Μπορεί και να αποδειχθεί ότι έχουν δίκιο, αν και κάτι τέτοιο δεν φαντάζει πολύ πιθανό, τη στιγμή που σε όλη την Ευρώπη, ακόμη και στη Γερμανία και τη Γαλλία, οι κυβερνήσεις στην κυριολεξία βρίσκονται σε εγρήγορση αν όχι στα πρόθυρα του πανικού, μετά και την αναμενόμενη από σήμερα Δευτέρα 11 Ιουλίου, διακοπή της ροής φυσικού αερίου στην Ε.Ε. από τον αγωγό Nord Stream 1.
Το μεγάλο ζητούμενο, πάντως, αυτό που στην Ευρώπη συνεκτιμούν και στην Ελλάδα η κυβέρνηση φαίνεται ότι ηθελημένα αγνοεί, είναι ότι η επάρκεια δεν αποτελεί απλά μια κατάσταση μη έλλειψης καυσίμων, αλλά είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τις τιμές τους.
Με απλά λόγια και επάρκεια να έχουμε στην Ελλάδα, αν οι τιμές συνεχίσουν να βρίσκονται στα απαγορευτικά σημερινά επίπεδα για επιχειρήσεις και καταναλωτές ή ακόμη χειρότερα αν συνεχίσουν την ανοδική τους πορεία, όπως εκτιμούν οι διεθνείς αναλυτές, αλλά και πολλές κυβερνήσεις, τότε είναι αυτό που ο θυμόσοφος λαός λέει «δώρον άδωρον»
Η αλήθεια που η ελληνική κυβέρνηση προσπαθεί να κρύψει είναι ότι οι τιμές στις οποίες θα πωλείται το φυσικό αέριο, έχουμε δεν έχουμε επάρκεια θα είναι τόσο υψηλές που οι καταναλωτές δεν θα μπορούν να προμηθευτούν το καύσιμο και οι επιχειρήσεις θα αναγκάζονται να δαπανούν τεράστια ποσά σε βάρος της κερδοφορίας τους.
Οι τιμές δεν μπορεί να πέσουν μόνο στην Ελλάδα και παγκοσμίως να είναι αυξημένες. Πολύ απλά αυτό δεν γίνεται.
Κατά συνέπεια το πρόβλημα που θα έχει να αντιμετωπίσει η ελληνική οικονομία θα είναι τεράστιο, όπως άλλωστε και οι άλλες χώρες.
Για να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα που δημιουργεί η ενεργειακή κρίση, θα πρέπει να υπάρξουν πρόσθετα μέτρα που θα είναι εξαιρετικά κοστοβόρα για τον προϋπολογισμό και εκ των πραγμάτων θα οδηγήσουν σε δημοσιονομικό εκτροχιασμό.
Και στο σημείο αυτό δυστυχώς η χώρα μας υστερεί, λόγω του … κακού της παρελθόντος και βρίσκεται ακόμη κάτω από την –έστω και ανομολόγητη- επίβλεψη των ευρωπαίων που σίγουρα δεν βλέπουν με καλό μάτι ένα νέο εκτροχιασμό της ελληνικής οικονομίας.
Αλλά και το να μην ληφθούν μέτρα δεν συνίσταται, όχι μόνο για την προστασία καταναλωτών και επιχειρήσεων, αλλά και για την ίδια της βιωσιμότητα της ελληνικής κυβέρνησης.
Το ασήκωτο βάρος των αυξήσεων στην ενέργεια δεν θα συνθλίψει μόνο τις πλάτες της ελληνικής κοινωνίας, αλλά και της ίδιας της κυβέρνησης.
Σε κάθε περίπτωση, πανευρωπαϊκά γίνεται ένας αγώνας για να επιστρέψουν οι τιμές των καυσίμων στα προ του πολέμου στην Ουκρανία επίπεδα. Και ο αγώνας αυτός βέβαια μετέθεσε σε μέλλοντα χρόνο την πράσινη μετάβαση. Η προσπάθεια πλέον γίνεται για την αντικατάσταση του φυσικού αερίου από τη Ρωσία με LNG από το Κατάρ και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Που και πάλι θα είναι εξαιρετικά ακριβότερο από το ρωσικό φυσικό αέριο.
Θα καταφέρουν να ανταπεξέλθουν μ΄ αυτές τις υψηλές τιμές, για όσο χρόνο χρειαστεί η παραγωγή επαρκούς ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές, η ευρωπαϊκή βιομηχανία και τα νοικοκυριά;
Ο εγγύς χρόνος θα το δείξει.
