Χωρίς εκπροσώπους του ΑΔΜΗΕ πραγματοποιήθηκε στις Βρυξέλλες η συνάντηση για την ηλεκτρική διασύνδεση Κρήτης. Παρόλα αυτά καμία αλλαγή δεν υπήρξε σε ότι ήδη γνωρίζαμε, ότι δηλαδή η ΡΑΕ θα πρέπει να αποφασίσει πλέον τον κατάλληλο τρόπο για την υλοποίηση του έργου, επιβεβαιώνοντας παράλληλα το διαπραγματευτικό «ναυάγιο» μεταξύ Euroasia Interconnector και ΑΔΜΗΕ. Έτσι η χθεσινή συνάντηση διεξήχθη παρουσία των εκπροσώπων της Ε.Ε., της ΡΑΕ, της Ρυθμιστικής Αρχής της Κύπρου (ΡΑΕΚ), ενώ όπως είναι φυσικό είχαν κληθεί και αντιπροσωπείες των δύο πλευρών. Αξίζει να σημειωθεί πως η ανάθεση της διασύνδεσης στον ΑΔΜΗΕ από τη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας, άρχισε να βρίσκεται υπό επεξεργασία ως εναλλακτική λύση, μετά τις άκαρπες διαπραγματεύσεις, με την κοινοπραξία του Euroasia Interconnector που έχει αναλάβει το Έργο Κοινού Ενδιαφέροντος της ηλεκτρικής διασύνδεσης Ισραήλ - Κύπρου - Κρήτης. Κύριοι λόγοι της άκαρπης διαπραγμάτευσης με την κοινοπραξία είναι αφενός η απαίτηση του Euroasia να αναλάβει τον ρόλο του promoter του έργου, κάτι το οποίο δεν προβλεπόταν στο MoU που είχαν συνυπογράψει οι δύο πλευρές τους προηγούμενους μήνες, καθώς και η διετής καθυστέρηση που παρατηρείται στη διασύνδεση Ισραήλ - Κρήτης - Ελλάδας. Με δεδομένο το ότι οι ώρες λειτουργίας για πλήθος συμβατικών μονάδων του νησιού θα μειωθούν δραστικά μετά το 2019 λόγω περιβαλλοντικών περιορισμών, καθώς και το ότι η υψηλή οικονομική αξία του έργου, με δεδομένο ότι το κόστος της «μεγάλης διασύνδεσης» υπολογίζεται στα 800 εκατ. ευρώ και ο χρόνος απόσβεσης εκτιμάται σε βάθος 20ετίας, από τις χρεώσεις χρήσης συστήματος που θα καταβάλλουν οι καταναλωτές, η άμεση υλοποίηση του έργου κρίνεται ως ζωτικής σημασίας για την ενεργειακή ασφάλεια και επάρκεια τροφοδοσίας της Κρήτης. Υπενθυμίζεται ότι η λεγόμενη «μεγάλη» διασύνδεση της Κρήτης με την Αττική περιλαμβάνει υποβρύχιο καλώδιο, μήκους 380 χλμ. συνεχούς ρεύματος (2x350 MW). Κατά τη διάρκεια τη χθεσινής συνάντησης πάντως η Κομισιόν έθεσε τους δικούς της όρους για την ανάπτυξη του έργου. Πιο συγκεκριμένα ζήτησε διασφαλίσεις έτσι ώστε να μην υπάρχει σύγκρουση συμφερόντων με εταιρίες και φορείς που θα λάβουν μέρος στο σχήμα υλοποίησης, ενώ ήταν σαφής και ο περιορισμός αναφορικά με την απόδοση του έργου.