Δεν μπορεί να αμφισβητηθεί, ωστόσο, ότι αυτός ο «διάλογος», που σχεδόν όλοι αντιλαμβάνονται ότι είναι προσχηματικός, γίνεται πολύ καθυστερημένα και κάτω από την πίεση όχι μόνο των αγροτών, αλλά και της πολιτικής ανάγκης της κυβέρνησης Μητσοτάκη να δείξει ότι πραγματικά έχει έστω και περιορισμένες λύσεις για κάποια από τα προβλήματα του αγροτικού κόσμου.
Ο προσχηματικός χαρακτήρας του διαλόγου με τους εκπροσώπους των αγροτών, που αποδέχτηκε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ενισχύεται και από το γεγονός ότι ξεκίνησε μετά τις δυναμικές κινητοποιήσεις των αγροτών, προφανώς γιατί η κυβέρνηση δεν θέλει να έχει μια τόσο πολυπληθή τάξη απέναντι της, την ίδια περίοδο που δέχεται πυρά από πολλές κατευθύνσεις. Από τους φοιτητές για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, από τους γιατρούς για την κατάρρευση της δημόσιας υγείας, από τους ελεύθερους επαγγελματίες για την φορομπηχτική πολιτική της, ακόμη και από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για την κατάργηση του κράτους Δικαίου και την ελευθερία του Τύπου.
Σε κάθε περίπτωση, η σημερινή κυβέρνηση δεν τήρησε όλα όσα προεκλογικά είχε υποσχεθεί στους αγρότες, προκειμένου να αποσπάσει την ψήφο τους και τώρα βρίσκεται αντιμέτωπη με τις συνέπειες της ασυνέπειας της .
Οι αγρότες βρίσκονται στους δρόμους πάνω στα τρακτέρ τους να διαμαρτύρονται δυναμικά και να απαιτούν λύσεις που θα τους βγάλουν από το οικονομικό αδιέξοδο που τους έχει οδηγήσει η κυβέρνηση, αλλά και συνολικότερα η αγροτική πολιτική που εφαρμόζεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Το μεγάλο ζητούμενο είναι η συνάντηση Μητσοτάκη και αγροτών σήμερα να μην εξελιχθεί σε παρωδία. Να μην γίνει μόνο και μόνο για τα προσχήματα, για να συγκαλυφθούν οι πραγματικές προθέσεις της κυβέρνησης και να κατευναστούν οι αντιδράσεις των ξεσηκωμένων αγροτών.
Ο πρωθυπουργός καλείται να αφήσει κατά μέρος τους τακτικισμούς και να ικανοποιήσει στο σύνολο τους τα αιτήματα του αγροτικού κόσμου. Γιατί οι αγρότες είναι οι μόνοι δεν ευθύνονται κα άλλωστε όλα όσα ζητούν είναι απολύτως δίκαια, αλλά και αναγκαία για να συνεχίζουν να δουλεύουν στη γη και να παράγουν όσα οι άλλοι καταναλώνουν.
Δεν ευθύνονται οι Έλληνες αγρότες, ούτε βέβαια και οι άλλοι Ευρωπαίοι, που τα προϊόντα τους δεν είναι ανταγωνιστικά και το κόστος παραγωγής είναι τεράστιο. Γι’ αυτά ευθύνονται οι πολιτικοί ταγοί της Ευρώπης και οι αποφάσεις τους. Και τώρα όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στις άλλες χώρες της ΕΕ πρέπει να ληφθούν γενναίες αποφάσεις για αλλαγή πορείας. Και για να γίνει αυτό οι Ευρωπαίοι ηγέτες, μεταξύ τους και ο Έλληνας πρωθυπουργός, πρέπει να παραδεχτούν τα λάθη τους και να διορθώσουν τάχιστα.
ΥΓ. Στη κυβέρνηση δηλώνουν ότι «θα ξύσουν τον πάτο του βαρελιού» για να δώσουν όσα περισσότερα μπορούν στους αγρότες, που πάντως από την πλευράς τους δηλώνουν ότι δεν έρχονται στο Μαξίμου για να βγάλουν … φωτογραφίες! Το μόνο βέβαιο είναι ότι σ’ αυτή τη συνάντηση δεν θα πρέπει να υπάρξουν νικητές και ηττημένοι. Πρέπει να υπάρξουν λύσεις.
