Για μια ακόμη φορά, χθες, ο κ. Χατζηδάκης, «προώθησε» δημοσίευμα , αυτή τη φορά της γερμανικής FAZ, το οποίο κατά την άποψη του ήταν θετικό άκρως θετικό για τα επιτεύγματα της κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Και ναι μεν το δημοσίευμα της FAZ έκανε λόγο ότι δημοσιονομικά η χώρα τα πηγαίνει «εκπληκτικά καλά», αναμένοντας πλεόνασμα 13,5 δισ. ευρώ, αλλά όπως και η κυβέρνηση Μητσοτάκη, μάλλον δεν συνεκτιμά τα τεράστια προβλήματα που εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι, οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες και οι συνταξιούχοι.
Θα πρέπει επίσης να επισημανθεί ότι η FAZ δεν έκανε κάποιο ρεπορτάζ για να φθάσει στο συμπέρασμα της, ότι όλα πάνε περίφημα στην Ελλάδα, απλά «αναμάσησε» τα στοιχεία που έδωσε επίσης, χθες, ο κ. Χατζηδάκης για την εκτέλεση του Προϋπολογισμού το 11μηνο Ιανουαρίου – Νοεμβρίου 2024, σύμφωνα με τα οποία το πρωτογενές πλεόνασμα βρίσκεται στα 12,012 δισ. ευρώ, έναντι στόχου για πρωτογενές πλεόνασμα 9,912 δισ. ευρώ και πρωτογενούς πλεονάσματος 5,826 δις ευρώ για το ίδιο χρονικό διάστημα του 2023.
Και να δίνει συγχαρητήρια η FAZ στην κυβέρνηση Μητσοτάκη και στον κ. Χατζηδάκη προσωπικά για το «επίτευγμα» λίγο ενδιαφέρει τους Έλληνες και ιδιαίτερα τους οικονομικά αδύναμους που άλλωστε είναι και η πλειοψηφία.
Αλλά να κομπορρημονεί ο ίδιος ο κ. Χατζηδάκης για τα «ματωμένα» πλεονάσματα σε μια μακρά περίοδο έντονων πληθωριστικών πιέσεων και «αδάμαστης» ακρίβειας που κατατρώει τα εισοδήματα, αν μη τι άλλο είναι κοινωνική αναλγησία.
Πόσο μάλλον όταν ο κ. Χατζηδάκης στην επίσημη ανακοίνωση του υπουργείου του αναφέρει ότι «παράλληλα για το ίδιο χρονικό διάστημα (11μηνο Ιανουαρίου-Νοεμβρίου 2024) τα φορολογικά έσοδα εμφανίζονται αυξημένα κατά 106 εκατ. έναντι του στόχου που έχει περιληφθεί στην εισηγητική έκθεση του Προϋπολογισμού 2025».
Όσο και να θέλει διαστρεβλώσει την αλήθεια ο υπουργός Οικονομικών, το πρωτογενές πλεόνασμα είναι αποτέλεσμα πολύ περισσότερο της άγριας φορολόγησης των εργαζομένων και των μικρομεσαίων, όπως και των μεγάλων περικοπών δαπανών για το κοινωνικό κράτος.
Και τέτοια πλεονάσματα δεν μπορούν να θεωρούνται ως επιτυχίες, τουλάχιστον ολοκληρωμένες. Ας διατεθούν τάχιστα για κοινωνικούς σκοπούς, στην υγεία, στην παιδεία, στις υποδομές για να «πιάσουν τόπο» και ας μην μας δίνει τα εύσημα η FAZ και κάθε FAZ, για τα δημοσιονομικά μας επιτεύγματα που στηρίζονται σε πολιτικές λιτότητας.
