Και δυστυχώς ο πόλεμος αυτός, ένα παγκόσμιος πόλεμος, όπως εξελίχθηκε δεν φαίνεται ότι θα τελειώσει σύντομα με αποτέλεσμα τα θύματα του να πολλαπλασιαστούν. Είτε επί του πεδίου είτε λόγω της επισιτιστικής και ενεργειακής κρίσης που έχει προκαλέσει.
Ο Ζελένσκι πήγε στον Μπάιντεν και αυτός του υποσχέθηκε και άλλα όπλα. Και όχι μόνο αυτό άλλα με τα λεγόμενα του γηραιός Αμερικανός Πρόεδρος περισσότερο έριξε λάδι στη φωτιά, παρά επιχείρησε να κατευνάσει τον δικαιολογημένο θυμό και την αγανάκτηση του Ουκρανού Προέδρου που η χώρα του δέχεται επίθεση από τη Ρωσία εδώ και 300 ημέρες.
Λίγο πολύ ο Αμερικανός Πρόεδρος, όπως τουλάχιστον προκύπτει απ’ όσα μεταδίδουν τα διεθνή μέσα ενημέρωσης, είπε στον Ζελένσκι ότι δεν πιστεύει ότι ο Πούτιν είναι διατεθειμένος να καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για τον τερματισμό των εχθροπραξιών.
Και με την στάση αυτή της υπερδύναμης της Δύσης και τα όπλα που δίνει στην Ουκρανία το μόνο βέβαιο είναι ότι ο πόλεμος θα τραβήξει σε βάθος χρόνου κάτω από το μαλακό υπογάστριο της Ευρώπης.
Μιας ηπείρου που τον περασμένο αιώνα αιματοκυλίστηκε από δυο παγκοσμίους πολέμους, αλλά και σωρεία άλλων τοπικών, εθνικών πολέμων που άλλαξαν δεκάδες φορές τα σύνορα μεταξύ των κρατών.
Δυστυχώς έναν ακόμη τέτοιο πόλεμο βιώνει και σήμερα η Ευρώπη και οι πολίτες της.
Και με το νέο δόγμα που τηρεί τα τελευταία χρόνια η Αμερική -ξεκίνησε επί προεδρίας Τραμπ και συνεχίζεται επί προεδρίας Μπάιντεν- οι ΗΠΑ δεν στέλνουν πλέον στρατιώτες τους σε ξένα εδάφη.
Όσοι πολεμούν και όσοι σκοτώνονται, στρατιώτες και πολίτες δεν είναι Αμερικανοί, αλλά ευρωπαίοι πολίτες.
Οι ΗΠΑ βρίσκονται μακριά, πέραν του Ατλαντικού, και δεν κινδυνεύουν. Μόνο κινούν τα νήματα. Και κερδίζουν από παντού. Από τις πωλήσεις όπλων μέχρι τις πωλήσεις πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Αυτό πρέπει να το καταλάβουν όλοι και κυρίως οι δυο εμπλεκόμενοι στον πόλεμο, Ρώσοι και Ουκρανοί. Και να βρουν διπλωματικές διεξόδους, να καθίσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και να τερματίσουν έναν πόλεμο από τον οποίο και οι δύο θα βγουν χαμένοι, με κερδισμένους τους Αμερικανούς.
Και σ’ αυτό πρέπει να συμβάλουν και οι Ευρωπαίοι ηγέτες, που τρέχουν αλλόφρονες στις Ηνωμένες Πολιτείες για να παραγγείλουν μαχητικά αεροσκάφη, πολεμικά πλοία και συστήματα αεράμυνας, σπαταλώντας υπερπολύτιμους πόρους για τους λαούς τους την ώρα που η ύφεση πλήττει τις ευρωπαϊκές οικονομίες και αποστερεί τη θέρμανση και τα τρόφιμα των πολιτών.
ΥΓ. Από τον Ρωσο-ουκρανικό πόλεμο, κερδισμένη εκτός από τις ΗΠΑ θα είναι και η άλλη υπερδύναμη αυτή της Ανατολής, η Κίνα, δημιουργώντας έτσι μια νέα παγκόσμια τάξη πραγμάτων, με δυο υπερδυνάμεις και την Ευρώπη και πάλι απούσα.
