Οι καταναλωτές εξακολουθούν μέσα στο κατακαλόκαιρο να αντιμετωπίζουν σημαντικές δυσκολίες από το κύμα ακρίβειας που πλήττει την ελληνική οικονομία με την κατάσταση να έχει «ξεφύγει» τελείως στους τουριστικούς προορισμούς.

Όλες οι έρευνες δείχνουν ότι οι Έλληνες δαπανούν το μεγαλύτερο μέρος του εισοδήματος τους σε πληρωμές λογαριασμών και αγορές προϊόντων, καθώς ότι έχουν περικόψει το χρόνο των διακοπών τους , με μεγάλη μερίδα του πληθυσμού να αδυνατεί να κάνει έστω και ολιγοήμερες διακοπές.

Η τελευταία έρευνα του ΣΕΛΠΕ, έδειξε μάλιστα ότι ελάχιστοι (μόλις 9%) είναι εκείνοι που μπορούν να διαμείνουν σε ξενοδοχεία, εκ των οποίων οι περισσότεροι χωρίς διατροφή στο πακέτο διαμονής.

Αλλά και όσοι επιλέγουν στους τουριστικούς προορισμούς να μαγειρεύουν στο εξοχικό τους ή στα δωμάτια που νοικιάζουν βρίσκονται αντιμέτωποι με απαράδεκτα υψηλές τιμές των προϊόντων διατροφής στα σούπερ μάρκετ και γενικότερα στα καταστήματα πώλησης τροφίμων, καθώς οι ανατιμήσεις σ΄ αυτά τα είδη εξακολουθούν να κινούνται σε διψήφια ποσοστά.

Όσον αφορά δεν τις τιμές των καυσίμων αυτές πραγματικά είναι ανεξέλεγκτες αφού ιδιαίτερα στα νησιά η τιμή της αμόλυβδης βρίσκεται στα επίπεδα των 2,2 ευρώ το λίτρο.

Ακόμη και μεγάλες επώνυμες αλυσίδες εμπορικών καταστημάτων στα νησιά διαμορφώνουν στα προϊόντα τους υψηλότερες τιμές, απ’ ότι στην υπόλοιπη χώρα, με την αιτιολογία του μεταφορικού κόστους, πράγμα βέβαια το οποίο δεν ισχύει τουλάχιστον για το ύψος της διαφοράς της τιμής που διαθέτουν τα προϊόντα τους στα νησιά.

Το μόνο βέβαιο είναι ότι ο ανταγωνισμός που ευαγγελίζεται η νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν λειτουργεί, ενώ οι εξαγγελίες του νέου υπουργού Ανάπτυξης Κώστα Σκρέκα περί ελέγχων και προστίμων, μόνο κλαυσίγελο προκαλούν στους καταναλωτές που καθημερινά διαπιστώνουν ότι οι αετονύχηδες της αγοράς δρουν ανεξέλεγκτα σε βάρος τους.

Τα ψευτοπρόστιμα των αρμόδιων υπηρεσιών της κυβέρνησης που συγκυριακά ανακοινώνονται -και είναι αμφίβολο εν τέλει αν εισπράττονται- δεν μειώνουν τα φαινόμενα ασυδοσίας στην αγορά, ούτε σταματούν την αισχροκέρδεια που επικρατεί, καθώς το πρόβλημα είναι δομικό.

Ιδιαίτερα στα τουριστικά νησιά της όμορφης πατρίδας μας, λόγω του μικρού μεγέθους των αγορών τους, κυριαρχούν τα ολιγοπώλια και οι εναρμονισμένες πρακτικές τιμών, ακόμη και μεταξύ των μικρών και μικρομεσαίων επιχειρήσεων, με αποτέλεσμα οι καταναλωτές να βρίσκονται αντιμέτωποι με εξωπραγματικές τιμές που ως μόνο κερδοσκοπία μπορούν να χαρακτηριστούν.

Και βέβαια κανείς από τους πολίτες αυτής της χώρας δεν μπορεί να κατανοήσει και να αποδεχτεί ότι για μια ομπρέλα και δυο ξαπλώστρες σε μια παραλία του ζητείται να πληρώσει από 50 έως και 150 ευρώ ή ακόμη και περισσότερα λες και νοικιάζει δωμάτιο ακριβού ξενοδοχείου.

Φωτιές λοιπόν δεν μπαίνουν μόνο στα δάση μας, αλλά και στις τσέπες μας και κάποιος επιτέλους πρέπει να κάνει κάτι. Και αυτός ο κάποιος είναι η εκλεγμένη κυβέρνηση, που όμως δεν φαίνεται ότι μπορεί.