Μια κρίση θεσμών που απειλεί τη Δημοκρατία και προκαλεί τρόμο στους απλούς πολίτες, φέρνοντας στη μνήμη τους μαύρες εποχές, ανελευθερίας και παρακράτους.

Αν παρακολουθούνται πολιτικοί αρχηγοί και δημοσιογράφοι, με το «έτσι θέλω» και μάλιστα οι παρακολουθήσεις χαρακτηρίζονται από τον πρωθυπουργό «νόμιμες», χωρίς να αιτιολογείται η νομιμότητα τους, τότε οι απλοί πολίτες τι πρέπει να περιμένουν και πόσο πρέπει να φοβούνται για την προσωπική τους ελευθερία.

Και μάλιστα σε μια εποχή ανέχειας και φτώχειας λόγω ενεργειακής κρίσης και πληθωριστικών εκρήξεων, υγειονομικής κρίσης καθώς η πανδημία του κορονοϊού ακόμη δεν έχει παρέλθει, αλλά και πολέμου στα βόρεια μας, στον οποίο έχουν εμπλακεί περισσότεροι από όσο θα έπρεπε.

Έτσι το σκάνδαλο των υποκλοπών ήρθε ως η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι για όλα τα δεινά που επί κυβερνήσεως Μητσοτάκη υπέστησαν οι Έλληνες πολίτες.

Και αυτά δεν είναι λίγα, ούτε ήσσονος σημασίας, όσο και αν τα καλοταϊσμένα και στρατευμένα μέσα μαζικής ενημέρωσης προσπαθούσαν και προσπαθούν να τα χώσουν κάτω από το χαλί.

Το σκάνδαλο των υποκλοπών γιγαντώνει την αρνητική εικόνα του πρωθυπουργού.

Ενός πρωθυπουργού που δεν μπορεί να ελέγξει την ακρίβεια η οποία δεν είναι αποτέλεσμα μόνο εξωγενών παραγόντων, αλλά και δράσης κυκλωμάτων αισχροκέρδειας στην αγορά που δεν μπορεί ή δεν θέλει να πατάξει.

Δεν μπορεί να προστατέψει τα δάση και τις περιουσίες των πολιτών από τις καταστροφικές πυρκαγιές.

Δεν μπορεί να περιορίσει την έξαρση της εγκληματικότητας.

Δεν μπορεί να κρύψει ότι η Ελλάδα είχε αρνητική πρωτιά στους θανάτους από κορονοϊό και μάλιστα με πολλούς συνανθρώπους μας να χάνουν τη ζωή τους εκτός Μονάδων Εντατικής Θεραπείας.

Δεν μπορεί να διεκδικεί επιτυχίες -παρόλες τις αξιόλογες προσπάθειες του Νίκου Δένδια- στην εξωτερική πολιτική και ιδιαίτερα σε σχέση με την Τουρκία του Ερντογάν.

Και ο κατάλογος είναι μακρύς, αλλά τώρα προέχει να υπάρξει άπλετο φως και απόδοση ευθυνών για το σκάνδαλο των υποκλοπών.

Δεν είναι δυνατόν οι άμεσοι συνεργάτες του πρωθυπουργού να παρακολουθούν πολιτικούς αντιπάλους και δημοσιογράφους φέρνοντας στις μνήμες τις «μαύρες» ημέρες της χούντας, και ο ίδιος να μην έχει ευθύνες.

Και είναι μόνο οι κ.κ. Δημητριάδης και Κοντολέων αυτοί που ευθύνονται; Μήπως υπάρχουν και άλλα κυβερνητικά στελέχη και άμεσοι συνεργάτες του που συμμετείχαν λόγω συναρμοδιότητας των υπουργείων τους στις παρακολουθήσεις;

Το ποτήρι ξεχείλισε και ως μόνη λύση σε πολιτικό επίπεδο διαφαίνεται πλέον μόνο η παραίτηση της κυβέρνησης και η προσφυγή στις κάλπες.