Ήμουν αυτήκοος μάρτυρας συζήτησης που είχε ανοίξει νυν βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας σε καφετέρια επαρχιακής πόλης της Πελοποννήσου, με τους ντόπιους -οι περισσότεροι πρέπει να ήταν και ψηφοφόροι του- τους οποίους προσπαθούσε να πείσει ότι η Ελλάδα είναι Ελβετία και οι πολίτες της δεν αντιμετωπίζουν κανένα απολύτως πρόβλημα.

Αντιδράσεις, έστω και δειλές, υπήρξαν από κάποιους από τους συνομιλητές του που εστίασαν κυρίως σε δυο ζητήματα τα οποία εμφανώς είναι αυτά που τους απασχολούν, όπως άλλωστε και τη συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Στην ακρίβεια που σαρώνει εδώ και πολλούς μήνες την αγορά και τα πενιχρά εισοδήματα είτε πρόκειται για μισθούς είτε για έσοδα από μικρομεσαίες επιχειρήσεις και γεωργική απασχόληση, αφού άλλωστε η συζήτηση γινόταν σε αγροτική περιοχή.

Αντί άλλων επιχειρημάτων, ως απόδειξη του πλούτου των Ελλήνων, ο κυβερνητικός βουλευτής το μόνο που είχε να αντιτάξει στους συνομιλητές του όταν αυτοί στην κυριολεξία τον στρίμωξαν έστω και ευγενικά, ήταν το γεγονός ότι μεγάλος αριθμός Ελλήνων άφησαν τις αστικές περιοχές και ταξίδεψαν για τις γιορτές του Πάσχα στα χωριά τους.

Με τη δική του λογική όποιος έχει χρήματα να πάει μέχρι το χωριό του, όπου συνήθως βέβαια φιλοξενείται από συγγενείς και φίλους και τρώει επίσης σε συγγενείς και φίλους, δεν αντιμετωπίζει οικονομικό πρόβλημα και δεν τον επηρεάζει ούτε η ακρίβεια που αποδεδειγμένα έχει εκτινάξει τις τιμές ιδιαίτερα των τροφίμων στα ύψη.

Μια επίσκεψη για Πάσχα στο χωριό για τον βουλευτή της ΝΔ σημαίνει ευμάρεια και πλούτο.

Βέβαια, οι ψηφοφόροι δεν του χαρίστηκαν και άρχισαν να του αραδιάζουν τα χρέη που έχουν σε εφορία, ΕΦΚΑ, τράπεζες, προμηθευτές, ενοίκια, λογαριασμούς ρεύματος, ακόμη και σε φροντιστήρια για τα παιδιά τους.

Με την ίδια ξύλινη γλώσσα που χρησιμοποίησε αρχικά ότι «όποιος πάει στο χωριό έχει οικονομική άνεση απόδειξη της καλής δουλειάς που κάνει η κυβέρνηση», συνέχισε μετά την απόρριψη του αυθαίρετου συμπεράσματος του.

Αυτή τη φορά οι υποσχέσεις αλλά … Μητσοτάκη πήγαν σύννεφο. Λαγούς με πετραχήλια έταξε στους συμπατριώτες του. Όχι ένα δεφτόδεντρο, αλλά ολόκληρο δάσος από λεφτόδεντρα ανακάλυψε. Για τεράστιες αυξήσεις σε μισθούς μίλησε -μάλιστα πρόβαλε και τον ίδιο τον Μητσοτάκη που χθες από την Κέρκυρα ξέχασε τις δημοσιονομικές δυνατότητες και μοίρασε αυξήσεις 25% σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα- αθρόες προσλήψεις και μάλιστα «δικών μας παιδιών» στο Δημόσιο έταξε, μειώσεις τιμών υποσχέθηκε, μποναμάδες στους αγρότες υπαινίχθηκε.

Τι τα έταξε όλα αυτά, αφού είμαστε πλούσιοι με το δικό του κριτήριο ότι καταφέραμε να πάμε το Πάσχα στο χωριό;