Η πόλη της Μεγαλόπολης με την τεράστια ιστορία τόσο κατά την αρχαιότητα όσο και κατά την επανάσταση του 1821 μιας και η Καρύταινα που αποτελούσε το προπύργιο του Θεοδώρου Κολοκοτρώνη βρίσκεται μόλις λίγα χιλιόμετρα μακριά αλλά και η Παναγία του Κολοκοτρώνη που είχε κάνει το τάμα του ο γέρος του Μοριά βρίσκεται λίγο έξω από την πόλη έχει συνδέσει άρρηκτα την σύγχρονη ιστορία της με της μονάδες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας μέσω της καύσης λιγνίτη.
Το 1970, αποφασίστηκε η εγκατάσταση και η λειτουργία ατμοηλεκτρικού σταθμού στην Μεγαλόπολη. Κατασκευάστηκαν δύο όμοιες μονάδες παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος 125 MW η καθεμία, που χρησιμοποιούσαν ως πρώτη ύλη τον λιγνίτη. Το 1975 λειτούργησε η τρίτη μονάδα παραγωγής ρεύματος και το 1991 τέθηκε σε λειτουργία η 4η μονάδα ηλεκτρικής παραγωγής.
Ο λιγνίτης της Μεγαλόπολης θεωρείται κακής ποιότητας και μπορεί οι μονάδες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας να απασχόλησαν όλα αυτά τα χρόνια χιλιάδες εργαζόμενους στηρίζοντας έτσι την τοπική οικονομία όμως λειτούργησαν ανασταλτικά τόσο για την περαιτέρω τοπική οικονομία (γεωργία, κτηνοτροφία κτλ) αλλά και όσων αφορά την τουριστική ανάπτυξη του τόπου καθώς η εικόνα με τα φουγάρα δεν είναι και η πιο θελκτική.
«Ο ξαφνικός θάνατος» των μονάδων στην ουσία έφερε το τέλος μιας ολόκληρης εποχής και οι κάτοικοι της περιοχής ήδη αρχίζουν δειλά δειλά να κάνουν τα σχέδια τους για την επόμενη μέρα.
