Οι αγορές μετά την ανακοίνωση αυτή της ιταλικής κυβέρνησης αντέδρασαν έντονα οδηγώντας σε μεγάλη πτώση έως 10% τους τραπεζικούς δείκτες.
Ταυτόχρονα υπήρξαν καυστικά δημοσιεύματα από όλα σχεδόν τα συστημικά μέσα μαζικής ενημέρωσης στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ υπερτονίστηκε η πολιτική ταυτότητα της Μελόνι, ως μιας ακροδεξιάς ηγέτιδες που ρέπει προς το λαϊκισμό.
Το κακό είναι ότι και σήμερα εξακολουθεί να ισχύει ότι τους πολιτικούς σε όλες ανεξαιρέτως τις αποφάσεις τους, τους στιγματίζει η πολιτική τους ιδεολογία.
Ό,τι και αν αποφασίσει η Μελόνι ως ακροδεξιά πολιτικός, θα είναι λάθος, ακόμη και αν είναι σωστό, απλά γιατί δεν έχει την λεγόμενη έξωθεν καλή μαρτυρία.
Η αλήθεια όμως είναι ότι η απόφαση της αυτή, για επιβολή υψηλών συντελεστών φορολόγησης στις τράπεζες, που επί της ουσίας αισχροκερδούν σε βάρος πολιτών και επιχειρήσεων, είναι κοινωνικά δίκαιη.
Αν τελικά θα ισχύσουν οι υψηλοί συντελεστές φορολόγησης στα τραπεζικά κέρδη στην Ιταλία που εξήγγειλε η Μελόνι θα φανεί στο μέλλον. Το πλέον πιθανό είναι να γίνει αναδίπλωση μετά τις αντιδράσεις των αγορών και τις επιθέσεις που δέχτηκε η Ιταλική οικονομία, η τρίτη ισχυρότερη στην ΕΕ, από το οικονομικό κατεστημένο που πιέζει ασφυκτικά για τη συνέχιση της παντοκρατορίας των τραπεζών.
Σε κάθε περίπτωση, όμως, η συγκεκριμένη απόφαση της ιταλικής κυβέρνησης ήταν προς τη σωστή κατεύθυνση.
Άλλωστε ό φόρος 40%, σύμφωνα με την σχετική απόφαση της ιταλικής κυβέρνησης, πρόκειται να επιβληθεί στα καθαρά έσοδα από τόκους που θα προκύψουν από τη διαφορά μεταξύ των επιτοκίων καταθέσεων και δανείων. Μια διαφορά που είναι «χαώδης» σε βάρος των καταθετών και των δανειοληπτών και αποτελεί τον ορισμό της αισχροκέρδειας.
Και μάλιστα τα κεφάλαια που θα προκύψουν από την υψηλή αυτή φορολόγηση, σύμφωνα με τους σχεδιασμούς της ιταλικής κυβέρνησης, θα διατεθούν σε ειδικό ταμείο για να βοηθήσουν στην προστασία των οικογενειών και των καταναλωτών από τις επιπτώσεις της αύξησης των επιτοκίων.
Το πρόβλημα της τεράστιας ψαλίδας μεταξύ επιτοκίων καταθέσεων και επιτοκίων είναι ακόμη οξύτερο στην δική μας χώρα, όπου οι τράπεζες απολαμβάνουν μιας απίστευτης ασυλίας από την κυβέρνηση.
Μπορεί η Μελόνι να είναι ακροδεξιά και η κυβέρνηση Μητσοτάκη να θέλει να «λανσάρεται» ως κεντρώα, αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση κοινωνικό πρόσωπο επιδεικνύει η ιταλική κυβέρνηση.
