Σαφώς και η δήλωση Μπάιντεν, μετά τη συνάντησή του με τον Μακρόν ότι θα συζητούσε με τον Πούτιν αν κι αυτός ενδιαφερόταν να λήξει ο πόλεμος, είναι μια σημαντική εξέλιξη, αφού δείχνει ότι όλοι προβληματίζονται από τις συνέπειες που υπάρχουν.
Συνέπειες που είναι τέτοιες και τόσες που αναγκάζουν τον Αμερικανό Πρόεδρο σε αναδίπλωση από τις αρχικές του δηλώσεις πως ο πόλεμος στην Ουκρανία θα τελειώσει όταν πέσει ο Πούτιν από την εξουσία.
Στη συνάντηση με τον Εμμανουέλ Μακρόν, όμως, φάνηκαν και οι προβληματισμοί των Παρισίων. "Μια δίκαιη ειρήνη δεν είναι μια ειρήνη που δεν θα γινόταν αποδεκτή μεσοπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα από ένα από τα δυο μέρη", είπε ο Γάλλος Πρόεδρος, δήλωση η οποία ερμηνεύτηκε ως μήνυμα προς άλλες χώρες της Δύσης ότι μια ειρήνη που θα επιβληθεί με όρους ισχύος στη Μόσχα ενδέχεται να είναι προσωρινή. "Εξακολουθεί να είναι εφικτό να επιστρέψουμε στο τραπέζι των συζητήσεων και να διαπραγματευτούμε", είπε χαρακτηριστικά, ενώ δήλωσε πως τις επόμενες μέρες (μετά την εις βάθος συζήτηση που θα έχει με τον Μπάιντεν- όπως είπε) θα συνομιλήσει με τον Β. Πούτιν για το θέμα- πιθανόν και να συναντηθούν.
Αστάθμητος παράγοντας για την επίτευξη μιας ειρήνης είναι η ίδια η Ουκρανία, καθώς μια συνθηκολόγηση χωρίς την επανάκτηση των χαμένων εδαφών είναι πολύ δύσκολο να επιτευχθεί με την παρουσία Ζελένσκι, καθώς οι αντιδράσεις στο εσωτερικό της χώρας θα είναι σφοδρές, ιδίως από μαχητές του Τάγματος Αζόφ και των αντίστοιχων ακροδεξιών ομάδων.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία, άλλωστε, πέραν του κινδύνου να επεκταθεί, εντείνει τον διχασμό της Δύσης. Οι επιπτώσεις στην οικονομία καθιστούν τις αντιθέσεις πολύ πιο μεγάλες και τους ανταγωνισμούς πιο εκρηκτικούς, με ένα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα του τελευταίου διαστήματος να αποτελεί το "πακέτο" δημόσιων επενδύσεων και ενισχύσεων ύψους 430 δισ. ευρώ στην οικονομία των ΗΠΑ, γεγονός που προκάλεσε τις σφοδρές αντιδράσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η αλήθεια είναι πως οι κινήσεις που θα χρειαστούν το επόμενο διάστημα να γίνουν στον τομέα του πολέμου στην Ουκρανία για την αποκλιμάκωση της κατάστασης θα είναι κινήσεις για πολύ γερά νεύρα. Οι ανταγωνισμοί και οι αντιθέσεις όμως μεταξύ των κρατών της Δύσης δυσκολεύουν πολύ την διαμόρφωση των όρων ενός πλαισίου συμβιβασμού με τον Πούτιν, που με τη σειρά του έχει τα δικά του προβλήματα επιβίωσης, που θα γίνουν μεγαλύτερα σε σύντομο χρονικό διάστημα, όταν οι επιπτώσεις από το εμπάργκο της Δύσης θα αρχίσουν να περνούν στην πραγματική οικονομία.
