Το γράψαμε και άλλη φορά: Εν αντιθέσει με την προηγούμενη τετραετία Μητσοτάκη που ήταν «καθαρή» από εκλογικές αναμετρήσεις, η νέα τετραετία που θα ξεκινήσει στις 25 Ιουνίου το βράδυ, θα συνοδευτεί από ένα σημαντικό εκλογικό κύκλο:
Τον Οκτώβριο θα διεξαχθούν οι δημοτικές και περιφερειακές εκλογές, ενώ τον προσεχή Ιούνιο, του 2024, θα πραγματοποιηθούν οι ευρωεκλογές.
Με τις εκλογές του Μαΐου και του Ιουνίου, ο δικομματισμός που γνωρίσαμε σε όλο σχεδόν το διάστημα της μεταπολίτευσης, παύει να υπάρχει. Το παλιό δεν υπάρχει πια και το νέο δεν έχει γεννηθεί στο σύνολό του!
Το σύστημα του «ενάμισι» κόμματος που δημιουργείται στις τελευταίες αναμετρήσεις, για παράδειγμα, θα λάβει μονιμότερα χαρακτηριστικά, όπως στην Ουγγαρία με τον Όρμπαν ή θα είναι προσωρινό και στις επόμενες εθνικές εκλογές θα ανασυστηθεί στον ένα ή τον άλλο βαθμό ο δικομματισμός; («Ενάμισι κόμμα» συνηθίζουμε να λέμε το πολιτικό σύστημα που το πρώτο κόμμα διαθέτει γύρω ή πάνω από 40%, το δεύτερο 20% και τα υπόλοιπα λίγο πάνω ή λίγο κάτω από το 10%, πλην όμως ως έχουν μόνο κατ΄ όνομα την κυβέρνηση ως αντίπαλο-στην πράξη στοχοποιούν το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης επιδιώκοντας να γίνουν χαλίφης στη θέση του χαλίφη!).
Την επόμενη μέρα των εκλογών της 25ης Ιουνίου:
-Παντοδύναμος μετά από τη στρατηγική του νίκη ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα συγκροτήσει μια ακόμα πιο ελεγχόμενη κυβέρνηση, καθώς δεν υποχρεούται να τηρήσει καμία ισορροπία, ενώ θα ολοκληρωθεί η μετατροπή της ΝΔ από «καραμανλικό» σε «μητσοτακικό» κόμμα. Θα υπάρξει χώρος στα δεξιά της ΝΔ να καλυφθεί από ακροδεξιό κόμμα που θα ενώνει το χώρο και θα καταστεί υπολογίσιμη δύναμη; Δύσκολο, αλλά δεν το αποκλείουμε εάν βρεθεί μια σημαντική προσωπικότητα να ηγηθεί του χώρου, που σήμερα είναι κατακερματισμένος, με πολλές ομάδες και αρχηγίσκους.
-Τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ, σε συνάρτηση και με τη διαφορά που έχει από το ΠΑΣΟΚ, θα κρίνουν πολλά στο χώρο της επικεφαλής δύναμης της προοδευτικής παράταξης, ακόμα και τον επικεφαλής της. Εφόσον το ποσοστό δεν είναι μικρότερο από της κάλπης της 21ης Μαΐου –και πολύ περισσότερο αν είναι μεγαλύτερο- δεν πρέπει να αποκλείουμε ακόμα και επανίδρυση του κόμματος από την Αλέξη Τσίπρα. Σε διαφορετική περίπτωση, ο Νίκος Ανδρουλάκης και το ΠΑΣΟΚ θα διεκδικήσουν εντός της τετραετίας την πρωτοκαθεδρία της προοδευτικής παράταξης.
Στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές του Οκτωβρίου, μάλιστα, θεωρείται βέβαιον ότι θα υπάρξουν ισχυρές φωνές που θα επιμένουν στην κοινή κάθοδο σε συγκεκριμένες περιοχές των δυο κομμάτων, ώστε να εμποδιστεί η περαιτέρω ισχυροποίηση του Κ. Μητσοτάκη με το να βαφτεί όλος ο χάρτης «μπλε», ενώ θα αρχίσουν να ακούγονται φωνές για συνολική ανασύνθεση των κομμάτων του χώρου.
Στις ευρωεκλογές του Ιουνίου θα κριθούν πολλά, καθώς η χαλαρότητα της ψήφου της συγκεκριμένης αναμέτρησης συμβάλλει ώστε να αποστέλλονται μηνύματα, ενίοτε ισχυρά, δημιουργώντας ακόμα και προϋποθέσεις για ευρύτερες αλλαγές.
Το σίγουρο είναι ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη ενδέχεται να νοιώσει πως η παντοδυναμία της ήταν ουσιαστικά ανοχή, ενώ οι ηγεσίες του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ θα κριθούν προς τη μια ή την άλλη κατεύθυνση, αναλόγως και των αποτελεσμάτων της 25ης Ιουνίου.