Όμως, ο IRENA προειδοποιεί ότι η επέκταση της αγοράς υδρογόνου πρέπει να γίνει με στρατηγικό τρόπο, ώστε να διασφαλιστεί ότι θα στηρίξει τη μετάβαση από τα ορυκτά καύσιμα στις ανανεώσιμες εναλλακτικές λύσεις.
Οι αυστραλιανές επιχειρήσεις σχεδιάζουν τώρα να δημιουργήσουν έναν πράσινο κόμβο υδρογόνου, χρησιμοποιώντας ηλιακή και αιολική ενέργεια για την τροφοδοσία των λειτουργιών. Η Fortescue Future Industries (FFI) ανακοίνωσε αυτό το μήνα ότι συνεργάζεται με την Windlab για την ανάπτυξη του North Queensland Super Hub. Το έργο αυτό θα επικεντρωθεί στην παραγωγή πράσινου υδρογόνου και αναμένεται να τεθεί σε λειτουργία έως το 2027. Οι εταιρείες ελπίζουν να δημιουργήσουν πάνω από 10GW αιολικής και ηλιακής ενέργειας για την υποστήριξη της πράσινης παραγωγής υδρογόνου. Το αιολικό πάρκο Prairie 800MW και ένα άλλο έργο 1.000MW θα παρέχουν ενέργεια για την εγκατάσταση, εφόσον εγκριθεί.
Η BP, με την υποστήριξη της Αυστραλιανής Υπηρεσίας Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, πραγματοποίησε το 2020 μελέτη σκοπιμότητας για την παραγωγή υδρογόνου στην Αυστραλία. Η μελέτη κατέληξε στο συμπέρασμα ότι «η παραγωγή πράσινου υδρογόνου και πράσινης αμμωνίας με χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας» είχε καταστεί τεχνικά εφικτή σε κλίμακα στην Αυστραλία. Μέχρι τώρα, η ανάπτυξη του πράσινου υδρογόνου «περιοριζόταν από την έλλειψη ανανεώσιμων πηγών ενέργειας για την τροφοδοσία της διαδικασίας εξαγωγής υδρογόνου από το νερό μέσω της ηλεκτροδότησης», σύμφωνα με το FFI. Ωστόσο, επεσήμανε η εταιρεία, η Αυστραλία έχει σημαντικές δυνατότητες ανάπτυξης των αιολικών και ηλιακών της πόρων σε τεράστιες εκτάσεις γης.
Η Αυστραλία δεν είναι η μόνη χώρα που προσπαθεί να προλάβει τις ραγδαία αναπτυσσόμενες εξελίξεις του πράσινου υδρογόνου στην Ευρώπη, καθώς οι ΗΠΑ επιδιώκουν να δημιουργήσουν μια δική τους αγορά. Ο νόμος του προέδρου Μπάιντεν για τη μείωση του πληθωρισμού (IRA) αναμένεται να ενισχύσει το ενδιαφέρον και τη χρηματοδότηση έργων πράσινου υδρογόνου σε όλες τις ΗΠΑ μέσω της επένδυσης 369 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε προγράμματα ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και κλιματικής αλλαγής. Ο Άντι Μαρς, διευθύνων σύμβουλος της Plug Power, ενός αμερικανικού παραγωγού πράσινου υδρογόνου, δήλωσε ότι οι φορολογικές πιστώσεις από τον IRA θα αποτελέσουν «μια σημαντική καμπή για την επίτευξη του καθαρού μηδενικού κόστους μέχρι το 2050 και για το υδρογόνο, ιδίως το πράσινο υδρογόνο, που θα παρέχει το 20% της παγκόσμιας ενέργειας».
Η ανάπτυξη του Γραφείου Τεχνολογιών Υδρογόνου και Κυψελών Καυσίμου (HFTO), στο πλαίσιο του Υπουργείου Ενέργειας (DoE), βοήθησε τις ΗΠΑ να αρχίσουν να δημιουργούν την αγορά υδρογόνου. Μέχρι πρόσφατα υστερούσε σε σχέση με την Ευρώπη και την Ασία στην ανάπτυξη της πράσινης δυναμικότητας υδρογόνου. Ωστόσο, η χρηματοδότηση του IRA, που υποστηρίζεται από την έρευνα και ανάπτυξη του HFTO στην παραγωγή υδρογόνου, αναμένεται να βοηθήσει τις ΗΠΑ να επεκτείνουν γρήγορα την παραγωγή πράσινου υδρογόνου.
Παρά την αισιοδοξία γύρω από την ανάπτυξη νέων αγορών πράσινου υδρογόνου, ο Διεθνής Οργανισμός Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (IRENA) αναφέρει τώρα: «Η αδιάκριτη χρήση του υδρογόνου θα μπορούσε επομένως να επιβραδύνει την ενεργειακή μετάβαση», προσθέτοντας ότι «αυτό απαιτεί τον καθορισμό προτεραιοτήτων κατά τη χάραξη πολιτικής».
Η χρήση υδρογόνου από τις δυνάμεις της G-7 αναμένεται να αυξηθεί κατά τέσσερις έως επτά φορές έως το 2050, σε σύγκριση με το 2020. Το άλμα αυτό είναι απάντηση στους στόχους για καθαρές μηδενικές εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα παγκοσμίως. Τόσο ο IRENA όσο και ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας (ΔΟΕ) συμφωνούν ότι το υδρογόνο θα διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην παγκόσμια μετάβαση από τα ορυκτά καύσιμα σε ανανεώσιμες εναλλακτικές λύσεις. Αλλά ίσως να μην είναι τόσο απλό όσο η απλή ανάπτυξη έργων υδρογόνου μεγάλης κλίμακας σε διάφορα μέρη του κόσμου.
Ο IRENA δημοσίευσε αυτό το μήνα μια ανάλυση που πρότεινε ότι η παραγωγή υδρογόνου πρέπει να διαχειριστεί με προσοχή για να υποστηριχθούν οι στόχοι του καθαρού μηδενικού ισοζυγίου. Επί του παρόντος, ένα μεγάλο μέρος του υδρογόνου στον κόσμο τροφοδοτείται από ορυκτά καύσιμα, με έργα που χρησιμοποιούν απόβλητα άνθρακα από εργασίες πετρελαίου και φυσικού αερίου για την τροφοδοσία των εγκαταστάσεων. Επιπλέον, ενώ υπάρχουν μεγαλεπήβολα σχέδια για τη χρήση του υδρογόνου, η χρήση του σε βιομηχανίες με μεγάλη περιεκτικότητα σε άνθρακα, όπως η αεροπορία, ο χάλυβας, η ναυτιλία και τα χημικά, είναι ακόμη περιορισμένη, ενώ απαιτούνται περισσότερες έρευνες και δοκιμές για να υποστηριχθεί η στροφή προς τη χρήση υδρογόνου.
Ο IRENA πιστεύει ότι όχι οποιοδήποτε έργο υδρογόνου θα υποστηρίξει τους παγκόσμιους στόχους του καθαρού μηδενικού ισοζυγίου, αλλά ότι ο κόσμος πρέπει να αναπτύξει την πράσινη ικανότητα υδρογόνου, που θα τροφοδοτείται από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, όπως η αιολική και η ηλιακή ενέργεια. Στην πρόσφατη σύνοδο κορυφής για το κλίμα COP27, ο Γερμανός καγκελάριος Όλαφ Σολτς εξήγησε πώς το υδρογόνο είναι «μία από τις σημαντικότερες τεχνολογίες για έναν κλιματικά ουδέτερο κόσμο». Ωστόσο, πρόσθεσε: «Φυσικά, το πράσινο υδρογόνο είναι ακόμη μια νηπιακή βιομηχανία, η παραγωγή του είναι προς το παρόν πολύ δαπανηρή σε σύγκριση με τα ορυκτά καύσιμα».
Ενώ υπάρχουν μεγάλες ελπίδες για την ευρείας κλίμακας ανάπτυξη έργων πράσινου υδρογόνου και την ανάπτυξη μιας παγκόσμιας αγοράς πράσινου υδρογόνου και αλυσίδας εφοδιασμού, οι εργασίες για την καθαρή πηγή ενέργειας μόλις τώρα ξεκινούν. Θα απαιτηθεί σημαντικό επίπεδο δημόσιων και ιδιωτικών επενδύσεων σε όλο τον κόσμο για να διασφαλιστεί ότι το πράσινο υδρογόνο θα γίνει ευπρόσδεκτο από εκείνους που σήμερα βασίζονται στα ορυκτά καύσιμα. Ο Σολτς πρότεινε: «Υπάρχει επίσης το δίλημμα «κότα και αυγό» της προσφοράς και της ζήτησης, όπου οι παράγοντες της αγοράς μπλοκάρουν ο ένας τον άλλον, περιμένοντας να κινηθεί ο άλλος».
Καθώς οι αγορές πράσινου υδρογόνου αρχίζουν να αναπτύσσονται σε πολλές χώρες σε όλο τον κόσμο, εξακολουθούν να υπάρχουν σημαντικοί περιορισμοί στη χρήση της πηγής ενέργειας. Οι κυβερνήσεις πρέπει να αναπτύξουν ταχέως τις πράσινες αγορές υδρογόνου, υποστηρίζοντας τις βιομηχανίες που επιθυμούν να στραφούν από τα ορυκτά καύσιμα στο υδρογόνο. Επιπλέον, πρέπει να διατεθούν μεγαλύτερα κίνητρα για την ενθάρρυνση των έργων πράσινου υδρογόνου έναντι της παραγωγής γκρίζου ή καφέ υδρογόνου, ώστε να επιτευχθούν οι κλιματικοί στόχοι για τα μέσα του αιώνα.
