Και βέβαια και οι δύο αυτές τάσεις για τις δημοσκοπήσεις, συνήθως διαμορφώνονται από τα «θέλω» και τα «πιστεύω» των ψηφοφόρων.
Αν δημοσκοπικά το κόμμα που υποστηρίζει κάποιος «κερδίζει», τότε κατ’ αυτόν οι δημοσκοπήσεις αντικατοπτρίζουν την πραγματικότητα.
Αντίθετα αν το κόμμα που υποστηρίζει κάποιος άλλος «χάνει» στις δημοσκοπήσεις, τότε κατ’ αυτόν οι δημοσκοπήσεις είναι αναξιόπιστες.
Συνήθως έτσι διαβάζουν τις δημοσκοπήσεις οι ψηφοφόροι και ιδιαίτερα οι κομματικοποιημένοι, ενώ υπάρχει και μια μερίδα πολιτών που την «ψάχνουν» περισσότερο αναλύοντας και κάποια άλλα στοιχεία των δημοσκοπήσεων -τα λεγόμενα ποιοτικά-, πέραν της πρόθεσης ψήφου και της εκτίμησης ψήφου.
Και όταν κανείς το «ψάχνει» περισσότερο, συνήθως βρίσκει μεγάλες αναντιστοιχίες μεταξύ της δήλωσης για το ποιο κόμμα θα ψηφίσουν οι πολίτες και των κρίσεων τους για τα αποτελέσματα των εφαρμοζόμενων πολιτικών .
Για παράδειγμα οι τελευταίες δημοσκοπήσεις που δημοσιοποιήθηκαν, το νέο έτος, δείχνουν σημαντικό προβάδισμα του κυβερνώντος κόμματος, αλλά και μεγάλη δυσαρέσκεια από την πλευρά των ερωτώμενων για τις κυβερνητικές επιλογές, δράσεις και αποτελέσματα σε καίριας σημασίας ζητήματα.
Για παράδειγμα η χθεσινή δημοσκόπηση της Metron Analysis έδειξε πολύ χαμηλές επιδόσεις για την κυβέρνηση στην Παιδεία με 64% αρνητικές επιδόσεις, 22% θετικές, στην εγκληματικότητα με 65% αρνητικές επιδόσεις και μόλις 21% θετικές, στην αντιμετώπιση του πληθωρισμού με 65% αρνητικές και 20% θετικές, και στην αντιμετώπιση της διαφθοράς με 70% αρνητικές και μόλις 15% θετικές.
Και κανείς δεν μπορεί να φέρει αντίρρηση ότι αυτά τα «πεδία» σίγουρα αποτελούν βαρόμετρο για την επιλογή της ψήφου των πολιτών.
Και όμως, η ίδια δημοσκόπηση δίνει προβάδισμα στο κυβερνών κόμμα κατά 8,9 μονάδες και μάλιστα με ποσοστό που δεν υπολείπεται και πολύ από το επιδιωκόμενο για την πολυπόθητη για την κυβερνώσα παράταξη αυτοδυναμία.
Είναι λογικό να είναι κάποιος δυσαρεστημένος γιατί τον «τρώει» η ακρίβεια, τα παιδιά του δεν έχουν τις κατάλληλες συνθήκες για μόρφωση, «τρέμει» για την προσωπική του ασφάλεια λόγω εγκληματικότητας και διαπιστώνει ότι τον κυβερνούν διεφθαρμένοι ή έστω κάποιοι που ανέχονται άλλους «διαφθορείς» και να ψηφίζει αυτούς που κατακρίνει;
Ευθεία απάντηση δεν υπάρχει. Οι δημοσκόποι, πάντως, συνηθίζουν να λένε ότι οι δημοσκοπήσεις είναι μια «φωτογραφία της στιγμής» για το πως βλέπουν οι πολίτες την κατάσταση και για το τι θα ψηφίσουν.
Αυτό είναι μια αλήθεια, που κάλλιστα μπορεί να ερμηνευθεί ότι οι δημοσκοπήσεις εύκολα μπορούν να πέσουν έξω, όπως άλλωστε πολλάκις στο παρελθόν έχει συμβεί.
Υπάρχουν χιλιάδες λόγοι για να αλλάξουν κομματικές προτιμήσεις οι ψηφοφόροι οποιαδήποτε στιγμή, ακόμη και έξω από την κάλπη.
Αξιόπιστες ή μη οι δημοσκοπήσεις, σίγουρα δεν είναι εκλογικά αποτελέσματα.
