Η Jennifer Morgan, γενική διευθύντρια της διεθνούς Greenpeace, με αυτό το κείμενο στέλνει το δικό της μήνυμα με αφορμή την επέτειο των 50 χρόνων της οργάνωσης. Μετάφραση από τα αγγλικά.
Σαν σήμερα, πριν από 50 χρόνια, μία μικρή ομάδα απλών ανθρώπων έβαλε πλώρη από τον Καναδά με ένα σκουριασμένο αλιευτικό σκάφος για ένα μικρό νησί στην Αλάσκα, ώστε να βάλουν τους εαυτούς τους μπροστά από μία πυρηνική βόμβα.
Σήμερα, ενώ γιορτάζουμε 50 χρόνια από το ιδρυτικό ταξίδι της Greenpeace, στεκόμαστε στο χείλος του γκρεμού. Οι επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης και της κατάρρευσης της βιοποικιλότητας ήδη έχουν μεγάλο αντίκτυπο στους ανθρώπους και τα οικοσυστήματα του κόσμου. Αυτή η καταστροφή διευκολύνεται από δομές εξουσίας και νοοτροπίες που πολύ συχνά βάζουν τη ρύπανση και το κέρδος πάνω από τους ανθρώπους και τον πλανήτη.
Σε αυτήν τη χρονική στιγμή, δεν είναι σωστό να γιορτάζουμε, αλλά είναι η στιγμή να θυμηθούμε το παρελθόν ώστε να κοιτάξουμε το μέλλον με ελπίδα και με δράση.
Σήμερα, χρειαζόμαστε μία τεράστια, άνευ προηγουμένου αλλαγή. Χρειαζόμαστε δισεκατομμύρια κόσμου να ενωθούν, να γίνουν ένα κίνημα, να αναλάβουν δράση σε όλον τον κόσμο απαιτώντας ένα πράσινο και δίκαιο μέλλον.
Και μπορεί να συμβεί.
Τα 50 χρόνια της Greenpeace είναι η ιστορία απλών ανθρώπων που κάνουν εξαιρετικά, ασυνήθιστα πράγματα. Όμως ποτέ δεν ήμασταν μοναχικοί ήρωες. Πάντα ήμασταν μέρος ενός κινήματος ανθρώπων που συνδυάζουν το όνειρό τους για ένα καλύτερο μέλλον με τη δράση. Βρίσκουμε την ίδια ελπίδα όταν συνειδητοποιούμε ότι οι ρίζες μας είναι στα κινήματα υπέρ της ειρήνης, του περιβάλλοντος, των δικαιωμάτων των πολιτών και των γυναικών, των νέων, κατά του πολέμου. Βρίσκουμε την ίδια ελπίδα στις εκστρατείες και τις δράσεις που βλέπουμε να συμβαίνουν ανά τον κόσμο.
Όταν οι ιδρυτές μας ένωσαν τις λέξεις “πράσινη” και “ειρήνη”, ήθελαν να αναδείξουν μία πολύπλοκη σχέση: ότι είμαστε μέρος της φύσης, όχι ξεχωριστή οντότητα, και ότι δεν υπάρχει “πράσινη” χωρίς την ειρήνη και ειρήνη χωρίς το “πράσινο.”
Όταν η Marie Bohlen πρότεινε να πάνε με ένα πλοίο μέσα σε ζώνη πυρηνικών δοκιμών στην επιτροπή που τότε είχε το όνομα Don’t Make A Wave Committee, κανείς από όσους συμφώνησαν δεν σκόπευαν να ιδρύσουν μία οργάνωση.
Σκόπευαν όμως να αγγίξουν τον κόσμο, σκέφτονταν πιο μακριά από απλά αυτή την πυρηνική δοκιμή. Ήλπιζαν ότι η δράση τους θα ενέπνεε εκατομμύρια ανθρώπους και ότι όχι μόνο θα σταματούσε εκείνη τη δοκιμή, αλλά ότι θα έφερνε αναταραχή και θα άλλαζε όλο το σύστημα.
Το πρώτο ταξίδι άνοιξε την καρδιά και το μυαλό άλλων ανθρώπων, τους ενέπνευσε και τους βοήθησε να βρουν τρόπους να δείξουν κι εκείνοι το θάρρος τους.
Αυτή είναι η δύναμη των ανθρώπων που αναλαμβάνουν δράση. Οι άνθρωποι έχουν απίστευτη, εντυπωσιακή δύναμη όταν είναι ενωμένοι, όταν απαιτούν έναν καλύτερο κόσμο, όταν τον φροντίζουν και όταν αντιτίθενται σε αυτούς που το αρνούνται.
Τις τελευταίες εβδομάδες και μήνες έχω ακούσει πολλές ιστορίες από εκείνους που έχουν υπάρξει κομμάτι της Greenpeace ανά τα χρόνια. Τώρα είναι η στιγμή να τιμήσουμε όσους ήρθαν πριν γίνουμε μία παγκόσμια οργάνωση, πριν τα email, τότε που το πλήρωμα του πρώτου Rainbow Warrior έπρεπε να δουλέψει σε εργοστάσιο κονσερβοποιίας για να πληρώσει τα καύσιμα.
Εκείνοι άνοιξαν τον δρόμο, έχτισαν γέφυρες και δημιούργησαν συμμάχους που πορευόμαστε μαζί και σήμερα. Άλλαξαν τον κόσμο με πολλούς τρόπους: από το μορατόριουμ στην εμπορική φαλαινοθηρία, την απαγόρευση των πυρηνικών δοκιμών, τη Συνθήκη της Ανταρκτικής και την απαγόρευση της απόρριψης τοξικών στη θάλασσα. Άλλαξαν την Greenpeace με ακόμα περισσότερους τρόπους. Από μία μικρή ομάδα κυρίως αντρών, λευκών, Καναδών και Αμερικανών που αναλάμβαναν δράση για τοπικά θέματα, σε μία παγκόσμια, ποικιλόμορφη οργάνωση που δραστηριοποιείται σε κάθε ήπειρο της Γης και δουλεύει στη ρίζα των προβλημάτων: για να αλλάξει τις δομές εξουσίας και τις νοοτροπίες που επιτρέπουν τη συνεχή περιβαλλοντική καταστροφή.
Πήραν με τον δύσκολο τρόπο το μάθημα για το πώς να γίνουν μία καλύτερη, πιο ποικίλη, πιο δίκαιη και ίση, και πιο αποτελεσματική οργάνωση.
Έκαναν λάθη, όπως θα κάνουμε και εμείς, που θα γίνουν τα μαθήματα που θα περάσουμε στην επόμενη γενιά της Greenpeace, στην επόμενη γενιά του κινήματος.
Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι μας προετοίμασαν για το σήμερα.
Αυτή η χρονική στιγμή της ιστορίας απαιτεί μία Greenpeace που θα είναι η καλύτερη που έχει υπάρξει ποτέ, η πιο δημιουργική, η πιο αποφασιστική, η πιο αποτελεσματική.
Άλλα είμαστε έτοιμοι. Με τους συμμάχους μας, τις εκστρατείες μας, τους ακτιβιστές μας, τα πολλά εκατομμύρια υποστηρικτών μας σε όλον τον κόσμο, και με τα δισεκατομμύρια που ελπίζουμε ότι θα ενωθούν στον αγώνα. Είμαστε έτοιμοι.
Είμαι εδώ για να κάνω την ελπίδα μου, δράση.
