Ακόμη και ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση του παραδέχονται το πρόβλημα με την ακρίβεια, ενώ έστω και δια της πλαγίας αναγνωρίζουν ότι μισθοί και συντάξεις υπολείπονται κατά πολύ του μέσου όρου των άλλων χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Στα προβλήματα, όμως, της ακρίβειας και των χαμηλών εισοδημάτων, πρέπει να προστεθεί και ένα ακόμη μείζον ζήτημα που η κυβέρνηση Μητσοτάκη, δεν μπορεί ή δεν θέλει να αντιμετωπίσει.
Και αυτό είναι οι πρακτικές των τραπεζών απέναντι στους πελάτες τους και ειδικότερα ότι έχει να κάνει με την διαμόρφωση των επιτοκίων χορηγήσεων και καταθέσεων.
Η γνωστή «ψαλίδα» στα επιτόκια χορηγήσεων και καταθέσεων άλλωστε είναι και η αιτία που αποφέρει κέρδη-ρεκόρ στις ελληνικές τράπεζες και κάνει ακόμη φτωχότερους τους Έλληνες.
Πριν λίγες μέρες η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έδωσε στοιχεία που πιστοποιούν ότι οι ελληνικές τράπεζες είναι «πρωταθλήτριες» των «επιτοκιακών» κερδών.
Με απλά λόγια αυτό σημαίνει ότι οι ελληνικές τράπεζες επί της ουσίας αισχροκερδούν σε βάρος των πελατών τους, αλλά ιδιαίτερα των καταθετών.
Όσοι πολίτες αποταμιεύουν τις οικονομίες τους στις ελληνικές τράπεζες «απολαμβάνουν» ενός επιτοκίου μάξιμουμ της τάξης του 2% όταν πρόκειται βέβαια για μακροχρόνιες προθεσμιακές καταθέσεις δεκάδων χιλιάδων ευρώ. Γιατί για μικρότερα χρονικά διαστήματα και μικρότερα ποσά ακόμη και οι προθεσμιακές καταθέσεις διαμορφώνουν επιτόκια κάτω από την μονάδα.
Βάζουν δηλαδή οι πολίτες τα λεφτά τους στην τράπεζα και μάλιστα χωρίς να μπορούν να τα χρησιμοποιούν-γιατί αυτό προϋποθέτουν οι προθεσμιακές καταθέσεις- και αυτές τους «επιβραβεύουν» με επιτόκια που ούτε καν αγγίζουν το ύψος του πληθωρισμού, χάνοντας έτσι οι καταθέτες μήνα με το μήνα την αξία των χρημάτων τους.
Οι τράπεζες από την πλευρά τους εφευρίσκουν πολλές δικαιολογίες για την πρακτική τους αυτή, τις οποίες η κυβέρνηση Μητσοτάκη εκ του αποτελέσματος φαίνεται ότι τις συμμερίζεται. Πριν μερικούς μήνες, για παράδειγμα, οι τράπεζες έφεραν ως δικαιολογία για τα επιτόκια καταθέσεων-κοροϊδία και τα επιτόκια χορηγήσεων-ληστεία, το δήθεν υψηλό κόστος δανεισμού που τις βαραίνει καθώς η χώρα είχε απολέσει την επενδυτική βαθμίδα. Και τώρα που υποτίθεται ότι την απέκτησε τα πράγματα έγιναν ακόμη χειρότερα.
Τα επιτόκια καταθέσεων εξακολουθούν να είναι σχεδόν μηδενικά και τα επιτόκια χορηγήσεων ληστρικά. Για παράδειγμα για ένα προσωπικό δάνειο ο δανειολήπτης καλείται να πληρώσει επιτόκια της τάξης του 15%, για καταναλωτικό πάνω από 10%, για στεγαστικό πάνω από 5%.
Από την μεγάλη αύξηση των επιτοκίων της ΕΚΤ που έχει σημειωθεί τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, κατά περίπου 450 μονάδες βάσης οι ελληνικές τράπεζες αύξησαν μόνο τα επιτόκια δανεισμού και κράτησαν καθηλωμένα τα επιτόκια καταθέσεων.
Οι Έλληνες πολίτες -αλλά και οι επιχειρήσεις- γνωρίζουν πολύ καλά πλέον ότι οι τράπεζες δρουν ανεξέλεγκτα και κερδίζουν σε βάρος τους είτε είναι καταθέτες είτε δανειολήπτες.
Το θέμα είναι να το δει και η κυβέρνηση, όσο και αν … αγαπάει τις τράπεζες.
