«Οι αυτοδύναμες κυβερνήσεις από ένα κόμμα αλλά όχι από ένα χρώμα είναι οι πιο κατάλληλες», είπε ο Κ. Μητσοτάκης από τη Λαμία, προχθές, ξεσηκώνοντας θύελλα αντιδράσεων από τα κόμματα της αντιπολίτευσης, καθώς δικαίως θεωρούν ότι ο πρωθυπουργός χωρίς αιδώ προαναγγέλλει μια νέα αποστασία, έστω και … εκσυγχρονισμένη και πιο επιτελική απ’ αυτή του πατέρα του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη το 1965.
Όσοι γνωρίζουν τον τρόπο που «πολιτεύεται» ο κ. Μητσοτάκης, εύκολα μπορούν να κατανοήσουν πως θα λειτουργήσει αν τελικά καταφέρει να οδηγήσει τη χώρα σε δεύτερες εκλογές.
Αν η ΝΔ κερδίσει τις εκλογές με την ενισχυμένη αναλογική και τις λείπουν κάποιοι βουλευτές για την απαιτούμενο αριθμό των 151, θα τους «κλέψει» από άλλα κόμματα και συγκεκριμένα από το ΠΑΣΟΚ και ενδεχομένως από την Ελληνική Λύση του Βελόπουλου. Γιατί από τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΜέΡΑ25 το KKE μάλλον δεν θα μπορέσει να … προσελκύσει βουλευτές.
Και είναι πολλοί αυτοί που θεωρούν ότι ήδη το σύστημα Μητσοτάκη έχει κάνει τις πρώτες επαφές ή ακόμη και πιο προχωρημένες «συνεννοήσεις» με κάποιους υποψήφιους αποστάτες από άλλα κόμματα που θα τον στηρίξουν για να ξανακυβερνήσει αν δεν του βγαίνουν τα «κουκιά».
Άλλωστε με ένα παρόμοιο τρόπο είχε λειτουργήσει και πριν τις εκλογές του 2019, αλλά τότε δεν φάνηκε καθώς δεν χρειάστηκε να «κλέψει» εκλεγμένους βουλευτές. Όμως, η ανάδειξη κάποιων συγκεκριμένων στελεχών άλλων κομμάτων σε υπουργούς της κυβέρνησης Μητσοτάκη αμέσως μετά τις εκλογές, έδειξε ότι υπήρξαν υπόγειες συναλλαγές πριν από τις εκλογές του 2019.
Και αυτό το ξέρει πολύ καλά ιδιαίτερα το ΠΑΣΟΚ.
Το ερώτημα που πρέπει να απασχολεί τώρα είναι αν ο κ. Μητσοτάκης θα καταφέρει να υλοποιήσεις τα σχέδια του. Για να το πράξει πρέπει πρωτίστως να καταφέρει να οδηγήσει τη χώρα σε δεύτερες εκλογές και βέβαια να είναι πρώτο κόμμα και στις πρώτες και στις δεύτερες εκλογές.
Τα σχέδια του μπορούν εύκολα να του τα χαλάσουν τόσο ο Αλέξης Τσίπρας όσο και ο Νίκος Ανδρουλάκης. Γιατί μπορεί οι δυο πολιτικοί αρχηγοί να «αντιδικούν» προεκλογικά, αλλά συμφωνούν στο πλέον βασικό πολιτικό θέμα. Θέλουν και οι δυο κυβέρνηση συνεργασίας από την πρώτη κάλπη.
Και αν οι δημόσιες τοποθετήσεις τους είναι ειλικρινείς, θα βρουν τρόπο να συγκροτήσουν μια δημοκρατική κυβέρνηση συνεργασίας όπως άλλωστε εξαγγέλλουν έστω και με εκατέρωθεν υποχωρήσεις και μικροσυμβιβασμούς.
Τα «νούμερα» και με την απλή αναλογική το πλέον πιθανό είναι να τους βγουν έστω και αν απαιτηθεί και η συμμετοχή ενός τρίτου κόμματος για το σχηματισμό κυβέρνησης.
Το ζητούμενο είναι να υπάρξει πολιτική βούληση και πνεύμα συναίνεσης και συνεργασίας για να γίνει πράξη «το τέλος της αποτυχημένης διακυβέρνησης Μητσοτάκη» που είπε ο Νίκος Ανδρουλάκης και να συντελεστεί «μια μεγάλη πολιτική αλλαγή που ο τόπος χρειάζεται σε όλα τα επίπεδα» που είπε ο Τσίπρας.
