Το μεγάλο ερώτημα, πάντως, είναι επιτέλους να μπορέσουμε ως λαός να καθορίσουμε ποια ακριβώς είναι αυτή η μεσαία τάξη και εν τέλει, αριθμητικά πόσοι Έλληνες πολίτες ανήκουν σ’ αυτήν.

Γιατί όλες οι αναλύσεις των φορολογικών δεδομένων των Ελλήνων τα προηγούμενα χρόνια, δείχνουν ότι μάλλον στη συντριπτική τους πλειοψηφία οι Έλληνες είναι φτωχοί και νεόπτωχοι και όχι μεσαία τάξη.

Όταν σύμφωνα με την ανάλυση των φορολογικών δηλώσεων, 6 στα 10 νοικοκυριά δηλώνουν στην εφορία ετήσια εισοδήματα κάτω από 10.000 ευρώ και από αυτά τα 4 νοικοκυριά κάτω από 5.000 ευρώ και κάποια μηδενικό εισόδημα, για ποια μεσαία τάξη μιλάμε. Το 60% των Ελλήνων είναι πάμφτωχο.

Ως «μεσαία τάξη», αυθαιρέτως θα μπορούσε να οριστεί μια κατηγορία των πολιτών η οποία δεν ξεπερνά τις 900.000 και σύμφωνα με τα στοιχεία των φορολογικών δηλώσεων τους έχουν εισόδημα από 20.000 ευρώ έως 50.000 ευρώ ετησίως.

Βέβαια το ερώτημα που ευλόγως γεννάται είναι αν με 20.000 ευρώ ετησίως (δηλαδή με περίπου 1.700 ευρώ το μήνα) κάποιο νοικοκυριό μπορεί να θεωρείται μεσαία τάξη.

Και μάλιστα όταν το κόστος διαβίωσης αυξάνεται αλματωδώς τα τελευταία χρόνια λόγω του πληθωρισμού, ενώ τα εισοδήματα -κυρίως οι μισθοί και οι συντάξεις- αυξάνονται με πολύ χαμηλότερους ρυθμούς, γεγονός που αναμφίβολα ρίχνει στο ναδίρ τον αριθμό των πολιτών που μπορούν να θεωρηθούν μεσαία τάξη.

Στον αντίποδα σύμφωνα με άλλες έρευνες το πλουσιότερο 1% του πληθυσμού της Ελλάδας κατέχει περίπου τόσο πλούτο όσο το φτωχότερο 50%, ενώ το πλουσιότερο 10% κατέχει περίπου τέσσερις φορές τον πλούτο του φτωχότερου 50%.

Και όμως μπροστά σ’ αυτές τις εξωφρενικές ανισότητες τα πολιτικά κόμματα στην Ελλάδα, που κυβέρνησαν τις τελευταίες δεκαετίες και τώρα διεκδικούν έχουν νέου την ψήφο των πολιτών, εστιάζουν στις προεκλογικές περιόδους κυρίως στην περιβόητη «μεσαία τάξη», παρόλο που τείνει να εξαφανιστεί.

Προφανώς αυτό επιβάλλει το πολιτικό μάρκετινγκ. Να δίνει κάποιος ελπίδες στους πολίτες ότι από φτωχοί μπορούν να γίνουν λιγότεροι φτωχοί και να «ανέβουν» ταξικά έστω και στην «μεσαία» τάξη, καθώς για την λεγόμενη «ανώτερη» τα πράγματα δυσκολεύουν.

Δεν θα ήταν άστοχο να θεωρηθεί ότι η αυθαίρετη ταξική αναβάθμιση των φτωχών σε μεσαία τάξη, αποτελεί μια παράφραση του περιβόητου πλέον συνθήματος «λεφτά υπάρχουν». Και όπως το 2019 το σύνθημα αυτό του Γιώργου Παπανδρέου έπεισε και έδωσε στο ΠΑΣΟΚ σχεδόν 44%, το ίδιο φαίνεται ότι συνέβη και τον Μάιο του 2023 με την καλλιέργεια από μέρους του Κυριάκου Μητσοτάκη της ψευδαίσθησης ότι η πλειοψηφία του ελληνικού λαού ανήκει στη μεσαία τάξη.