Σύμφωνα με πληροφορίες μετά από σειρά διαβουλεύσεων με τους ενδιαφερόμενους, η πολιτική ηγεσία του υπουργείου προσανατολίζεται στην προώθηση νομοθετικής ρύθμισης με την οποία θα αντιμετωπίζεται ένα από τα σημαντικότερα εμπόδια στη σύναψη διμερών συμβολαίων μεταξύ της βιομηχανίας και των παραγωγών ηλεκτρικής ενέργειας.
Συγκεκριμένα με τη ρύθμιση που θα προωθηθεί θα εξαιρείται από το πλαφόν στην τιμή παραγωγού, η ηλεκτρική ενέργεια που θα διατίθεται μέσω PPAs με φυσική παράδοση αφού δεν θα χρειάζεται η εκκαθάριση της να γίνεται μέσω του Χρηματιστηρίου Ενέργειας. Με τον τρόπο αυτό εκτιμάται ότι η ΔΕΗ, που είναι και ο μεγαλύτερος παραγωγός ηλεκτρικής ενέργειας της χώρας, θα έχει πλέον τη δυνατότητα να διαπραγματευτεί με τις μεγάλες βιομηχανίες μακροχρόνιες συμβάσεις προμήθειας αφού η ενέργεια που θα διαθέτει μέσω αυτών των συμβάσεων δεν θα υπόκειται στο πλαφόν το οποίο έχει θέσει η κυβέρνηση από τον περασμένο Ιούλιο στους παραγωγούς ηλεκτρικής ενέργειας.
Υπενθυμίζεται ότι η ΔΕΗ είχε στείλει «τελεσίγραφο» στις βιομηχανίες τα συμβόλαια των οποίων λήγουν στο τέλος του έτους. Μεγάλοι πελάτες της εταιρείας όπως η τσιμεντοβιομηχανία ΑΓΕΤ Ηρακλής, η χαρτοβιομηχανία ΜΕΛ και η βιομηχανία μετάλλων ΒΙΟΧΑΛΚΟ, ενημερώθηκαν πώς στην περίπτωση κατά την οποία συνεχιστεί η προμήθεια αμέσως μετά τη λήξη της τρέχουσας σύμβασης, δηλαδή από την 1.1.2023, η τιμολόγηση θα είναι αποκλειστικά μεταβλητή (indexed). Αυτό σημαίνει ότι η ΔΕΗ ενημερώνει ότι θα πουλάει το ρεύμα στην τιμή που θα διαμορφώνεται καθημερινά στο Χρηματιστήριο Ενέργειας, η οποία εκτιμάται ότι μπορεί να είναι της τάξης των 300 ευρώ/MWh. Και αυτό για επιχειρήσεις με κόστος ενέργειας 30-50% του συνολικού κόστους παραγωγής. Με την ίδια επιστολή η ΔΕΗ τονίζει στους πελάτες της ότι η μη κατάρτιση σύμβασης προμήθειας πέραν ενός εύλογου χρονικού διαστήματος διαπραγμάτευσης, σύμφωνα με τον Κώδικα, έχει ως συνέπεια την εξάλειψη οποιασδήποτε υποχρέωσης του προμηθευτή, για προμήθεια ηλεκτρικής ενέργειας.
Πάντως, πρέπει να σημειωθεί πώς το πλαφόν στην τιμή του παραγωγού αποτελούσε ένα από τα σημαντικότερα εμπόδια στη σύναψη μακροχρόνιων συμβολαίων προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας με εκπροσώπους της βιομηχανίας να έχουν κατ΄επανάληψη επισημάνει ότι ο τρόπος εφαρμογής του πλαφόν στα έσοδα των παραγωγών ηλεκτρικής ενέργειας δεν είναι συμβατός με τον Κανονισμό της ΕΕ (2022/1854). Και τούτο διότι, ο Κανονισμός προβλέπει πως όταν το πλαφόν εφαρμόζεται σε μια διμερή σύμβαση, πρέπει να εφαρμόζεται στα πραγματικά έσοδα του παραγωγού και όχι στα προσωρινά, δηλαδή μετά την εκκαθάριση της συναλλαγής.
Πάντως για να εφαρμοστεί το νέο πλαίσιο για τα PPA με φυσική παράδοση θα απαιτηθούν κάποιοι μήνες, αφού πέραν της νομοθετικής ρύθμισης θα απαιτηθούν αλλαγές στον Κανονισμό Λειτουργίας του Χρηματιστηρίου Ενέργειας και βεβαίως έγκριση από τη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας. Έτσι το ερώτημα που τίθεται από την πλευρά της βιομηχανίας είναι τι θα γίνει στο μεσοδιάστημα δεδομένου ότι τα συμβόλαια της ΔΕΗ με τις περισσότερες από τις ενεργοβόρες βιομηχανίες εκπνέουν σε λίγες ημέρες. Μια λύση, την οποία επί του παρόντος δεν συζητά η ΔΕΗ, θα ήταν η παράταση των υφιστάμενων συμβολαίων για κάποιο χρονικό διάστημα έως ότου διαμορφωθεί το κατάλληλο θεσμικό πλαίσιο.
Ωστόσο αυτό δεν είναι το μόνο πρόβλημα στη διαδικασία σύναψης μακροχρόνιων συμβάσεων προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας από τη βιομηχανία. Συγκεκριμένα οι επιχειρήσεις διεκδικούν τη δυνατότητα σύναψης με τους ίδιους όρους, δηλαδή χωρίς η εκκαθάριση να γίνεται μέσω του Χρηματιστηρίου Ενέργειαςκαι χωρίς να υπάρχει πλαφόν στην τιμή παραγωγού και PPAsχρηματοοικονομικής φύσηςμε ενέργεια προερχόμενη από μονάδες ΑΠΕ.
Όπως αναφέρουν κύκλοι της βιομηχανίας στα «πράσινα» ΡΡΑs, η μόνη διαφορά μεταξύ των χρηματοοικονομικών ΡΡΑs, στα οποία είναι πλήρως καθορισμένα, τόσο η μονάδα παραγωγής, όσο και ο αγοραστής, και των ΡΡΑs με φυσική παράδοση, είναι η μεσολάβηση ενός προμηθευτή, η οποία δεν είναι εφικτήπάντα, όταν το «πράσινο» ΡΡΑ καλύπτει μόνο μέρος του φορτίου του καταναλωτή.
Όπως σημειώνουν χαρακτηριστικά οι ίδιοι κύκλοι, ενώ η υποχρεωτική μεσολάβηση ενός προμηθευτή αποτελεί εμπόδιο, σε «πράσινα» ΡΡΑ, που συνάπτουν βιομηχανικοί καταναλωτές και τα οποία καλύπτουν μέρος του φορτίου τους, δεν αποτελεί εμπόδιο για τους καθετοποιημένους προμηθευτές, οι οποίοι έτσι θα μονοπωλήσουν τα «πράσινα» ΡΡΑs.
