«Δειλοί, μοιραίοι και άβουλοι ανάμα, προσμένουμε ίσως κάποιο θάμα». Οι στίχοι αυτοί του Κώστα Βάρναλη χαρακτηρίζουν ίσως απολύτως τη σημερινή πολιτική ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
-Η Ευρώπη είναι μετά το Κίεβο ο δεύτερος χαμένος από τον πόλεμο που γίνεται στην Ουκρανία. Και όμως, τόσο η ηγεσία της ΕΕ, όσο και οι περισσότερες ηγεσίες των χωρών-μελών, απλά παρατηρούν, ανίκανες να ανατρέψουν την κατάσταση, μετατρεπόμενες σε ουρά των Ηνωμένων Πολιτειών που είναι οι πρώτες κερδισμένες.
-Απέναντι στον πόλεμο στην Ουκρανία υπάρχουν ευρωπαϊκές χώρες που τάσσονται υπέρ ενός «πολέμου μέχρις εσχάτων» και άλλες, που επιδιώκουν (αλλά χωρίς να τολμούν να το πουν) τον τερματισμό του πολέμου τους επόμενους μήνες, ελπίζοντας πως εν συνεχεία θα υπάρξει μια ομαλοποίηση στην αγορά ενέργειας.
-Η ενεργειακή κρίση μετατρέπεται σε οικονομική και κοινωνική κρίση και πάλι χωρίς η ΕΕ να μπορέσει να αντιδράσει επαρκώς.
-Χώρες, όπως η Γερμανία, αρνούνται ακόμα και σήμερα να στηρίξουν μια κοινή ευρωπαϊκή πολιτική κατά της ενεργειακής κρίσης. Είναι χαρακτηριστικό πως η έκτακτη Σύνοδος Κορυφής που θα λάβει αποφάσεις έχει προγραμματιστεί για τις …6 και 7 Οκτωβρίου στην Πράγα-σε μια εποχή που ο χρόνος είναι υπερπολύτιμος!
-Στις 21 Ιουλίου συνεδριάζει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα που θα λάβει αποφάσεις , χωρίς οι αποφάσεις που αναμένονται να είναι στο ύψος των περιστάσεων!
Οι προβλέψεις για ένα βαρύ χειμώνα που θα συνδυάζει πολύ υψηλό πληθωρισμό και μεγάλη ακρίβεια, αναιμικούς (στην καλύτερη περίπτωση) ρυθμούς ανάπτυξης και συνέχιση του πολέμου στην Ουκρανία, με επαναφορά του πλανήτη σε έναν δεύτερο Ψυχρό Πόλεμο, γεννούν ανησυχίες για κοινωνικές εκρήξεις και πολιτική αποσταθεροποίηση χωρών μελών. Μόνο που οι εκτιμήσεις δεν αρκούν, χρειάζεται και δράση. Και οι ηγεσίες, σχεδόν στο σύνολό τους, αποδεικνύονται κατώτερες των περιστάσεων, πολύ περισσότερο που αντί για μέρος της λύσης καθίστανται κάποιες φορές επιταχυντές της κρίσης!
ΥΓ: Μπροστά στην πίεση που ασκείται αρχίζουν και υπάρχουν σκέψεις για έκτακτη Σύνοδο Κορυφής μέσα στον Ιούλιο! Είναι και αυτό μια κάποια πρόοδος, για να παραφράσουμε έναν άλλο μεγάλο μας ποιητή!
