Ζήτημα ανταγωνιστικότητας αλλά και επιβίωσης είναι τα PPAs για την ενεργοβόρο βιομηχανία, η οποία ζητά από την κυβέρνηση τη λήψη μέτρων ώστε να αρθούν οι ρυθμίσεις που στρεβλώνουν την αγορά και καθιστούν απαγορευτική τη σύναψη μακροχρόνιων διμερών συμβολαίων μεταξύ των μεγάλων καταναλωτών και των παραγωγών ενέργειας ΑΠΕ.
Παράλληλα, κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για τις βιομηχανίες Υψηλής Τάσης, που έχουν ήδη συμβόλαια προμήθειας με τη ΔΕΗ και τα οποία λήγουν στο τέλος του χρόνου σημειώνοντας ότι θα έρθουν αντιμέτωπες με τον κίνδυνο να πληρώνουν σε τιμές αγοράς το δυσθεώρητο ύψος των ποσοτήτων ενέργειας που καταναλώνουν πλήττοντας την ανταγωνιστικότητά τους έναντι της ευρωπαϊκής βιομηχανίας αλλά και σε κάποιες περιπτώσεις θέτοντας και θέμα βιωσιμότητας.
Στην κατεύθυνση αυτή η ενεργοβόρος βιομηχανία ζητά από την κυβέρνηση την προώθηση νομοθετικής ρύθμισης που θα εξαιρεί από το πλαφόν που ισχύει στη χονδρεμπορική αγορά ηλεκτρισμού τα μακροχρόνια διμερή συμβόλαια μεταξύ μεγάλων καταναλωτών και παραγωγών ενέργειας από ΑΠΕ (PPAs).
Πρέπει να σημειωθεί ότι τα μακροχρόνια διμερή συμβόλαια μεταξύ των βιομηχανιών με μονάδες ΑΠΕ, πέραν της σημασίας που έχουν για την επιβίωση των παραγωγικών επιχειρήσεων λόγω των ανταγωνιστικών τιμών ενέργειας που μπορούν να προσφέρουν σε βάθος χρόνου, παράλληλα εξασφαλίζουν τη χρηματοδότηση των έργων ΑΠΕ, συμβάλλοντας στη μετάβαση προς ένα περισσότερο «πράσινο» και ανεξάρτητο ενεργειακό σύστημα.
Άλλωστε ότι ο νέος Ευρωπαϊκός Κανονισμός που εγκρίθηκε πρόσφατα από το Συμβούλιο Υπουργών Ενέργειας, αναφέρει στο προοιμίο του, ότι οι διμερείς συμβάσεις, οι οποίες επιφέρουν στους παραγωγούς έσοδα που δεν υπερβαίνουν το πλαφόν που τους έχει επιβληθεί, θα πρέπει να εξαιρούνται από την επιβολή του πλαφόν.
Όπως εξήγησε με χθεσινή του συνέντευξη στο iEnergeia.gr ο πρόεδρος της ΕΒΙΚΕΝ, Αντώνης Κοντολέων, ο νέος ευρωπαϊκός κανονισμός 2022/1854 στην παράγραφο 30 το αναφέρει σαφώς.
Μάλιστα στο κυρίως κείμενο του Κανονισμού και συγκεκριμένα στην παράγραφο 30 σημειώνονται τα εξής: «Στο βαθμό που οι υφιστάμενες ή μελλοντικές συμβατικές υποχρεώσεις, όπως οι συμφωνίες αγοράς ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές και άλλοι τύποι συμφωνιών αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, ή προθεσμιακές αντισταθμίσεις, οδηγούν σε έσοδα της αγοράς από την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας μέχρι το επίπεδο του ανώτατου ορίου των εσόδων της αγοράς, Τα έσοδα αυτά δεν θα πρέπει να επηρεάζονται από τον παρόντα κανονισμό. Το μέτρο που εισάγει ανώτατο όριο στα έσοδα της αγοράς δεν θα πρέπει επομένως να αποτρέπει τους συμμετέχοντες στην αγορά από την ανάληψη τέτοιων συμβατικών υποχρεώσεων».
Όπως υποστηρίζει η βιομηχανία στην περίπτωση των διμερών συμβάσεων, τα έσοδα του παραγωγού ταυτίζονται με τη συμβατική τιμή που έχει συμφωνηθεί με τον αγοραστή, η οποία κατά κανόνα είναι σταθερή, με αποτέλεσμα να μην προκύπτουν έσοδα, άνω του πλαφόν.
Κίνητρα για τους παραγωγούς ΑΠΕ
Σε κάθε περίπτωση η βιομηχανία θεωρεί ότι η μόνη λύση για την εξασφάλιση των χαμηλών τιμών ενέργειας στην παρούσα συγκυρία, εκτός από τη θέσπιση του πλαφόν, είναι τα «πράσινα»PPAs και μια σειρά ζητημάτων που σχετίζονται με τη διαδικασία υλοποίησης των έργων ΑΠΕ.
Συγκεκριμένα οι ενεργοβόρες βιομηχανίες θεωρούν ότι πρέπει να θεσπιστούν κίνητρα για τους παραγωγούς ΑΠΕ ώστε να συνάπτουν μακροχρόνιες συμβάσεις, για ένα μέρος τουλάχιστον της παραγωγής τους, με επιλέξιμους βιομηχανικούς κλάδους.
Αντί αυτού όμως, με υπουργική απόφαση που υπεγράφη τον Αύγουστο τα μεγάλα έργα ΑΠΕ απέκτησαν προτεραιότητα στη δέσμευση ηλεκτρικού χώρου περίπου 8.000 MW (κατηγορία Α), ενώ αντίθετα τα έργα ΑΠΕ που θα υπογράψουν συμβάσεις με βιομηχανίες (κατηγορία Β), διατέθηκε ηλεκτρικός χώρος μόνο 1.500 MW.
Αυτό σημαίνει ότι οι αιτήσεις των έργων που θα συνάψουν PPAs με μεγάλους καταναλωτές για να λάβουν όρους σύνδεσης θα πρέπει να περιμένουν να ολοκληρωθεί η εξέταση όλων των αιτήσεων της πρώτης κατηγορίας και το αίτημα τους να ικανοποιηθεί εφόσον απομείνει διαθέσιμος ηλεκτρικός χώρος.
