Να περιορίσουν κατά το δυνατόν τις εμπορικές τους απαιτήσεις επιδιώκουν πλέον οι εταιρείες παροχής ηλεκτρικής ενεργείας, οι οποίες τα προηγούμενα χρόνια – λόγω της προσπάθειας προσέλκυσης πελατών και της επιθυμίας να ενισχύσουν γρήγορα το μερίδιο αγοράς τους – βρέθηκαν σε κλοιό ληξιπρόθεσμων οφειλών από τους καταναλωτές. Οι πέντε πιο ισχυροί πάροχοι εμφανίζουν συνολικές απαιτήσεις που φθάνουν τα 93.158.287 ευρώ, όταν ο συνολικός τζίρος των εταιρειών ανέρχεται σε 468.485.077 ευρώ. Οι απαιτήσεις αντιπροσωπεύουν το 20% των εσόδων των εταιρειών και αφορούν στο έτος 2016. Όλες οι εταιρείες έχουν κάνει κατανομή των οφειλών, από την οποία προκύπτει ότι ο κύριος όγκος των ληξιπρόθεσμων εμφανίζονται στο εξάμηνο και στον πρώτο χρόνο. Πάντως, στελέχη των εταιρειών υποστηρίζουν πως η εικόνα έχει βελτιωθεί το 2017 και οι επισφάλειες βαίνουν προς εξομάλυνση. Ωστόσο αποφεύγουν να προσδιορίσουν με αριθμούς τη βελτιωμένη αυτή εικόνα των επισφαλών απαιτήσεων. Αξίζει να αναφερθεί ότι ένας από τους παρόχους ηλεκτρικής ενέργειας εμφανίζει περί το 60% των εσόδων του ως επισφάλειες, αν και παρουσιάζει υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης και σταδιακή αύξηση του μεριδίου του στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας. Η αβεβαιότητα και οι επισφάλειες είναι μια… βραδυφλεγής βόμβα που όμως, όπως επισημαίνουν στελέχη της αγοράς, δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να «σκάσει». Ρυθμίσεις και διακοπές ηλεκτροδότησης Πάντως, το πρόβλημα αντιμετωπίζεται προς το παρόν με ρυθμίσεις οφειλών, ενώ όταν ο οφειλέτης δεν ανταποκρίνεται τότε οι διοικητικές και νομικές υπηρεσίες των εταιρειών προχωρούν σε ένδικα μέσα όπως είναι η έκδοση διαταγής πληρωμής για να εξασφαλίσουν πως δεν θα χάσουν τα χρήματά τους. Η διακοπή ρεύματος είναι μια διαδικασία που είναι χρονοβόρα και απαιτείται χρόνος μεγαλύτερος των τριών μηνών για να ολοκληρωθεί, σύμφωνα με τον κανονισμό προμήθειας ενέργειας. Στέλεχος εταιρείας που κάνει πολύ προσεκτικά βήματα εισόδου στην αγορά εκτιμά ότι στο ενδεχόμενο να αποκλειστούν οι πάροχοι από τα ΝΟΜΕ διότι δεν δίνουν στην αγορά το 80% του φορτίου που αγοράζουν θα προκαλέσει αύξηση του κόστους, με αποτέλεσμα να πολλαπλασιαστούν τα προβλήματα όπως και τα κόστη για τις εταιρείες. Η αιτία του κακού είναι τα υψηλά μερίδια της ΔΕΗ, τα οποία παραμένουν σχεδόν σταθερά τους τελευταίους μήνες χάρη στην έκπτωση του 15% που μάλιστα μπορεί να αγγίξει ακόμη και το 21% όταν ο καταναλωτής προπληρώσει την αξία του ρεύματος για ένα χρόνο. Να σημειωθεί ότι η διοίκηση της ΔΕΗ για να πετύχει τον μνημονιακό στόχο μείωσης του μεριδίου αγοράς στο 75% το Δεκέμβριο του 2017, κάτι που όμως θεωρείται αδύνατο να επιτευχθεί μόνο μέσω των δημοπρασιών ΝΟΜΕ, σχεδιάζει να προχωρήσει σε πώληση πακέτου πελατών που φθάνουν τους 500.000 καταναλωτές. Νόθευση ανταγωνισμού Πάντως, για να γίνει μια τέτοια μεταβίβαση απαιτούνται μια σειρά από διαδικασίες (έγκριση από θεσμούς, νομοθετική ρύθμιση, διενέργεια διαγωνισμού κτλ) που είναι εξαιρετικά δύσκολο να ολοκληρωθούν στους μόλις δύο μήνες που απομένουν μέχρι την εκπνοή του έτους. Επιπλέον, η συγκεκριμένη πρακτική θεωρείται πως νοθεύει τον ανταγωνισμό, καθώς αν υλοποιηθεί το σχέδιο της ΔΕΗ οι πιθανοί αγοραστές του «πακέτου» πελατών θα είναι μόνο οι πάροχοι εκείνοι που έχουν οικονομική άνεση και ισχυρή μετοχική βάση. Έτσι, η αγορά της ηλεκτρικής ενέργειας είναι πολύ εύκολο να… βραχυκυκλώσει αν οι αρμόδιοι παράγοντες θέσουν στο τραπέζι καινούργια δεδομένα αλλάζοντας επί της ουσίας τους κανόνες του παιχνιδιού. Πηγή