Οι σπασμωδικές κινήσεις που γίνονται το τελευταίο διάστημα με τα αποσπασματικά μέτρα που λαμβάνει, για να λύσει προβλήματα όπως η ακρίβεια και η άθλια κατάσταση στη δημόσια υγεία, αποδεικνύουν την αρτηριοσκλήρυνση των ιδεολογικών και πολιτικών της επιλογών.
Η χθεσινή απόφαση για παράδειγμα του ανακοίνωσε ο ίδιος ο πρωθυπουργός για επιβολή έκτακτου τέλους στους παραγωγούς ενέργειας για να διατεθούν οι συγκεκριμένοι πόροι ως επιδοτήσεις για τους φουσκωμένους λογαριασμούς του Αυγούστου, σίγουρα και δεν λύνει το πρόβλημα της αδικαιολόγητης εκρηκτικής ανόδου των τιμών.
Ο κ. Μητσοτάκης είπε σε συνέντευξη στου σε φιλικό του μέσο ενημέρωσης πως τις τελευταίες 10 ημέρες υπάρχει τεράστια έξαρση τιμών στη χονδρική ενέργεια σε όλη την νοτιοανατολική Ευρώπη.
Χωρίς δεύτερη σκέψη λοιπόν αθώωσε όλους τους εγχώριους παραγωγούς και φόρτωσε όλες τις ευθύνες όπως συνηθίζει σε εξωτερικούς παράγοντες, τονίζοντας ότι «αντιμετωπίζουμε στρέβλωση ευρωπαϊκή». Έτσι όμως ουσιαστικές παρεμβάσεις για να διορθωθούν οι μεγάλες στρεβλώσεις στην ελληνική αγορά ενέργειας δεν γίνονται.
Την ίδια αντιμετώπιση δείχνει η κυβέρνηση και στο γενικότερο πρόβλημα της ακρίβειας στην Ελλάδα που το αποδίδει σε εξωγενείς παράγοντες και το αντιμετωπίζει με επιδόματα φτώχειας, χωρίς κανένα απολύτως ουσιαστικό αποτέλεσμα.
Και στην δημόσια υγεία, οι πολιτικές της είναι καταστροφικές και αυτές τις ημέρες κατάφερε να φέρει σε απόγνωση και τους ιδιώτες γιατρούς με τη φαεινή ιδέα του υπουργού Υγείας Άδωνι Γεωργιάδη, επί του πρακτέου να τους απειλεί να κάνουν εφημερίες στις δημόσιες δομές υγείας επειδή υπάρχουν εξ αιτία του τεράστιες ελλείψεις ιατρικού –και όχι μόνο- προσωπικού.
Την ίδια περίοδο βέβαια, η κυβέρνηση προβαίνει σε βραδύτατη και ανεπαρκή αναπροσαρμογή των εισοδημάτων των εργαζομένων, που σε συνδυασμό με την ακρίβεια δημιουργούν συνθήκες ασφυξίας στην αγορά και κυρίως στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις που βλέπουν συνεχή πτώση του τζίρου τους συνέπεια τη μείωση της κατανάλωσης.
Και το πρόβλημα οξύνεται ακόμη περισσότερο με την ταυτόχρονη αύξηση των φόρων που επιβάλλονται για να είναι γεμάτα τα κρατικά ταμεία , οδηγώντας την οικονομία μας σε ένα φαύλο κύκλο.
Αυτό που πρέπει να κατανοήσει η κυβέρνηση είναι ότι η δημοσιονομική εξυγίανση που ευαγγελίζεται ότι πέτυχε και δεν θέλει να απωλέσει εκ νέου η χώρα δεν διατηρείται με εισπρακτικά μέτρα και χωρίς κανένα αναπτυξιακό σχεδιασμό.
Γιατί η προσέλκυση επενδύσεων δεν είναι εφικτή μόνο τις καλές γνώμες των οίκων αξιολόγησης, αλλά με δράσεις που πραγματικά μπορούν να φέρουν επενδύσεις προστιθέμενης αξίας και κυρίως δημιουργίας νέων βιώσιμων και καλοπληρωμένων θέσεων εργασίας.
Και όσο και αν το αρνείται η κυβέρνηση οι όποιες επενδύσεις υλοποιούνται αφορούν κυρίως στο real estate που δεν τις λες και αναπτυξιακές.
Η κυβέρνηση , κατά συνέπεια θα πρέπει να επανεξετάσει τις περισσότερες από τις πολιτικές και να διαμορφώσει μια ισορροπημένη στρατηγική ανάμεσα στην ανάγκη για έσοδα και στην ακόμη μεγαλύτερη ανάγκη για ανάπτυξη και για κοινωνική συνοχή.
