Μπορεί αυτή απόφαση να αλλάξει άμεσα τη ροή των πραγμάτων και να δώσει την νίκη στους Ουκρανούς απέναντι στους Ρώσους;
Προφανώς και όχι, καθώς όλοι οι διεθνείς αναλυτές εκτιμούν ότι για να μπορέσουν οι Ουρανοί να αξιοποιήσουν αυτά τα υπερσύγχρονα πολεμικά αεροσκάφη θα χρειαστούν μήνες, αν όχι χρόνια, εκπαίδευσης .
Όπως ανέφερε το CNBC, μάλιστα, ο Μικ Ράιαν, απόστρατος υποστράτηγος του αυστραλιανού στρατού και αναπληρωτής συνεργάτης του Κέντρου Στρατηγικών και Διεθνών Σπουδών δήλωσε χαρακτηριστικά πως «αυτά τα όπλα (τα F-16) δεν είναι ασημένιες σφαίρες».
Αλλά και γενικότερα, παρόλη τη στρατιωτική βοήθεια που έχει λάβει η Ουκρανία από την έναρξη της ρωσικής εισβολής, μέχρι στιγμής τουλάχιστον δεν έχει καταφέρει ούτε με την πολυδιαφημισμένη αντεπίθεση της να αποκομίσει κάποια οφέλη και να επανακτήσει εδάφη της που έχουν καταλάβει οι Ρώσοι.
Και ενώ αυτή είναι η αλήθεια ο Ζελένσκι συνεχίζει απτόητος να διακηρύττει ότι ο μοναδικός στόχος της χώρας του είναι όχι μόνο να πάρει πίσω όλα τα εδάφη που έχασε από τους Ρώσους τους τελευταίους 18 μήνες, αλλά και την Κριμαία που έχασε πριν εννέα χρόνια.
Και αυτό μάλλον πρέπει να θεωρείται εξαιρετικά δύσκολο. Αυτό που έχει μεγάλες πιθανότητες να συμβεί αν ο Ζελένσκι επιμένει στις θέσεις του και οι Δυτικοί σύμμαχοι τον σιγοντάρουν είναι να μακροημερεύσει ο πόλεμος σε βάρος των λαών των δύο χωρών αλλά και γενικότερα όλων των ευρωπαίων που βρίσκονται δίπλα στα πεδία των μαχών και παράλληλα δαπανούν τεράστια ποσά για να εξοπλίσουν την Ουκρανία.
Αν αποδειχτούν αληθινές οι πληροφορίες που είδαν χθες το φως της δημοσιότητας, σήμερα στην Αθήνα θα έρθει και ο Ουκρανός πρόεδρος Ζελένσκι για να παρακαθίσει στο δείπνο που θα παραθέσει στους ηγέτες των Δυτικών Βαλκανίων, στην Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν και στον Σαρλ Μισέλ, ο Έλληνας πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης.
Στην παρούσα συγκυρία, ίσως ήταν χρήσιμο η Ελλάδα να αναλάβει πρωτοβουλίες και κυρίως να επιδιώξει να μην αναλυθεί μονοδιάστατα το καυτό ζήτημα του πολέμου Ρωσίας-Ουκρανίας.
Ο μόνος στόχος που θα πρέπει να τεθεί είναι ο τερματισμός του πολέμου -ακόμη και με κάποιες απώλειες για την Ουκρανία- και στη συνέχεια η ένταξη της Ουκρανίας στην ΕΕ. Και αυτό θα είναι σίγουρα μια νίκη.
Να εμφανιζόμαστε ως «βασιλικότεροι του βασιλέως» για τα συμφέροντα του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ δεν προσφέρει ουσιαστικές υπηρεσίες ούτε στην χώρα ούτε στην Ευρώπη.
