ειδικότερα, η ρύθμιση αφορά τη μεταβατική περίοδο έως την ολοκλήρωση της ηλεκτρικής διασύνδεσης της Κρήτης με την Αττική. Μία ρύθμιση όμως που αφορά μία «κλειδωμένη» συμφωνία μεταξύ της κατ’ όνομα πλέον μόνο δημόσιας ΔΕΗ και συγκεκριμένης εταιρείας, τη συμβατική μονάδα παραγωγής της οποίας θα εξαγοράσει και θα μεταφέρει της στην Κρήτη η ΔΕΗ για να καλύψει τυχόν ελλείμματα ισχύος την καλοκαιρινή περίοδο, όπως γράφεται εδώ και καιρό στον ενεργειακό Τύπο.
«Αναγνωρίζουμε ότι πρόκειται για ένα δύσκολο και σύνθετο τεχνικά έργο αλλά αναγνωρίζουμε και τις διαρκείς παρατάσεις στην ολοκλήρωσή του εκ μέρους του ΑΔΜΗΕ. Μάς ενδιαφέρει πόσο θα κοστίσει η «κοινωνικοποίηση» του κόστους λειτουργίας των συμβατικών μονάδων έως την ολοκλήρωση της διασύνδεσης στους καταναλωτές αφού προβλέπεται ότι το κόστος θα να καλυφθεί μέσω του λογαριασμού Υπηρεσιών Κοινής Ωφέλειας (ΕΛΥΚΩ), ενός λογαριασμού που η κυβέρνηση έχει ήδη καταστήσει ελλειμματικό. Μάς ενδιαφέρει ακόμη να υπάρχουν δικλείδες ώστε να μην αποτελέσει άλλη μία αφορμή για κερδοσκοπία κάποιων εταιρειών στον κλάδο της ενέργειας, όπως και μάς ενδιαφέρει ότι θα πληρώνουμε ορυκτά καύσιμα μέχρι το 2034 αφού, η διάταξη αναφέρει το πλήρες κόστος του πρόσθετου αυτού δυναμικού θα αποσβένεται για μία δεκαετία».
