Ο κλάδος του χάλυβα εργάζεται σε εναλλακτικές λύσεις παραγωγής εδώ και μια δεκαετία, ενώ σήμερα υπάρχουν 60 έργα χαμηλού άνθρακα έτοιμα να επεκταθούν σε βιομηχανική κλίμακα, καλύπτοντας τις βασικές παραγωγικές χώρες και εταιρείες της Ε.Ε. Ο αριθμός των εν λόγω έργων αυξάνεται συνεχώς, όπως και οι ανάγκες τους σε πράσινη ενέργεια και χρηματοδότηση.
Σήμερα, οι κεφαλαιακές επενδύσεις ανέρχονται σε 31 δισ. ευρώ, τα λειτουργικά κόστη σε 54 δισ. ευρώ, ενώ οι ανάγκες τους σε πράσινο ηλεκτρισμό φτάνουν τις 150 τεραβατώρες ως το 2030, εκ των οποίων οι μισές αφορούν το πράσινο υδρογόνο. Οι δυνατότητες μείωσης των εκπομπών αγγίζουν το -55% σε σύγκριση με τα επίπεδα του 1990.
Η επίτευξη αυτών των στόχων εξαρτάται από τη διαθεσιμότητα άφθονης ανανεώσιμης ηλεκτροπαραγωγής και υδρογόνου. Η ανταγωνιστική και κλιμακούμενη αιολική ενέργεια είναι σε μοναδική θέση να καλύψει τη ζήτηση, όμως χρειάζεται επιτάχυνση. Αυτό καθίσταται πιο επείγον λόγω της στροφής της Ευρώπης μακριά από τη ρωσική ενέργεια ως αποτέλεσμα του πολέμου στην Ουκρανία.
Όπως δήλωσε σχετικά ο επικεφαλής του WindEurope, Ζιλ Ντίξον, «η επίτευξη όσων επιδιώκει ο κλάδος του πράσινου χάλυβα σημαίνει πολύ περισσότερη ανανεώσιμη ενέργεια και υδρογόνο. Το REPower EU θέτει στόχο 510 γιγαβάτ για τα αιολικά ως το 2030, δηλαδή 39 νέα γιγαβάτ ετησίως, υπερδιπλάσια από όσα εγκαθιστούμε σήμερα. Η αλυσίδα των αιολικών μπορεί να φέρει τα αποτελέσματα και η χρηματοδότηση υπάρχει. Το πρόβλημα είναι η αδειοδότηση που παραμένει αργή και περίπλοκη. Το Συμβούλιο και το Ευρ. Κοινοβούλιο πρέπει να υιοθετήσουν το νέο σχέδιο REPower EU για την αδειοδότηση ως επείγον».
«Συνήθως η βιομηχανία προσαρμόζεται στην ενεργειακή προμήθεια και όχι το αντίθετο. Δεν υπάρχει επιχειρηματική βάση για πράσινο χάλυβα αν οι φορείς πράσινης ενέργειας δεν είναι διαθέσιμοι. Ο κλάδος του χάλυβα ανέπτυξε καινοτόμες τεχνολογίες για παραγωγή χάλυβα χαμηλών ρύπων που βασίζεται σε μη ορυκτά καύσιμα, όμως δεν έχουμε επαρκή ανανεώσιμη παραγωγή, ούτε υποδομές για μεταφορά της εκεί που θα έχει τη μέγιστη επίδραση. Στο υδρογόνο δεν υπάρχουν καθόλου υποδομές», τόνισε ο Άξελ Έγκερτ, γ.δ. του EUROFER.
«Η ραγδαία επέκταση της αιολικής ενέργειας, των δικτύων και του υδρογόνου θα είναι κλειδί για μια επιτυχημένη μετάβαση. Σε αντάλλαγμα, οι ενεργειακοί παραγωγοί και η κοινωνία θα μειώσουν τις εκπομπές του χάλυβα σχεδόν στο μηδέν», πρόσθεσε.
