Την ανάγκη επενδύσεων στις υποδομές φυσικού αερίου επισημαίνει ο ΔΕΣΦΑ με τον Διευθυντή Στρατηγικής και Ανάπτυξης του ΔΕΣΦΑ, Μιχάλη Θωμαδάκη, μιλώντας στο συνέδριο Renewable & Storage Forum να αναφέρει πως υπάρχει μια κοσμογονία στα δίκτυα εκτός Ελλάδος και στο αέριο και στον ηλεκτρισμό, γιατί η Ελλάδα είναι τόπος εισαγωγής ενέργειας. Στην Ελλάδα, όμως δεν υπάρχουν δίκτυα να στείλουν την ενέργεια προς το βορρά. Παράλληλα, σημείωσε πως «έχουμε αιτήσεις για 4 FSRU και άλλες δύο μονάδες ηλεκτροπαραγωγής και δεν έχουμε ένα κυβικό δυναμικότητας στο σύστημά μας. Αυτές οι εγκαταστάσεις για να μπουν και να προσφέρουν πρέπει να υπάρξουν επενδύσεις στις υποδομές για την ενίσχυση της δυναμικότητας μας».
Ο κ. Θωμαδάκης σημείωσε πως το φυσικό αέριο θα υπάρχει για αρκετά χρόνια και η ασφάλεια εφοδιασμού δημιουργεί την ανάγκη να λειτουργήσουμε με άλλους όρους και να αντιστρέψουμε τη ροή της ενέργειας από το βορρά στο νότο που είναι τώρα στο νότο προς το βορρά και αυτό απαιτεί επενδύσεις που δεν υπάρχουν.
Αναφορικά με το ενδεχόμενο κρίσης εφοδιασμού είπε πως η Ελλάδα είναι χωρίς αποθήκη φυσικού αερίου και η πλωτή δεξαμενή (ρεβυθουσα) μπορεί να καλύψει εν μέρει τις ανάγκες, άρα υπάρχει σαφέστατο ζήτημα στην ασφάλεια εφοδιασμού και θα υπάρχει διαχρονικά αν όλες αυτές οι επενδύσεις που ακούμε για την αποθήκευση ενέργειας καθυστερήσουν. «Δεν μπορεί να υπάρχει ένα ενεργειακό σύστημα που να μην βασίζεται και στην αποθήκευση αερίου και αυτό που μπορεί να μας σώσει αυτή τη στιγμή είναι οι διασυνδέσεις. Έχουμε μεγάλες εξαγωγές αερίου που κάνουμε, όμως μπορεί να γυρίσει εις βάρος της χώρας μας εάν οι Έλληνες προμηθευτές δεν νοικιάσουν εγκαίρως δυναμικότητα στα LNG TERMINALS».
Στο ενδεχόμενο διακοπής της ροής φυσικού αερίου από το Σιδηρόκαστρο είχε αναφερθεί πρόσφατα σε εκδήλωση και ο β’ αντιπρόεδρος της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας Δημήτρης Φούρλαρης. Σε αυτή την περίπτωση η Ελλάδα θα μπορούσε να αυξήσει τις ροές μέσω του αγωγού ΤΑΡ στη Νέα Μεσημβρία μέχρι τις 110.000 MWht ημερησίως και κατά 48.000 MWht ημερησίως από τους Κήπους. Θα μπορούσε έτσι να καλυφθεί το κενό για τις δικές μας ανάγκες όχι όμως και για τις ανάγκες της Βουλγαρίας.
