Σε ολόκληρη την Ευρώπη χρηματοδοτήθηκαν το 2022 μόλις 12 GW αιολικών πάρκων, εκ των οποίων τα 10 GW ήταν στην Ε.Ε, πολύ λιγότερα από τα 31 GW που χρειάζονται κατά μέσο όρο ετησίως, να εγκατασταθούν μεταξύ 2023 και 2030, για να επιτευχθούν οι στόχοι της Ε.Ε. για ανανεώσιμες πηγές ενέργειας σε ποσοστό 40-45%, διαπιστώνει η Wind Europe. Οι εγκαταστάσεις στην Ε.Ε. ήταν 16 GW το 2022. Με τις εκτιμήσεις της ένωσης να μιλούν για πτώση των εγκαταστάσεων τα επόμενα δύο χρόνια, ακριβώς τη στιγμή που πρέπει να καταγράψουν μεγάλη αύξηση.
Τα υπεράκτια αιολικά πάρκα αυξάνονται σε μέγεθος την τελευταία δεκαετία, αλλά κανένα υπεράκτιο αιολικό πάρκο μεγάλης κλίμακας δεν κατέληξε σε τελική επενδυτική απόφαση το 2022. Τα δύο πλωτά αιολικά πάρκα που χρηματοδοτήθηκαν έχουν ονομαστική ισχύ 30 MW. Οι τελικές επενδυτικές αποφάσεις για σημαντικά υπεράκτια έργα καθυστέρησαν το 2022, συμπεριλαμβανομένων των έργων σε Βρετανία και Γαλλία. Όλα αναμένεται να λάβουν τελική επενδυτική απόφαση το 2023.
Η Γερμανία επένδυσε τα περισσότερα κεφάλαια σε νέα αιολικά πάρκα, με 2,3 δισ. ευρώ που συγκεντρώθηκαν για νέα χερσαία αιολικά πάρκα. Ακολουθούν η Φινλανδία (2,1 δισ. ευρώ), η Πολωνία (1,9 δισ. ευρώ) και η Σουηδία (1,8 δισ. ευρώ).
Η Wind Europe στην έκθεσή της (Financing and investment trends) αναφέρει πως τα στοιχεία χρηματοδότησης δίνουν μια ένδειξη για το τι είναι πιθανό να κατασκευαστεί τα επόμενα χρόνια. Υπολογίζεται ότι ο χρόνος από την τελική επενδυτική απόφαση έως την ημερομηνία έναρξης λειτουργίας ενός αιολικού πάρκου είναι έως ένα έτος για τα χερσαία αιολικά και 2-3 χρόνια για τα υπεράκτια.
Το 2022 οι επενδύσεις σε νέα χερσαία και υπεράκτια αιολικά πάρκα ανήλθαν σε 16,9 δισ. ευρώ, χρηματοδοτώντας την κατασκευή 12 GW νέας αιολικής ισχύος που θα κατασκευαστούν τα επόμενα χρόνια. Αυτό το ποσό ήταν λιγότερο από το μισό του ποσού που επενδύθηκε το 2021. Συνολικά, οι επενδύσεις σε νέα αιολικά πάρκα μειώθηκαν σημαντικά σε σύγκριση με τα προηγούμενα έτη. Η Wind Europe αναφέρει πως η αύξηση του επιτοκίου αναφοράς από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα σε 2,5% κατά τη διάρκεια του έτους, ο κίνδυνος από το αυξανόμενο κόστος των πρώτων υλών, ο πληθωρισμός και οι καθυστερήσεις στην κατασκευή έργων δημιουργούν προβλήματα.
Τέλος, κρούει τον κώδωνα του κινδύνου, λέγοντας πως οι εθνικές ενεργειακές πολιτικές και ένα ασαφές ρυθμιστικό περιβάλλον έχουν περιορίσει τις επενδυτικές δεσμεύσεις στα μισά κράτη μέλη της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένων πολλών στην περιοχή της νοτιοανατολικής Ευρώπης.
