Εξαιρετικά δύσκολη είναι η κατάσταση στην Ιταλία τόσο για την χώρα όσο και για την ίδια την Ευρώπη μετά το αποτέλεσμα των εκλογών της Κυριακής, που έφερε στην εξουσία τον ακροδεξιό συνασπισμό υπό την Μελόνι.
Ποια όμως θα είναι η επόμενη μέρα στη γειτονική μας χώρα; Αναδημοσιεύουμε από το K-Report των Κώστα Καλλίτση και Παύλου Τσίμα, που κυκλοφορεί σε καθημερινή βάση με συνδρομητική μορφή.
Το ακροδεξιό κόμμα Fratelli d Italia είναι ο νικητής των εκλογών στην Ιταλία, με καταμετρημένο σχεδόν το 50% των ψήφων συγκεντρώνει το 26% (έναντι μόλις 4% στις εκλογές του 2018) και η αρχηγός του, Τζόρτζια Μελόνι προαλείφεται για πρωθυπουργός. Ωστόσο, αυτό δεν είναι αυτονόητο, είναι λάθος να προεξοφληθεί ως δεδομένο. Η διαδικασία σχηματισμού κυβέρνησης κι ανάδειξης πρωθυπουργού στη γείτονα θα είναι μακρά και περίπλοκη –σημειώστε ότι είναι πολύ διαφορετική από την καθ’ ημάς αντίστοιχη. Αναλυτικότερα:
Στις 13 Οκτωβρίου θα ορκιστούν τα μέλη της Βουλής και της Γερουσίας, θα αποτυπωθούν οι συσχετισμοί και οι συμμαχίες -που δεν είναι δεδομένες. Πέραν του κομβικού θέματος της στάσης έναντι της Μόσχας, θεωρείται ότι ο Σαλβίνι της Λέγκας δεν θα δεχτεί αδιαμαρτύρητα την ανάδειξη της Μελόνι στην πρωθυπουργική θέση, κάτι που σύμφωνα με πληροφορίες δεν ενθουσιάζει ούτε τον Μπερλουσκόνι.
Στη συνέχεια ο πρόεδρος Ματαρέλα, αφού διαβουλευθεί με τους προέδρους των δύο σωμάτων, θα αρχίσει τις διαβουλεύσεις για σχηματισμό κυβέρνησης. Το Σύνταγμα δεν του επιβάλλει να δώσει εντολή στον αρχηγό του πρώτου κόμματος, αλλά σε όποιον αυτός κρίνει ότι μπορεί να λάβει ψήφο εμπιστοσύνης από Βουλή και Γερουσία. Υπενθυμίζουμε ότι το 2018 η διαδικασία είχε διαρκέσει τρείς μήνες και ο Ματαρέλα δεν έδωσε εντολή στον ηγέτη του πρώτου κόμματος, των 5 Αστέρων, ντι Μάντζιο, αλλά μόνο στον πανεπιστημιακό Κόντε.
Συνοπτικά, ο εκλογικός χάρτης μέχρι στιγμής:
Η αποχή: Μεγάλος κερδισμένος η αποχή, ένας στους τρεις Ιταλούς δεν πήγε να ψηφίσει, σημειώθηκε αποχή-ρεκόρ όλων των εποχών, 37,2%, η συμμετοχή στις εκλογές περιορίστηκε στο 63,8% από 73% που ήταν το 2018.
Οι συσχετισμοί: Η δεξιά συμμαχία συγκεντρώνει το 43% των ψήφων, κερδίζει 227-257 έδρες στη Βουλή (από τις 400) και 111-131 στη Γερουσία (από τις 200), άρα δεν φαίνεται να κερδίζει τα 2/3 που είναι απαραίτητα για την αλλαγή του Συντάγματος. Μεγάλη ήττα για τον Ματέο Σαλβίνι της Λέγκα, φαίνεται να συγκεντρώνει το 9% των ψήφων, ενώ πάνω από 17% είχε συγκεντρώσει το 2018. Στο 8% διαμορφώνεται το ποσοστό της Forza Italia του Σίλβιο Μπερλουσκόνι. Η κεντροαριστερή συμμαχία θα κινηθεί ανάμεσα στο 25,5- 29,5%, το Δημοκρατικό Κόμμα του Λέττα παραμένει δεύτερο με 17-21% δηλαδή περίπου στα ποσοστά των εκλογών του 2018 (18,8%). Μεγάλες οι απώλειες για το Κίνημα 5 Αστέρια, που από πρώτο το 2018 με 32,7% πέφτει στο 13,5-17,5%.
Οι περιοχές: Η δεξιά συμμαχία είναι πρώτη παντού εκτός από την περιφέρεια της Καμπανίας (πρωτεύουσα η Νάπολη), όπου πρώτο είναι το Κίνημα 5 Αστέρια. Ο νότος, που είχε το μεγαλύτερο ποσοστό αποχής, ψήφισε πρώτο κόμμα το πρώην αντισυστημικό Κίνημα 5 Αστέρια. Το κεντροαριστερό Δημοκρατικό Κόμμα είναι δεύτερο παντού εκτός από τον νότο όπου έρχεται τρίτο. Ο βορράς, κυρίως οι μεγάλες ηλικίες, ψήφισε τους Αδελφούς της Ιταλίας, και τα μικρότερα κόμματα με θεματικά προγράμματα.
Όταν, τον Οκτώβριο 1922, ο Μουσολίνι σχημάτισε κυβέρνηση, ο ευρωπαϊκός Τύπος της εποχής και κυρίως οι συστημικές εφημερίδες χαιρέτισαν την «κοινοβουλευτική εξημέρωση» του Partito Nazionale Fascista ως μια διασφάλιση της σταθερότητας στην Ιταλία. Η συνέχεια έδειξε με δραματικό τρόπο πόσο έξω έπεφταν. Στην φωτογραφία, ο Μουσολίνι στο κέντρο, με τα χέρια στην μέση, ανάμεσα σε μέλη του φασιστικού κόμματος, 28 Οκτωβρίου 1922.