Σχεδόν πέντε μήνες μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και την ομοβροντία κυρώσεων με την οποία απάντησε η Δύση, η εσωτερική αστάθεια επεκτείνεται από τη μια χώρα μέλος του ΝΑΤΟ στην άλλη , μια αβεβαιότητα η οποία είναι βέβαιο ότι θα αναδειχθεί σε βαρύνουσα μεταβλητή των ισορροπιών ανάμεσα στις ΗΠΑ και τους συμμάχους της από τη μια μεριά και την Ρωσία από την άλλη.

Στις ΗΠΑ η εμφυλιοπολεμική διαίρεση της χώρας ζει και βασιλεύει, με τις δημοσκοπήσεις να προβλέπουν ότι στις Ενδιάμεσες Εκλογές του Νοεμβρίου οι Ρεπουμπλικάνοι θα θέσουν υπό τον έλεγχο τους το Κογκρέσο, μια εξέλιξη που με τα σημερινά δεδομένα μπορεί να καταστήσει τις ΗΠΑ ακυβέρνητη πολιτεία για την περίοδο 2022-24.

Το Ανώτατο Δικαστήριο με τις πρόσφατες αποφάσεις του για τις αμβλώσεις και την οπλοκατοχή ανεβάζει την πόλωση, ενώ η επιτροπή που διερευνά την έφοδο των οπαδών του Τραμπ στο Καπιτώλιο στις 6 Ιανουαρίου 2021, μέρα με την μέρα αναδεικνύει ένα υπό τον συντονισμό του Τραμπ καλά οργανωμένο πραξικόπημα.

Στην άλλη ακτή του Ατλαντικού ο Τζόνσον είναι το τρίτο θύμα μετά τον Κάμερον και την Μέι του ψυχοδράματος του Brexit.

Ο Τζόνσον απεδείχθη ότι δεν είχε κανένα σχέδιο, καμιά προοπτική, ούτε για την θέση και τον ρόλο του Ηνωμένου Βασιλείου στις παγκόσμιες και ευρωπαϊκές ισορροπίες,αλλά ούτε ένα ελάχιστο κοινό παρονομαστής συναίνεσης για την σύναψη ενός Νέου Κοινωνικού Συμβολαίου που να αμβλύνει τις κοινωνικές και περιφερειακές ανισότητες της μεταθατσερικής Βρετανίας.

Η Γαλλία δεν έχει ακόμη καταλάβει τι σημαίνει να κυβερνάται από κυβέρνηση μειοψηφίας, με τον Μακρόν να διαπραγματεύεται κατά περίπτωση κάθε νομοσχέδιο, μια συγκυρία που παραπέμπει στην κυβερνητική αστάθεια της Τρίτης και της Τέταρτης Δημοκρατίας πριν από το 1958.

Τίποτε σήμερα στην Γαλλία δεν εγγυάται ότι η νεοεκλεγείσα Βουλή θα ολοκληρώσει την πενταετή θητεία της.

Στην Ιταλία η σταθερότητα αλλά και το βάρος της Ρώμης στους ευρωπαϊκούς συσχετισμούς έχει ένα όνομα, αυτό του Πρωθυπουργού Ντράγκι, ο οποίος πριν από δέκα χρόνια με τις μαγικές λέξεις «θα κάνουμε ότι χρειασθεί» έσωσε το Ευρώ.

Καθώς πλησιάζουν οι Εκλογές της επόμενης Άνοιξης τα κόμματα που στηρίζουν την κυβέρνηση Ντράγκι θα διαφοροποιούνται, με χαρακτηριστικό παράδειγμα το Κίνημα των Πέντε Αστέρων.

Τέλος η πρώτη τρικομματική κυβέρνηση υπό τον Σολτς στο Βερολίνο αν διακινδυνεύσει την υιοθέτηση κοινού δανεισμού και μεταφοράς πόρων στην Ε.Ε –Ευρωζώνη δεν είναι βέβαιο ότι δεν θα αντιμετωπίσει εξέγερση των Φιλελευθέρων του Υπουργού Οικονομικών Λίντνερ.

(Ο Γιώργος Καπόπουλος είναι δημοσιογράφος- διεθνολόγος- Το Άρθρο αποτελεί αναδημοσίευση από το iEidiseis)