Μητσοτάκης και Τσίπρας, οι συναυτουργοί της ενεργειακής ακρίβειας και φτώχειας, που υλοποίησαν διαδοχικά την πολιτική της ιδιωτικοποίησης κι “απελευθέρωσης” της αγοράς ενέργειας, γιγαντώνοντας τους ιδιώτες - παρόχους, που θέσπισαν τα χρηματιστήρια ενέργειας, που απαξίωσαν τις ενεργειακές δυνατότητες της χώρας, μέσω της απολιγνιτοποίησης και της λεγόμενης “πράσινης μετάβασης”, που επέβαλαν και ψήφισαν μαζί τα δυσβάσταχτα χαράτσια στα καύσιμα και το ρεύμα, τσακώνονται τώρα πάνω στις ολέθριες συνέπειες της πολιτικής τους και “κοκορομαχούν” για το ποιο είναι το ποσοστό της “εισαγόμενης” ακρίβειας και ποιο της “εγχώριας”!

Με αυτόν τον τρόπο συγκαλύπτουν ότι η ενεργειακή φτώχεια κι ακρίβεια, τόσο στην Ελλάδα, όσο και σ’ όλο τον κόσμο, δεν είναι “φυσικό φαινόμενο”, αλλά αποτέλεσμα της ίδιας ακριβώς στρατηγικής -πολύ πριν τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία- που και οι ίδιοι εφάρμοσαν ως κυβερνήσεις. Το πιο σημαντικό, όμως, είναι ότι και οι δύο κοροϊδεύουν απροκάλυπτα τον ελληνικό λαό, με δήθεν “λύσεις” και προτάσεις, οι οποίες δεν αμφισβητούν στο ελάχιστο τους μηχανισμούς που εκτινάσσουν τις τιμές στην ενέργεια, σε βάρος των λαϊκών νοικοκυριών και υπέρ των κερδών των ενεργειακών ομίλων. Η διαφορά τους βρίσκεται μόνο στον τρόπο που ο λαός θα πληρώσει αυτά τα κέρδη.

Η απάντηση στην ενεργειακή φτώχεια βρίσκεται στην αντίπερα όχθη της πολιτικής που εκπροσωπούν Μητσοτάκης και Τσίπρας, δηλαδή στην αντίπερα όχθη των αξιώσεων του κεφαλαίου και των δεσμεύσεων της ΕΕ. Η απάντηση βρίσκεται στην αξιοποίηση όλων των εγχώριων πηγών ενέργειας, κόντρα στις δεσμεύσεις της ΕΕ, στην κατάργηση του Χρηματιστηρίου Ενέργειας, του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης και του ΦΠΑ στην ενέργεια και στα άλλα είδη λαϊκής κατανάλωσης, κόντρα στις δεσμεύσεις για ματωμένα πλεονάσματα, με ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις. Και αυτό ο λαός, με τον αγώνα του, μ’ εμπιστοσύνη και συμπόρευση με το ΚΚΕ, έχει όλη τη δύναμη να το επιβάλει.