Η ανυπαρξία ενεργειακής στρατηγικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν προέκυψε ως παρενέργεια της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία, αλλά αποτελεί εδώ και χρόνια την πιο ακραία μορφή της Ευρώπης α λα καρτ με πρώτη διδάξασα την Γερμανία.
Αυτά που καταγράφονται σήμερα είναι ένα πολλάκις προαναγγελθέν ατύχημα σε αναμονή.
Μια προσχηματική ομοφωνία και επίδειξη πυγμής απέναντι στην Μόσχα, η αξιοπιστία της οποίας αποδομείται κάθε μέρα που περνά, μια επιλογή που έχει σαν αποτέλεσμα το στρατηγικό ενεργειακό βραχυκύκλωμα της ΕΕ να δυσαρεστεί την Ουάσιγκτον αλλά και την Μόσχα.
Είναι φανερό ότι τα διαδοχικά πακέτα κυρώσεων που επέβαλλε η Ε.Ε. των «27» στην Ρωσία ψηφίσθηκαν όχι με κριτήριο τις αντοχές των χωρών –μελών αλλά στην λογική του βλέποντας και κάνοντας.
Και όχι μόνον καθώς υπήρχε η ελπίδα για κάποιο θαύμα που θα τερμάτιζε σύντομα την πολεμική σύγκρουση στην Ουκρανία ώστε να παραμείνει η Ε.Ε. με τα εύσημα της αποφασιστικότητας χωρίς να χρειασθεί η υλοποίηση των κυρώσεων σε ότι αφορά το Φυσικό Αέριο και το Πετρέλαιο.
Έτσι φθάνουμε σε ιλαροτραγικά παράδοξα η Ε.Ε να προωθεί ταυτόχρονα βαρύ οπλισμό στην Ουκρανία μια κίνηση που προφανώς συμβάλλει στην παράταση της σύγκρουσης και ταυτόχρονα μετά από ένα σύντομο υπερήφανο βροντερό όχι την υποταγή των περισσοτέρων χωρών στην πληρωμή των αγορών σε ρούβλια.
Τα παραπάνω, οι μηδενικές δηλαδή αντοχές της Ε.Ε σε ένα έστω σταδιακό ενεργειακό διαζύγιο με την Ρωσία, ήταν γνωστά στο Βερολίνο , στο Παρίσι, στην Ρώμη, αλλά και στις Βρυξέλλες.
Έτσι προκαλεί έκπληξη η μεσολαβητική αδράνεια της Ε.Ε. από το 2014 μέχρι σήμερα προς την κατεύθυνση λύσης των εκκρεμοτήτων της Ρωσίας με την Ουκρανία, καθώς οι πάντες γνώριζαν ότι η επόμενη ανάφλεξη στο Ντονμπάς ή στην Κριμαία θα βραχυκύκλωνε για άγνωστο χρονικό διάστημα την ενεργειακή ασφάλεια και επάρκεια της Γηραιάς Ηπείρου.
Ο παράγων που υποτιμήθηκε ήταν από ότι φαίνεται η επιλογή του Κρεμλίνου να επιτεθεί στην Ουκρανία, αλλά και να θέσει όρους για τις αγορές Φυσικού Αερίου και Πετρελαίου που δεν δίνουν στις Βρυξέλλες το περιθώριο για σταδιακή απεξάρτηση.
Δίχως υπερβολή το ενεργειακό αδιέξοδο που διαγράφεται στον ορίζοντα της Γηραιάς Ηπείρου προκαλεί αντιδράσεις που παραπέμπουν στην ψυχανάλυση και πιο συγκεκριμένα στο Σύνδρομο Άρνησης της Πραγματικότητας.
(Ο Γιώργος Καπόπουλος είναι δημοσιογράφος -διεθνολόγος)