Σε μια πρωτοφανή κρίση ειλικρίνειας, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος παραδέχτηκε ότι οι αυξήσεις στην τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος, κατά την περίοδο της κρίσης, ήταν «υπέρμετρες», όπως και οι τιμές της χονδρικής, ιδίως στις περιόδους -μάλλον από… διαβολική σύμπτωση- που υπάρχει αυξημένη ζήτηση. Ωστόσο, η ειλικρίνεια του κ. Μαρινάκη δεν διήρκεσε παραπάνω. Κι αυτό γιατί η πραγματικότητα είναι πως κατά την περίοδο της διακυβέρνησης Μητσοτάκη, η ηλεκτρική ενέργεια στην Ελλάδα είναι από τις ακριβότερες στην Ευρώπη, είτε εντός είτε εκτός κρίσης, με την επιβάρυνση να πέφτει στους καταναλωτές.

Κατανοούμε βέβαια πως ο κ. Μαρινάκης δεν θα μπορούσε να αποκηρύξει το καρτέλ που δρα ανενόχλητο στην ενέργεια, καθώς η κυβέρνησή του πρωτοστάτησε στη δημιουργία του και έκτοτε το έχει αφήσει ανενόχλητο. Γι’ αυτό και οι αιτιάσεις περί «ανταγωνισμού που λειτούργησε» προκαλούν την ίδια την κοινή λογική, όπως και η… πολύχρωμη κοροϊδία με τα τιμολόγια των εταιρειών.

Η αγορά της ηλεκτρικής ενέργειας φέρει την υπογραφή της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Και ο μόνος που ωφελείται από τον τρόπο που λειτουργεί είναι οι ιδιοκτήτες των εταιρειών. ​