Τις προηγούμενες μέρες η κυβέρνηση Μητσοτάκη, προσπάθησε να εξαπατήσει τους ελεύθερους επαγγελματίες και τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες, προχωρώντας σε κάποιες τροποποιήσεις-κοροϊδία, για την έξωθεν καλή μαρτυρία. Για να δείξει ότι αφουγκράζεται την κοινωνία και στη συγκεκριμένη περίπτωση τους ενδιαφερόμενους ελεύθερους επαγγελματίες που σκοπεύει να χαρατσώσει σκληρά.
Την ίδια στιγμή βέβαια οι αρμόδιοι υπουργοί επί των Οικονομικών φρόντιζαν να υποδαυλίζουν την αντιπαλότητα μεταξύ εργαζομένων και εργοδοτών, προτάσσοντας πως στόχος του νέου φορολογικού νομοσχεδίου είναι να πληρώνουν όλοι φόρους.
Σωστός ο στόχος, απόλυτη απόδειξη ανικανότητας των κυβερνώντων ο τρόπος που επιχειρείται να υλοποιηθεί.
Και χθες τους το είπε και το επιστημονικό συμβούλιο της Βουλής, αφήνοντας και αιχμές για αντισυνταγματικότητας της θέσπισης οριζόντια τεκμαρτού εισοδήματος στη φορολόγηση.
Αναφέρει μεν ότι το Σύνταγμα δεν αποκλείει τη θέσπιση, κατά τρόπο γενικό και απρόσωπο, τεκμηρίων προς σύλληψη της φοροδιαφυγής, υπό την προϋπόθεση όμως ότι τα τεκμήρια ανταποκρίνονται στα δεδομένα της κοινής πείρας και ότι είναι μαχητά.
Και έκανε «μάθημα» στην κυβέρνηση Μητσοτάκη για τις διαφορές που υπάρχουν μεταξύ των εισοδημάτων που αποκτούν οι εργαζόμενοι και αυτών των ελεύθερων επαγγελματιών. Συγκεκριμένα, το επιστημονικό συμβούλιο της Βουλής διατυπώνει τον προβληματισμό του κατά πόσο η βάση προσδιορισμού για το τεκμήριο εισόδημα συμβαδίζει με τις αποφάσεις του ΣτΕ που έκρινε ότι οι μισθωτοί και οι μη μισθωτοί τελούν υπό «ουσιωδώς διαφορετικές συνθήκες απασχολήσεως και παραγωγής εισοδήματος».
Δηλαδή, πόσο μυαλό χρειάζεται για να καταλάβει κάποιος που θέλει να είναι υπουργός ή ακόμη περισσότερο πρωθυπουργός, αυτό που λένε οι ελεύθεροι επαγγελματίες και επαναλαμβάνει το Επιστημονικό Συμβούλιο, πως δηλαδή σε αντίθεση με τους μισθωτούς, το εισόδημα των μη μισθωτών είναι διαρκώς μεταβαλλόμενο και δεν μπορεί να εξισώνεται. Πόσο μάλλον σε δύσκολες εποχές για την αγορά που οι επιχειρήσεις και οι ελεύθεροι επαγγελματίες είναι πολύ πιθανό να έχουν ζημιές.
Η ισοπέδωση λοιπόν έρχεται ως αποτέλεσμα της ανικανότητας των κυβερνώντων να πατάξουν την φοροδιαφυγή παρά το γεγονός ότι σήμερα υπάρχουν πολλά χρήσιμα εργαλεία για τον περιορισμό της, όπως έμμεσες τεχνικές ελέγχου, mydata, σύνδεση ταμειακών μηχανών με υπουργείο Οικονομικών, εγκατάσταση POS κλπ.
Όσο για το παραμύθι ότι η κυβέρνηση μετά τις διαμαρτυρίες τροποποίηση το νομοσχέδιο ώστε να είναι τα τεκμαρτά εισοδήματα, δεν το πιστεύει κανείς.
Όλοι γνωρίζουμε πως στην πράξη είναι αμάχητα γιατί σε περίπτωση αμφισβήτησής τους, δικαστικά ή διοικητικά, δεν μπορεί κανείς εν τέλει να δικαιωθεί, όπως έχει αποδειχθεί στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων, καθώς οι αλληλοσυγκρουόμενες διατάξεις του μωσαϊκού της φορολογικής νομοθεσίας τους καθιστούν παραβάτες. Με απλά λόγια και κλεμμένοι και δαρμένοι.
ΥΓ. Υπάρχει και μια άκρως πολιτική διάσταση στο νέο κακοποιητικό φορολογικό νομοσχέδιο. Δεν αναγνωρίζεται η επιχειρηματικότητα και το ρίσκο στο επιχειρείν. Επιχειρηματίες –όχι όλοι βέβαια, αλλά οι μικροί και οι μεσαίοι-, και εργαζόμενοι για την κυβέρνηση είναι ισοπεδωτικά ίσοι. Το μόνο βέβαιο είναι ότι θα υπάρξει μια νέα γενιά «κοψοχέρηδων».
