Με τον Nord Stream να εισέρχεται σε φάση συντήρησης υπάρχουν πολλά ερωτήματα, με κυριότερο σε τι ύψος θα φθάσει η τιμή του φυσικού αερίου. Η Ελλάδα παραμένει ενεργειακά εξαρτημένη προσπαθώντας να βρει λύση σε πολλά μέτωπα. Ανάμεσα σε αυτά, το ζήτημα των δομών αποθήκευσης φυσικού αερίου.

Οι Ρυθμιστικές Αρχές Ενέργειας Ελλάδας και Ιταλίας και τα αρμόδια υπουργεία το τελευταίο διάστημα βρίσκονται σε επαφές, σε σχέση με το σενάριο η Ελλάδα να καταφέρει να αποθηκεύει το 15% της ετήσιας κατανάλωσης ενέργειας σε φυσικό αέριο, σε υποδομές της γειτονικής χώρας. Χωρίς όμως να έχουν καταλήξει μέχρι τώρα κάπου, με τις διεργασίες όμως να συνεχίζονται.

Το βασικό εμπόδιο στο οποίο δεν καταλήγουν οι δύο πλευρές είναι οι οικονομικοί όροι, δεν υπάρχουν τεχνικά εμπόδια. Το ζήτημα είναι με τι κόστος θα γεμίζουν οι δεξαμενές. «Εάν το κόστος για την ηλεκτροπαραγωγή εκτοξεύεται στα 350 ευρώ ανα μεγαβατώρα μπορείς να προχωρήσεις;» διερωτάται αναλυτής μιλώντας στο iEnergeia.gr. Όμως, «ακόμα και να είχαμε τη δυνατότητα για αποθήκευση και να μπορούσαμε να χρησιμοποιούμε αποθέματα φυσικού αερίου σε χαμηλές τιμές θα είχαμε το δίλημμα πότε γεμίζω τη δεξαμενή και με τι τιμή, δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις, όταν το 50% της ηλεκτρικής ενέργειας παράγεται από εισαγόμενο καύσιμο», προσθέτει.

Την ίδια ώρα, τρέχουν όλα τα ζητήματα, καθώς προχωρά 3ο upgrade της ρεβυθούσας που δημιουργεί τις προϋποθέσεις για να δώσει η Ελλάδα φυσικό αέριο στα Βαλκάνια, ενώ εγκαινιάστηκε ο IGB. Η Ελλάδα εξασφαλίζει φορτία LNG, καθώς για τον Αύγουστο με βάση τον προγραμματισμό του ΔΕΣΦΑ έχει εξασφαλίσει οκτώ φορτία LNG. Από την άλλη πλευρά, παραμένει ως ερώτημα εάν η Ε.Ε. καταλήξει στη λύση: να εξασφαλίζει ποσότητες φυσικού αερίου σε μια ενιαία τιμή. Η Ελλάδα πάντως μπορεί να μην διαθέτει δομές αποθήκευσης αλλά έχει δεξαμενές που μπορούν διαρκώς να γεμίζουν. Παράλληλα, λύσεις αναμένεται να δώσει η Πτολεμαΐδα 5 και σίγουρα σημαντικό ρόλο στην ασφάλεια εφοδιασμού θα διαδραματίσει η σταθεροποίηση στην παραγωγή λιγνίτη.