Οι απώλειες που κατέγραψε η Χεζμπολάχ και οι σύμμαχοι της την Κυριακή, αν τελικά επιβεβαιωθούν στα επίσημα αποτελέσματα, θα έχουν επιπτώσεις στην πολιτική σκηνή του Λιβάνου μετά από μια δεκαετία και πλέον κυριαρχίας της φιλο-ιρανικής οργάνωσης. Μιας οργάνωσης που αντιτίθεται σθεναρά σε οποιαδήποτε διευθέτηση των διμερών διαφορών Λιβάνου-Ισραήλ.
Οι εκλογές της Κυριακής, οι πρώτες από την έναρξη των αντικυβερνητικών διαδηλώσεων της 17ης Οκτωβρίου το 2019, την καταστροφική έκρηξη στο λιμάνι της Βηρυτού το 2020 και την κατάρρευση της οικονομίας έφεραν στο προσκήνιο μια νέα γενιά πολιτικών από το κίνημα διαμαρτυρίας ενάντια στα παραδοσιακά κόμματα της χώρας.
Σύμφωνα με τους αναλυτές η δημόσια οργή για όλα όσα συνέβησαν τα τελευταία χρόνια έφερε το συγκεκριμένο αποτέλεσμα με την επιθυμία των πολιτών να είναι ο σχηματισμός μιας νέας κυβέρνησης που θα φέρει αρκετές αλλαγές στη χώρα που διοικείται από ένα σεχταριστικό σύστημα.
Μια ενεργειακά φτωχή χώρα και με πολλά προβλήματα στην ηλεκτροδότηση και την ενεργειακή επάρκεια, ο Λίβανος προσπάθησε να «εκμεταλλευτεί» τα τεράστια κοιτάσματα φυσικού αερίου που βρέθηκαν στα ανοιχτά των ακτών του Ισραήλ το 2010. Ενώ τα ευρήματα βρίσκονται εντός της ΑΟΖ του Ισραήλ, ξέσπασε μια διαμάχη με το Λίβανο καθώς η Βηρυτός θεωρεί ότι πιθανόν το κοίτασμα να εκτείνεται μέχρι τα σύνορα του.
Μια γενική αρχή σε μια τέτοιες περιπτώσεις είναι ο κανόνας της σύλληψης, όπου κάθε πλευρά επιτρέπεται να εξορύξει όσο περισσότερο μπορεί στην πλευρά της. Η διαφορά αυτή προστέθηκε στις αντιπαραθέσεις μεταξύ των δυο χωρών και παρότι για πρώτη φορά ο ηγέτης της Χεζμπολάχ έδωσε το πράσινο φως για την συνέχιση των διαπραγματεύσεων τον περασμένο Φεβρουάριο, δεν υπήρξαν εξελίξεις.
Σε περίπτωση όμως μιας αλλαγής στον κυβερνητικό συνασπισμό αυτό μπορεί να προκαλέσει θετικά αλλά και αρνητικά αποτελέσματα.
Όλα εξαρτώνται από το πώς θα αντιδράσει η Χεζμπολάχ με την ήττα της. Θα την αποδεχτεί, εφόσον επιβεβαιωθεί ή θα προκαλέσει μια νέα κρίση και την χρήση ένοπλης βίας είναι το μεγάλο ερώτημα. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η κυβερνώσα Χεζμπολάχ δεν δέχτηκε να προσχωρήσει και ο Λίβανος στις Συμφωνίες του Αβραάμ που υπέγραψε το Ισραήλ.
Μια νέα ένταση στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, όπως είναι φυσικό, θα προκαλέσει αλυσιδωτές επιπτώσεις και ένας από τους τομείς που θα επηρεαστεί είναι η ασφάλεια και κατ’ επέκταση ο ενεργειακός τομέας.
Χωρίς να είναι δεδομένο ότι μια νέα κυβέρνηση στη Βηρυτό θα εξομαλύνει τις σχέσεις με την Ιερουσαλήμ, είναι όμως πολύ πιο πιθανό να επικεντρωθεί στην ανασυγκρότηση της χώρας και την ενεργειακή της ασφάλεια μέσω των εξορύξεων στην ΑΟΖ της χώρας.
Η τριμερής συνεργασία Ελλάδας Κύπρου Λιβάνου, θα μπορούσε ενδεχομένως να βοηθήσει προς αυτή την κατεύθυνση, είτε με την ενσωμάτωση στα ενεργειακά τους πλάνα του Λιβάνου αλλά ίσως και στην διαμεσολάβηση με το Ισραήλ για την εξεύρεση συμφωνίας και απομείωση του φόβου για μια έκρηξη αστάθειας στην περιοχή.
Αν και μικρή χώρα και με όχι ιδιαίτερα, σύμφωνα με τα μέχρι στιγμής δεδομένα, ενεργειακά αποθέματα, ο Λίβανος έχει ιδιαίτερη βαρύτητα στη διασφάλιση της σταθερότητας και της ασφάλειας στην περιοχή, που είναι εκ της γεωγραφίας ιδιαίτερα ευάλωτες.
