Χρειάζεται μια στρατηγική που να εμπλέκει την κοινωνία, με ανακατεύθυνση των κονδυλίων του Ταμείου Ανάκαμψης τονίζει στο iEnergeia.gr ο κ. Δημήτρης Τσέκερης, ενεργειακός μηχανολόγος μηχανικός, αναλυτής ενεργειακής πολιτικής στο Thinkbee. Αναφέρει πως πρέπει να υπάρξει πλήρης επιδότηση για τα φτωχά στρώματα, διαφορετικά θα διευρύνονται οι κοινωνικές ανισότητες.
Οι πολίτες έχουν να αντιμετωπίσουν τις υψηλές τιμές στην ενέργεια. Ποια στρατηγική πρέπει να ακολουθήσει η Ελλάδα;
Μακροπρόθεσμα η στρατηγική είναι η πλήρης απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα και αυτό σημαίνει απανθρακοποίηση της ηλεκτροπαραγωγής, των μεταφορών και των συστημάτων ενεργειακής κατανάλωσης θέρμανσης και ψύξης. Αυτό περνάει μέσα από τη βελτίωση του κτιριακού αποθέματος της χώρας το οποίο δεν είναι σε καλή κατάσταση, αλλά για να γίνει αυτό χρειάζεται ένα μονίμως ανοιχτό εξοικονομώ για νοικοκυριά. Έχουμε όμως δύο προβλήματα: την αύξηση του κόστους των υλικών κατά περίπου 30%, με συνέπεια οι παρεμβάσεις να περιορίζονται ή να απαιτείται μεγαλύτερο ποσό για μία αναβάθμιση. Άρα πρέπει να μιλάμε για το σχεδιασμό ενός νέου προγράμματος εξοικονόμησης ενέργειας και απανθρακοποίηση της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Επίσης, στο RepowerEU υπάρχει ο στόχος για 600GW συστημάτων ηλιακής ενέργειας, μέχρι το 2030 σε όλη την Ευρώπη. Ακόμα μέσα στο RepowerEU και πιο συγκεκριμένα στην ευρωπαϊκή ηλιακή στρατηγική όπου υιοθετήθηκε η πρόταση για μια ενεργειακή κοινότητα ανά δήμο σε όλη την Ευρώπη μέχρι το 2025, για δήμους άνω των 10χιλ. κατοίκων.
Σε τι βαθμό στηρίχθηκαν οι ενεργειακές κοινότητες στη χώρα μας;
Για τις ενεργειακές κοινότητες υπάρχουν τα εξής ζητήματα: δεν υπήρξε κάποια βοήθεια τεχνική ή/και οικονομική. Υπήρχε πλάνο για τη δημιουργία υποστηρικτικής δομής με τη μορφή τεχνικής γραμματείας ή χρηματοδότηση μέσω ΕΣΠΑ που δεν προχώρησε ποτέ (25εκ. €), με εξαίρεση τις λιγνιτικές περιοχές, όπου δόθηκαν κάποια χρήματα. Οι δήμοι δεν έχουν τους πόρους και την τεχνική γνώση για να προχωρήσουν στις ενεργειακές κοινότητες, αλλά υπάρχει και μια υπονόμευση τους. Επομένως, χρειάζεται αλλαγή της πολιτικής από τη στιγμή που οι ενεργειακές κοινότητες υπάρχουν και στους ευρωπαϊκούς κανονισμούς δεν υπάρχει λόγος να μην βοηθήσεις να προχωρήσουν εκτός αν δεν το θες…
Υπάρχουν καθυστερήσεις και στην εφαρμογή μέτρων εξοικονόμησης…
Ως προς τα μέτρα της εξοικονόμησης χρειάζεται εξηλεκτρισμός της θέρμανσης και ψύξης με τις αντλίες θερμότητας, που έχουν όμως μεγάλο κόστος εμπροσθοβαρώς. Αν δεν δοθεί πλήρης επιδότηση ιδιαίτερα στα φτωχά στρώματα δεν θα γίνουν αλλαγές στην κατευθυνση της εξοικονόμησης και θα διευρύνονται οι κοινωνικές ανισότητες. Παράλληλα, έχουμε καθυστέρηση στην εφαρμογή πολιτικών και στο δημόσιο, όπως με το πρόγραμμα «Ηλέκτρα» που ήταν έτοιμο να «τρέξει» από το 2019 με εξασφαλισμένη χρηματοδότηση, παρατηρούμε επομένως μια κωλυσιεργία.
Επισημαίνω πως είναι μονόδρομος οι ενεργειακές κοινότητες για την αντιμετώπιση της ενεργειακής φτώχειας σε συνδυασμό με μέτρα εξοικονόμησης και ενεργειακής αναβάθμισης. Άρα χρειάζεται ανακατεύθυνση των κονδυλίων του ταμείου ανάκαμψης και μόνιμο εξοικονομώ ανοιχτό για αιτήσεις. Ενίσχυση των αδύναμων νοικοκυριών με πλήρη κάλυψη του κόστους αναβάθμισης. Άρα μιλάμε μια στρατηγική που να εμπλέκει την κοινωνία.
Οι προτάσεις για μείωση του ενεργειακού κόστους;
Οι συμβουλές είναι: ηλεκτρικές συσκευές υψηλής ενεργειακής κλάσης ει δυνατόν (π.χ. ψυγείο, κουζίνα), πλύσιμο ρούχων στους 30-40 βαθμούς, χρήση νυχτερινού τιμολογίου, λάμπες LED, χύτρες ταχύτητας για το μαγείρεμα και βραστήρες, ηλιακοί θερμοσίφωνες για ζεστό νερό χρήσης, σε μία χώρα με 250 ημέρες τουλάχιστον ηλιοφάνεια. Αυτές είναι μερικές επιλογές για τη μείωση του ενεργειακού κόστους άμεσα.