Αυτή είναι μόνο η μια πλευρά της ελληνικής πραγματικότητας. Ναι, η Νέα Δημοκρατία θα είναι και πάλι πρώτη δύναμη στην Ελλάδα, στις ευρωεκλογές. Άλλο, όμως, είναι η εκλογική νίκη και άλλο η πολιτική νίκη και η αποδοχή ενός κόμματος από την κοινωνία.
Και πολιτικά η κυβερνώσα παράταξη δείχνει να χάνει τη μάχη. Στη χθεσινή δημοσκόπηση της GPO για το STAR υπήρχε και το ερώτημα προς τους συμμετέχοντας τι θέλουν να κάνουν με την ψήφο τους. Να στηρίξουν ή να καταψηφίσουν την κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Λοιπόν, 6 στους 10 πολίτες (60,5%) θέλουν να καταψηφίσουν την κυβέρνηση και μόλις ένας στους τρείς (34,3%) θέλει να την στηρίξει.
Ένα δημοσκοπικό εύρημα που δεν πρέπει να περνάει απαρατήρητο, καθώς δείχνει ότι η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών δεν επιθυμεί να τον κυβερνά ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η Νέα Δημοκρατία.
Και εδώ ανακύπτει ένα μεγάλο ερώτημα. Γιατί ορισμένοι –ίσως και οι περισσότεροι- από όλους αυτούς τους πολίτες που δεν εμπιστεύονται την κυβέρνηση –ή το οπουδήποτε κόμμα- και δηλώνουν ότι θέλουν να την καταψηφίσουν, όπως δείχνουν και οι δημοσκοπήσεις, αλλά και το παρελθόν, τελικά δεν προσέρχονται στις κάλπες με συνέπεια το τελικό εκλογικό αποτέλεσμα να «νοθεύεται»;
Η απάντηση είναι εξαιρετικά δύσκολη. Σίγουρα οι λόγοι της αποχής είναι και πολλοί και πολύπλοκοι.
Στη συγκεκριμένη συγκυρία της εκλογικής αναμέτρησης στην Ελλάδα για την ανάδειξη ευρωβουλευτών, πάντως, η αποχή κατά τους αναλυτές εξυπηρετεί την κυβερνώσα παράταξη. Και αυτό γιατί προς την αποχή «ρέπουν» συνήθως οι νέοι σε ηλικία ψηφοφόροι που κατά τεκμήριο δεν είναι ψηφοφόροι της Νέας Δημοκρατίας. Αντίθετα οι μεγαλύτεροι σε ηλικία ψηφοφόροι εμφανίζονται διαχρονικά πιο συνεπείς στο εκλογικό τους καθήκον και αυτοί οι ψηφοφόροι υπερψηφίζουν το συντηρητικό κόμμα της ΝΔ.
Πάνω σ΄ αυτή την παραδοχή βασίζονται και στη Νέα Δημοκρατία και θεωρούν ότι τελικά το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών θα είναι ευνοϊκό για το κόμμα τους, έστω και η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών δεν συμφωνεί με τις πολιτικές του και θα ήθελε να χάσει τις εκλογές, αφού απέτυχε σε ζωτικής σημασίας ζητήματα με πρώτο και σημαντικότερο την ακρίβεια, αλλά και την υγεία, την παιδεία, την ασφάλεια.
Η μεγάλη εικόνα λοιπόν είναι ότι η εκλογική νίκη δεν είναι πάντα και πολιτική νίκη. Και όσο μικρότερης έκτασης είναι η εκλογική νίκη τόσο πιο κοντά έρχεται η πολιτική ήττα. Αν δε εξέλιπε και η αρχή τότε τα πράγματα θα ήταν τελείως διαφορετικά.
