Η Total, η Shell και η BP αγόρασαν ρωσικό πετρέλαιο αξίας 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων μεταξύ 2015 και 2021 μετά την προσάρτηση της Κριμαίας από τη Ρωσία, σύμφωνα με νέα ανάλυση. Το Transport & Environment (T&E), που εκπόνησε τη μελέτη, επισημαίνει ότι τελικά πολλές φορές οι μεγάλες πετρελαϊκές εταιρίες δεν προτιμούν την ηθική από το κέρδος.
Από τους τρεις μεγάλους ευρωπαϊκούς πετρελαϊκούς ομίλους, η Total Energies είναι η εταιρία που συντελεί περισσότερο στα ρωσικά κρατικά έσοδα από το 2015, αγοράζοντας πετρέλαιο αξίας 57 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Η Shell ήταν ο δεύτερος μεγαλύτερος αγοραστής ρωσικού πετρελαίου κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου (27 δισ. δολάρια), ενώ ακολουθεί η BP (9 δισ. δολάρια). Η Total και η BP αύξησαν μάλιστα την ποσότητα πετρελαίου που εισήγαγαν από τη Ρωσία μετά την προσάρτηση του 2014.
Έκτοτε, η Shell και η BP αποχώρησαν από τη χώρα μετά την εισβολή του Πούτιν στην Ουκρανία, ενώ η Total σχεδιάζει να την εγκαταλείψει στο τέλος του έτους – αν και φαίνεται ότι θα συνεχίσει τις δραστηριότητές της με το φυσικό αέριο. Ειδικότερα, η Shell δέχθηκε πυρά για την αγορά ενός μεγάλου φορτίου ρωσικού πετρελαίου με έκπτωση, για το οποίο αναγκάστηκε να απολογηθεί.
Ο Carlos Calvo Ambel, ανώτερος διευθυντής του T&E είπε: «Οι μεγάλες πετρελαϊκές εταιρείες ισχυρίζονται ότι είναι ηθικές, αλλά το μόνο που τις ενδιαφέρει είναι το κέρδος. Από την προσάρτηση της Κριμαίας από τη Ρωσία έχουν αγοράσει πετρέλαιο αξίας δισεκατομμυρίων δολαρίων, χρηματοδοτώντας άμεσα την επιθετικότητα του Πούτιν. Είναι όμως πολύ αργά για τους κατοίκους της Ουκρανίας».
Το πετρέλαιο αντιπροσωπεύει τέσσερα στα πέντε δολάρια που κερδίζει η Ρωσία από τις εξαγωγές πετρελαίου και φυσικού αερίου και έχει στηρίξει τις στρατιωτικές δαπάνες του Πούτιν για πάνω από δύο δεκαετίες. Μεταξύ 2019 και 2020, η Shell, η BP και η Total αγόρασαν πετρέλαιο που αντιστοιχεί στο ένα τέταρτο του στρατιωτικού προϋπολογισμού της Ρωσίας.
Η δυσπιστία απέναντι στα μεγάλα πετρελαϊκά συμφέροντα δεν περιορίζεται μόνο στη χρηματοδότηση των πολέμων. Στον τομέα της κλιματικής αλλαγής έχουν επίσης προσπαθήσει να τοποθετηθούν ως περιβαλλοντικοί ηγέτες. Όλα αυτά αφορούν την επιβράδυνση του ρυθμού της μετάβασης, λέει η T&E. Με τις πετρελαϊκές εταιρείες να πραγματοποιούν κέρδη ρεκόρ λόγω της εκτίναξης των τιμών της ενέργειας, δεν υπάρχει κανένα κίνητρο για αυτές να βάλουν ένα τέλος σύντομα.
Καταλήγοντας, ο Carlos Calvo Ambel σημειώνει: «Οι μεγάλες πετρελαϊκές εταιρείες δεν έχουν κανένα συμφέρον να πρασινίσουν την παγκόσμια οικονομία το συντομότερο δυνατό. Θα δράσουν μόνο όταν πιεστούν. Αλλά μέχρι πού θα φτάσει αυτό; Θα πρέπει να περιμένουμε μέχρι η Ολλανδία να βρεθεί κάτω από το νερό για να αποφασίσουν ότι φτάνει πια; Απλώς δεν μπορούμε να εμπιστευτούμε ότι αυτές οι εταιρίες θα βάλουν ποτέ την ηθική πάνω από το κέρδος».
