Όπως είπε κατά τη διάρκεια ειδικής εκδήλωσης του ΙΕΝΕ ο Μιχάλης Θωμαδάκης Διευθυντής Στρατηγικής και Ανάπτυξης του ΔΕΣΦΑ στο market test θα κληθούν όλοι όσοι σχεδιάζουν η κατασκευάζουν FSRU στην Ελλάδα αλλά και όσοι ενδιαφέρονται να εισάγουν ή να εξάγουν φυσικό αέριο να δηλώσουν κατ΄αρχήν με μη δεσμευτικό τρόπο τις ανάγκες τους για τα επόμενα χρόνια.
Με αυτόν τον τρόπο ο ΔΕΣΦΑ επιδιώκει αξιολογώντας τα νέα δεδομένα που έχουν διαμορφωθεί στην αγορά φυσικού αερίου μετά τον πόλεμο στην Ουκρανία και τη στροφή της Ευρώπης στο LNG προκειμένου να απεξαρτηθεί από το ρωσικό αέριο να προχωρήσει σε επενδύσεις με όρους αγοράς και όχι μόνο με βάση κάποιες προβλέψεις.
Με βάση τις δηλώσεις των ενδιαφερομένων να εισάγουν ή να εξάγουν αέριο ο ΔΕΣΦΑ θα προχωρήσει στην εκπόνηση μελέτης για τις ανάγκες επαύξησης της δυναμικότητας του δικτύου την οποία θα υποβάλει προς έγκριση στη ΡΑΕ. Η μελέτη αυτή όταν εγκριθεί από τη ΡΑΕ θα αποτελέσει τη βάση για τη δεύτερη δεσμευτική φάση του market test που θα προκηρυχθεί το Φθινόπωρο.
Περιγράφοντας την εικόνα της αγοράς ο κ. Θωμαδάκης σημείωσε ότι το 2022 τετραπλασιάστηκαν οι εξαγωγές από το ελληνικό δίκτυο κυρίως προς τη Βουλγαρία αλλά και προς την Ιταλία εικονικά μέσω του TAP. Μέσω των εξαγωγών αντισταθμίστηκε η μείωση της εγχώριας κατανάλωσης τόσο στο φυσικό αέριο για ηλεκτροπαραγωγή όσο και στο φυσικό αέριο που καταναλώνει η βιομηχανία το οποίο σχεδόν μηδενίστηκε, γεγονός που δημιουργεί ερωτηματικά για το τι θα γίνει στο μέλλον. Σε ότι αφορά τη Ρεβυθούσα σημείωσε ότι η δυναμικότητα της έχει εξαντληθεί για τα επόμενα δυο χρόνια και πρόσθεσε ότι το 2025 οι εξαγωγές από το ελληνικό σύστημα προβλέπεται να φθάσουν τα 12 bcmενώ οι εισαγωγές εφόσον κατασκευαστούν και τα πέντε FSRUπου έχουν ζητήσει πρόσβαση στο δίκτυο θα μπορούν να φθάσουν στα 20 bcm. Για τη διακίνηση αυτού του φυσικού αερίου χρειάζεται να διπλασιαστεί η δυναμικότητα του υφιστάμενου συστήματος φυσικού αερίου.
Ωστόσο δημιουργούνται μια σειρά από ερωτηματικά κατά αρχήν για το ύψος των επενδύσεων που απαιτούνται ώστε ένα σύστημα αγωγών που έχει κατασκευαστεί για να μεταφέρει αέριο από το Βορά προς το Νότο, να λειτουργήσει αντίστροφα. Επίσης εγείρονται ερωτηματικά που σχετίζονται με τον υφιστάμενο ανταγωνισμό τόσο από την Κροατία η οποία διαθέτει σταθμό αεριοποίησης αλλά και από την Τουρκία η οποία διαθέτει τέσσερις και κατασκευάζει έναν ακόμη αντίστοιχο σταθμό.
Τέλος μείζον ερωτηματικό είναι τι θα γίνει μετά το τέλος του πολέμου Ρωσίας - Ουκρανίας και το εάν η όποια συμφωνία θα περιλαμβάνει την ενέργεια και φυσικά το δίκτυ των αγωγών που ήδη υφίστανται για να τροφοδοτούν την Ευρώπη.
