Οι νέες προθεσμίες για την υποβολή αιτήματος για τη σύναψη σύμβασης σύνδεσης που θα εφαρμόζονται πλέον για έργα τα οποία έχουν λάβει οριστικές προσφορές σύνδεσης πριν την 4η Ιουλίου 2022. Η δυνατότητα επιστροφής των σχετικών Εγγυητικών Επιστολών, σε περίπτωση που δεν κατατεθεί αίτημα για σύναψη Σύμβασης Σύνδεσης εντός των προθεσμιών αποτελούν μερικές από τις απόψεις που εκφράστηκαν κατά τη διάρκεια της χθεσινής συνεδρίασης της επιτροπής παραγωγής και εμπορίου της Βουλής για το ενεργειακό νομοσχέδιο του ΥΠΕΝ.
Όπως αναφέρει η ΕΛΕΤΑΕΝ στο «άρθρο 132 Με την παρ. 8 του ίδιου άρθρου καθορίζονται αναδρομικώς νέες προθεσμίες για υποβολή αιτήματος για τη σύναψη Σύμβασης Σύνδεσης που θα εφαρμόζονται πλέον για έργα τα οποία έχουν λάβει ΟΠΣ πριν την 4η Ιουλίου 2022. Ανάλογα με την περίοδο έκδοσης της ΟΠΣ, ορίζονται προθεσμίες που κυμαίνονται από τα τέλη Ιουνίου 2023 έως και τα τέλη Οκτωβρίου 2023. Σε περίπτωση που δεν κατατεθεί αίτημα για σύναψη Σύμβασης Σύνδεσης εντός των προθεσμιών αυτών, παύουν αυτοδικαίως να ισχύουν οι Βεβαιώσεις Παραγωγού για τα Έργα αυτά, και συνεπακόλουθα οι εκδοθείσες ΟΠΣ. Η προτεινόμενη διάταξη όμως της παρ. 8 δεν περιλαμβάνει καμία πρόβλεψη για την επιστροφή της Εγγυητικής Επιστολής της ΟΠΣ (άρθρο 6 του ν.4951/2022). Το γεγονός αυτό αποτελεί ευθεία παράβαση της αρχής εμπιστοσύνης του διοικούμενου, καθώς μεταβάλλει τις υποχρεώσεις του αιφνιδίως και αναδρομικά, του θέτει δε νέα στενή προθεσμία που φθάνει να είναι μικρότερη και από 4 μήνες. Για το λόγο αυτό, στις περιπτώσεις της παραγράφου 8 θα πρέπει να υπάρχει η δυνατότητα επιστροφής των σχετικών Εγγυητικών Επιστολών. Η επιστροφή αυτή δεν θα επηρεάσει στο ελάχιστο τη βούληση του νομοθέτη, η οποία είναι η απελευθέρωση ηλεκτρικού χώρου. Η παράγραφος 10 του τροποποιούμενου άρθρου 21 του ν. 1650/1986, όπως τίθεται με το άρθρο 179 του σχεδίου νόμου, θέτει σε κίνδυνο νομίμως λειτουργούντα ή αδειοδοτημένα έργα κατά παράβαση κάθε έννοιας ασφάλειας δικαίου. Η νομοθετική εξουσία δύναται με νέους κανόνες να ρυθμίζει έννομες σχέσεις και δικαιώματα που αποκτήθηκαν δυνάμει προϊσχυσάντων νόμων ή να προσδίδει σε προϋφιστάμενα πραγματικά περιστατικά έννομες συνέπειες, τις οποίες αυτά δεν είχαν κατά το προϊσχύσαν δίκαιον, εφόσον η επίμαχη διάταξη έχει γενικό χαρακτήρα και δεν συνιστά ρύθμιση ad hoc, δεν διασαλεύει την ασφάλεια δικαίου και δεν συνεπάγεται κατάργηση/περιορισμό ιδιοκτησίας χωρίς εύλογη αποζημίωση».
Ό,τι επιχειρείται με το άρθρο 132 η αυστηροποίηση των οροσήμων, σχετικά με τη διασφάλιση της υλοποίησης έργων αναφέρει η EDF RENEWABLES. «Η προθεσμία των δώδεκα (12) μήνων (παρ. 1, περ. α) κρίνεται ως ιδιαιτέρως αυστηρή, λαμβάνοντας υπόψη τους χρόνους που απαιτούνται από τις αρμόδιες υπηρεσίες του ΑΔΜΗΕ για να εγκρίνουν τις απαραίτητες μελέτες (π.χ. μελέτη καταλληλόλητας) και να εκδώσουν τις σχετικές Βεβαιώσεις. Επιπλέον, με την παράγραφο 8 - η οποία έχει αναδρομική ισχύ - τίθενται συγκεκριμένες και ιδιαίτερα αυστηρές προθεσμίες ως προς την υποχρέωση υποβολής αίτησης για σύναψη Σύμβασης Σύνδεσης για έργα που έχουν εξασφαλίσει ΟΠΣ έως την 4η Ιουλίου 2022».
Το Green Tank εκτιμά πως το σχέδιο νόμου περιλαμβάνει θετικά στοιχεία όπως: τη δυνατότητα χρήσης δημοσίων πόρων για την οικονομική ενίσχυση των έργων ενεργειακού και εικονικού ενεργειακού συμψηφισμού και αποθήκευσης ηλεκτρικής ενέργειας, τη νομοθέτηση ηλεκτρικού χώρου έως 2 GW αποκλειστικά για έργα ενεργειακού και εικονικού ενεργειακού συμψηφισμού. Ωστόσο υπάρχουν όπως αναφέρει προβληματικές προβλέψεις. Το γεγονός πως ο ελάχιστος απαιτούμενος αριθμός μελών για τη σύσταση μιας κοινότητας ανανεώσιμης ενέργειας που ορίζεται στα 60 είναι υψηλός, με συνέπεια να αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα. Επίσης, «δεν διασφαλίζεται ότι η πρόσβαση στο δίκτυο και οι χρηματοδοτικοί πόροι θα δίνονται κατά προτεραιότητα για έργα αυτοπαραγωγής τα οποία αποδεδειγμένα έχουν δυσκολία χρηματοδότησης και πρόσβασης στον τραπεζικό δανεισμό. Εξακολουθεί να λείπει ένα αναπτυξιακό ταμείο για την ενίσχυση των ενεργειακών κοινοτήτων και ένας κόμβος πληροφόρησης για ενεργειακές κοινότητες. Δεν διασφαλίζεται η εφαρμογή του εικονικού ενεργειακού συμψηφισμού για μικρομεσαίες επιχειρήσεις και νομικά πρόσωπα μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα».
