Αν θα ιδρώσει το αυτί των γερακιών του Πενταγώνου, κανείς δεν μπορεί να το γνωρίζει, αλλά το συμπέρασμα από τις τοποθετήσεις των Κινέζων ηγετών είναι ότι πλέον ο «δράκος» έχει διαλέξει για σύμμαχο την ρωσική « αρκούδα« και εχθρό τα αμερικανικά «γεράκια» σε μια περίοδο διεθνούς αστάθειας τόσο σε γεωστρατηγικό όσο και σε οικονομικό πεδίο.
Θα είναι μεγάλο λάθος να αγνοήσουν οι Δυτικοί ηγέτες την σκλήρυνση της στάσης της Κίνας απέναντι στις ΗΠΑ αφού πλέον η χώρα του 1,5 δισεκατομμυρίου ανθρώπων άρχισε να αντιδρά στις πιέσεις που νιώθει ότι τις ασκούνται.
Ο νέος υπουργός Εξωτερικών της, το είπε εξάλλου ξεκάθαρα ότι η Κίνα στο εξής θα απαντά είτε με λόγια είτε με πράξεις όταν δέχεται «επίθεση».
«Εάν οι ΗΠΑ δεν πατήσουν φρένο αλλά συνεχίσουν να επιταχύνουν σε λάθος μονοπάτι, κανένας αριθμός προστατευτικών κιγκλιδωμάτων δεν μπορεί να αποτρέψει τον εκτροχιασμό και σίγουρα θα υπάρξει σύγκρουση», προειδοποίησε.
Αυτή είναι σαφώς μια ανοιχτή απειλή πολέμου. Και θα πρέπει να ληφθεί πολύ σοβαρά υπόψη, καθώς και ο πόλεμος στην Ουκρανία, κάπως έτσι ξεκίνησε. Όταν ο Πούτιν, όπως τουλάχιστον ισχυρίζεται, ένοιωσε ότι οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοι τους μέσω της Ουκρανίας απειλούν την χώρα του.
Αυτό που σε καμία περίπτωση δεν χρειάζεται αυτή την περίοδο -αλλά και ποτέ- ο πλανήτης είναι να ξεσπάσει και άλλη εστία πολέμου. Στην Ταϊβάν αυτή τη φορά, αφού αυτό είναι το ζήτημα που αποτελεί την πρώτη κόκκινη γραμμή των σχέσεων ΗΠΑ-Κίνας.
Η Κίνα πάντως με τις δηλώσεις της ηγεσίας της έδειξε ξεκάθαρα ότι δυστυχώς μια ενδεχόμενη «σύγκρουση» με τη Δύση δεν μπορεί να αποκλειστεί, ενώ αντίθετα ξεκαθάρισε ότι οι σχέσεις της με τη Ρωσία είναι φιλικές και αδιατάρακτες και δεν υπόκεινται σε οποιαδήποτε παρέμβαση από οποιαδήποτε τρίτη χώρα.
«Όσο πιο ασταθής γίνεται ο κόσμος τόσο πιο επιτακτική είναι ανάγκη Κίνα και Ρωσία να προωθούν σταθερά τις σχέσεις τους», είπε ο Τσιν καλώντας σε στενότερη συμμαχία με τον Κινέζικο «δράκο» τη Ρωσική «αρκούδα».
Κάτι που ο Πούτιν επιθυμεί διακαώς. Όπως διακαώς επιθυμεί και τη στενότερη σχέση και με τον άλλο πληθυσμιακό γίγαντα του πλανήτη, την Ινδία, επίσης του 1,5 δισεκατομμυρίου ανθρώπων, που δείχνει αργά αλλά σταθερά την προτίμηση της τουλάχιστον για οικονομικές συναλλαγές προς τη Ρωσία, απομακρυνόμενη από τα Δυτικά συμφέροντα. Η Ινδία πλέον εισάγει τεράστιες ποσότητες ρωσικού πετρελαίου που προμηθεύεται με εξαιρετικά χαμηλές τιμές, εγκαταλείποντας το αμερικανικό αργό. Και παράλληλα έχει ανοίξει και συζήτηση με τη Ρωσία ακόμη και για συνεργασία σε ζητήματα εξοπλισμών.
Ο κόσμος δείχνει να χωρίζεται στο δυο και αυτό είναι άκρως επικίνδυνο.
