Έδωσε μέσες άκρες και την ημερομηνία των επερχόμενων εκλογών που λίγο πολύ όλοι τη γνωρίζαμε. Τέλη Μαΐου, γενικά και αόριστα.
Όπως αναμενόταν προσπάθησε - και ήταν έκδηλη η αγωνία του- να ισορροπήσει μεταξύ του «μετανοιωμένο» αρχηγού για τα όσα ευθύνεται και κυρίως για την τραγωδία των Τεμπών και για τα όσα δεν έκανε την τετραετία που κυβέρνησε τη χώρα.
Δεν μπόρεσε όμως να κρύψει την πραγματική του ιδεολογική ταυτότητα.
Δεν μπόρεσε να κρύψει τα εχθρικά αισθήματα που τρέφει για κάθε τι Δημόσιο.
Το έχει δείξει άλλωστε καθ΄ όλη την πολιτική του διαδρομή, από υπουργός στις παλαιότερες κυβερνήσεις της ΝΔ, έως και ως πρωθυπουργός της χώρας τα τέσσερα τελευταία χρόνια.
Μάλιστα, λίγες μόλις ώρες πριν μεταδοθεί η συνέντευξη του από τον τηλεοπτικό σταθμό Alpha, στην Βουλή είχε υπερψηφιστεί ένα νομοσχέδιο-τέρας και μόνο με τις ψήφους της Νέας Δημοκρατίας που δίνει βορά στους ιδιώτες τα δημόσιο αγαθό του νερού.
Στην συνέντευξη του στον Σταύρο Θεοδωράκη φρόντισε επιμελώς να αναδείξει ότι οι ιδιωτικοποιήσεις δεν πρόκειται να σταματήσουν αν εκλεγεί εκ νέου πρωθυπουργός.
Μεγάλος νέος στόχος του Κυριάκου Μητσοτάκη, όπως ο ίδιος αποκάλυψε είναι η ιδιωτικοποίηση και της Παιδείας.
«Είναι στη πρόθεσή μου να εκκινήσουμε και πάλι τη διαδικασία της συνταγματικής αναθεώρησης στην επόμενη Βουλή, η οποία θα είναι προτείνουσα Βουλή για να κάνουμε σημαντικές αλλαγές στο Σύνταγμα. Όπου δυστυχώς την τελευταία φορά δεν προφτάσαμε να κάνουμε, και σε αυτές προφανώς συμπεριλαμβάνεται και επιτέλους η αλλαγή του άρθρου 16 για τα πανεπιστήμιά μας, αλλά όχι μόνο», είπε ανερυθρίαστα.
Τι να περιμένει κανείς από έναν πολιτικό αρχηγό που στην προεκλογική εκστρατεία του τον Μάιο του 2019 είχε κάνει την πλέον ταξική τοποθέτηση από το Περιστέρι λέγοντας λίγο πολύ ότι οι νέοι των Δυτικών προαστίων πρέπει να πάνε σε τεχνικές για να βρουν δουλειά ως ψυκτικοί ή ως παιδιά που θα επισκευάζουν ανελκυστήρες.
Αν εκλεγεί εκ νέου πρωθυπουργός αυτή την προεκλογική του υπόσχεση πριν από 4 χρόνια θα υλοποιήσει ευνοώντας τα ιδιωτικά πανεπιστήμια των υψηλών διδάκτρων για την ελίτ και υποβαθμίζοντας τη δημόσια πανεπιστημιακή εκπαίδευση για όλα τα παιδιά των φτωχών οικογενειών και της μεσαίας τάξης.
Και ο στόχος του δεν είναι μόνο η αλλαγή του άρθρου 16 για την Παιδεία. Όπως ο ίδιος αποκάλυψε θέλει να αλλάξει και τον εκλογικό νόμο και την «διάρθρωση της εξουσίας». Θέλει με απλά λόγια να συνεχίσει ανενόχλητος και θεσμικά το καταστροφικό έργο του ως «απόλυτος άρχων των πάντων» βαφτίζοντας ως επιτελικό κράτος την συγκέντρωση όλων των εξουσιών στο πρόσωπο του.
Και το μεγάλο ερώτημα είναι αν ο ελληνικός λαός θα του το επιτρέψει.
