Σε τρία επίπεδα θα κινηθεί η προσπάθεια της κυβέρνησης για την διάσωση της ΔΕΗ. Το θέμα βρίσκεται στο επίκεντρο της τριήμερης συζήτησης που διεξάγεται στη Βουλή για τις προγραμματικές δηλώσεις, με τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη να δηλώνει ότι «θα κάνουμε ότι χρειαστεί για τη διάσωση της ΔΕΗ», να δεσμεύεται ότι δεν θα γίνουν αυξήσεις στις τιμές του ρεύματος και να προαναγγέλλει την ιδιωτικοποίηση των δικτύων και τελικώς αναζήτηση στρατηγικού επενδυτή.
Η εξειδίκευση των εξαγγελιών του πρωθυπουργού αναμένεται να γίνουν σήμερα από τον υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας Κωστή Χατζηδάκη και θα περιλαμβάνουν κατ΄αρχήν άμεσες παρεμβάσεις για την ενίσχυση της ρευστότητας της ΔΕΗ και συγκεκριμένο πρόγραμμα για την είσπραξη των ληξιπρόθεσμων οφειλών που φθάνουν τα 2,7 δις ευρώ.
Είναι προφανές ότι η διαδικασία ιδιωτικοποίησης των δικτύων, που στην παρούσα φάση φαίνεται ότι θα αφορά μόνο τον ΔΕΔΔΗΕ και όχι τον ΑΔΜΗΕ αφού η ιδιωτικοποίηση περεταίρω ποσοστού του ΑΔΜΗΕ δεν θα φέρει πλέον έσοδα στη ΔΕΗ, θα χρειαστεί χρόνο για να προετοιμαστεί.
Σε ότι αφορά την άμεση ενίσχυση της ρευστότητας της ΔΕΗ φαίνεται ότι η κυβέρνηση θα δώσει λύση στο πρόβλημα της επιστροφής των ΥΚΩ του 2011 τα οποία σύμφωνα με τη ΡΑΕ ανέρχονται σε 190 εκατ. ευρώ, αν και η ΔΕΗ θα επιθυμούσε να λάβει 350 εκατ ευρώ. Η επιστροφή των χρημάτων αυτών απαιτεί νομοθετική ρύθμιση και η κυβέρνηση θα πρέπει να αποφασίσει εάν υπάρχουν τα δημοσιονομικά περιθώρια ώστε το κόστος να επιβαρύνει τον προϋπολογισμό.
Σε ότι αφορά την είσπραξη των ληξιπρόθεσμων οφειλών, όπως είναι γνωστό η ΔΕΗ ήδη έχει σχετική σύμβαση με την Qualco η οποία ανανεώθηκε μάλιστα την περασμένη Πέμπτη από το διοικητικό συμβούλιο της επιχείρησης.Συγκεκριμένα εγκρίθηκε σύμβαση διάρκειας 30 μήνες στο πλαίσιο της οποίας η αμοιβή της εταιρίας συναρτάται με τις οφειλές που αυτή θα ανακτήσει με τον στόχο εισπράξεων να έχει τεθεί στα 170 εκατ. ευρώ.
Η κοινοπραξία υπό την Qualco που απαρτίζεται από τις IBM Hellas Α.Ε Deutsche Bank London Branch Estia Business Group Deloitte Business Solutions A.E KPMG ΚΑΠΑ RESEARCH A.E και Νικόλαος Α Ανδρικόπουλος Συνεργάτες, διαχειρίζεται ήδη χαρτοφυλάκιο ληξιπρόθεσμων χρεών της ΔΕΗ καθώς είχε κερδίσει τον πρώτο αντίστοιχο διαγωνισμό που είχε προκηρυχθεί τον Νοέμβριο του 2017. Έως σήμερα έχει εισφέρει στα ταμεία της ΔΕΗ ένα ποσό άνω των 300 εκατ. ευρώ σε μετρητά ενώ ταυτόχρονα έχει εξασφαλίσει διακανονισμούς της τάξεως των 50 εκατ. ευρώ.
Έμφαση εξάλλου θα δοθεί και στους μεγαλοφειλέτες της ΔΕΗ, καθώς από τα 2,7 δις ευρώ τα 800 εκατ. οφειλών προέρχονται από 60.000 πολίτες και επιχειρήσεις.
Παράλληλα η ΔΕΗ προχωρεί στο πρόγραμμα τιτλοποίησης ληξιπρόθεσμων οφειλών το οποίο αναμένεται να έχει συμφωνηθεί έως το τέλος Αυγούστου. Το πρόγραμμα αυτό θα αφορά οφειλές της τάξης του 1,5 δις ευρώ και η ΔΕΗ αναμένεται να εισπράξει άμεσα περίπου 300 εκατ. ευρώ
Σε ότι αφορά την ιδιωτικοποίηση των δικτύων θα πρέπει πρώτα να συσταθεί εταιρία στην οποία θα περιέλθει η ιδιοκτησία που σήμερα ανήκει στη ΔΕΗ ενώ η διαχείριση του δικτύου ανήκει στον ΔΕΔΔΗΕ. Αυτός άλλωστε είναι και ο λόγος για τον οποίο ο πρωθυπουργός μίλησε για ιδιωτικοποίηση των δικτύων και όχι του ΔΕΔΔΗΕ. Πάντως το δίκτυο μέσης και χαμηλής τάσης συνολικού μήκους 238.000 χλμ, που διαχειρίζεται ο ΔΕΔΔΗΕ, αποτελεί το πιο σημαντικό μετά τον ΑΔΜΗΕ περιουσιακό στοιχείο της ΔΕΗ, με εγγυημένο ρυθμιζόμενο έσοδο που ευνοεί την προσέλκυση επενδυτών και την ταχεία πώληση. Ταυτόχρονα, η είσοδος στα δίκτυα επενδυτή, συνεπάγεται εισροή σημαντικών κεφαλαίων, που θα επιτρέψουν αυτό να εκσυγχρονιστεί, ενώ θα δοθεί και η δυνατότητα να αναπτυχθεί το project έξυπνων μετρητών, ύψους περίπου 1,5 δισ. ευρώ. Τέλος σε ότι αφορά τον ΑΔΜΗΕ ο οποίος έχει ιδιωτικοποιηθεί σε ποσοστό 24% που ανήκει στην κινεζική State Grid, λίγους μήνες πριν τις εκλογές ο Κωστής Χατζηδάκης είχε μιλήσει για ιδιωτικοποίηση του μέχρι και του ποσοστού του 66%. Βεβαίως σε μια τέτοια περίπτωση η State Grid θα πρέπει να είναι ο πρώτος επενδυτής που θα κληθεί να ερωτηθεί ένα ενδιαφέρεται να αυξήσει τη συμμετοχή της κάτι το οποίο όμως ενδέχεται να προκαλέσει περιπλοκές σε σχέση με την αρνητική ευρωπαϊκή πολιτική έναντι των κινεζικών επενδύσεων στα δίκτυα ενέργειας.
