Θρηνήσαμε ανθρώπινες ζωές, αλλά επίσης ανυπολόγιστη είναι και η οικονομική ζημιά σε υποδομές δημόσιες και ιδιωτικές, σε φυτικό και ζωικό κεφάλαιο.
Και η αντιμετώπιση των επιπτώσεων αυτού του πολέμου θα πρέπει να γίνει στοχευμένα και με αποφασιστικότητα.
Δεν αρκεί η έκκληση από την πλευρά μας για βοήθεια από τους εταίρους μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Πρέπει και η κυβέρνηση να φροντίσει για την εξεύρεση κεφαλαίων από ίδιους πόρους για την αποκατάσταση των ζημιών και για την αποζημίωση των πληγέντων από τις πλημμύρες.
Αυτή είναι η πάγια τακτική, άλλωστε. Μεγάλο μέρος των πόρων που δίνονται στους εκάστοτε πληγέντες από φυσικές καταστροφές να είναι εθνικοί πόροι, κυρίως μέσα από τον προϋπολογισμό.
Το ερώτημα είναι που θα βρεθούν τόσα χρήματα, χωρίς αυτό να έχει μεγάλο αντίκτυπο στα δημοσιονομικά μας. Κάλλιστα μια πηγή χρηματοδότησης θα μπορούσε να προέλθει από τον τραπεζικό τομέα, με την επιβολή μιας εισφοράς υπέρ των πληγέντων. Το έχουν κάνει άλλωστε και άλλες ευρωπαϊκές χώρες με τελευταία τη Σλοβενία, που επέβαλε ένα μικρό αλλά άκρως χρήσιμο φόρο στα τραπεζικά κέρδη.
Έτσι πρέπει και μπορούν να βοηθήσουν οι ελληνικές τράπεζες τους πληγέντες και την εθνική μας οικονομία. Όχι με ψευτομέτρα, όπως η αναστολή για μερικούς μήνες της υποχρέωσης των πληγέντων, που έχουν χάσει τα πάντα, να πληρώσουν τις υποχρεώσεις τους.
Και οι αναστολές αποπληρωμής τραπεζικών δανείων πρέπει να υπάρξουν για τους πλημμυροπαθείς, αλλά και να συνεισφέρουν οι τράπεζες για την αποκατάσταση των περιοχών που επλήγησαν .
Αν οι ίδιες οι τράπεζες δεν το αποφασίσουν ας τους το επιβάλει η κυβέρνηση.
Όπως πρέπει επίσης να αποκαταστήσει την τάξη και να τιμωρήσει παραδειγματικά τους σύγχρονους μαυραγορίτες που εμφανίστηκαν και άρχισαν να πουλάνε στους πλημμυροπαθείς 8 ευρώ την εξάδα το νεράκι , από 2 ευρώ που είχε, και 5 ευρώ το μαρούλι από ένα ευρώ που κόστιζε πριν την κακοκαιρία Daniel.
Εδώ δεν μιλάμε για προσφορά και ζήτηση που επηρεάζει τις τιμές των προϊόντων, αλλά για ξεκάθαρη δράση μαυραγοριτών που θυμίζει γερμανική κατοχή.
Καμία ανοχή στους μαυραγορίτες και βέβαια μέριμνα ώστε να υπάρξουν ευρείες εισαγωγές προϊόντων διατροφής που ενδέχεται να σημειωθούν ελλείψεις λόγω των καταστροφών από τις πλημμύρες, για να υπάρξει επάρκεια και να συμπιεστούν οι τιμές.
Σχεδιασμός και αποφασιστικότητα χρειάζονται. Γιατί η κλιματική κρίση, όπως αποδείχθηκε και φέτος και όπως επισημαίνουν συνεχώς οι επιστήμονες , δεν πρόκειται να σταματήσει τουλάχιστον μεσοπρόθεσμα. Και αν δεν υπάρξει προγραμματισμός και σχεδιασμός μέτρων αντιμετώπισης των επιπτώσεων, η οικονομική εξαθλίωση των πολιτών και η κατάρρευση της εθνικής οικονομίας είναι αναπόφευκτες.